ชีวิตเราตอนนี้ “  ท้อมากก่อนจะตั้งท้องคือแฟนเราพูดกับเราดิบดีว่าจะดูแลเรารับผิดชอบเรากับลูก จะพยายามเปลี่ยนตัวเอง ไม่ติดเพื่อน ไม่ติดยา จะเป็นพ่อคนที่ดี แต่ทุกวันนี้คือมองไม่ออกเลยว่ามีอะไรที่พูดแล้วทำได้มั้ง ตัวเราก็รู้สึกแย่เหมือนต้องมากดดันตัวว่าต้องทนนะ ต้องพยายามอย่าเคียด อย่าร้องไห้นะ
บางทีเอาจริงๆคือ ??? กูอยากเลิกกับ” (ขอหยาบคายหน่อยนะค่ะ) พอดีอึกอัดมานาน ตัวเราอยากจะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวตั้งแต่ลูกได้แค่3 เดือน เราพยายามอยากให้เค้าคิดถึงครอบครัวให้มาก ทำอะไรก็อยากให้ทำเพื่อนลูกเพื่อตัวเอง มีรายมากขึ้นก็พยายามไม่อยากให้คนมันยิบยืนเพราะรู้ว่าต่อไปเราไม่ใช่แค่2 คนแต่เป็น3 แต่ประเด็นด้วยความที่แฟนติดเพื่อนมากจนที่เรียกว่าปฏิเสธเพื่อนไม่เป็นเลยจร้าาา
กับให้เพื่อนมายืมไปหมด พอเราจะให้ทำธุระสร้างเนื้อสร้างตัวให้กับครอบครัวกับกลายเป็นไม่มีต้องรอเพื่อนมันเอามาคืน คือบ้างทีเราไม่รู้เลยตกลงใครสำคัญ เมียกับลูกยังสำคัญในชีวิตเค้าอยู่ไม๊. เครียดเอามานอนคิดทุกวัน จนกลัวว่าส่งผลต่อลูกมาก ที่ก็พยายามปล่อยว่างสุดๆแล้ว มันก็อดคิดแบบนี้ไม่ได้ เพราะอะไรๆก็เพื่อน แถมทำตัวติดยามากกว่าเดิม แถมไม่เคยคิดจะเลิกเพื่อเรากับลูกเลย

:มีใครแนะนำทางเลือกที่ดี ที่สบายใจกับเราได้บ้าง
เราตัวคนเดียวไม่รู้จะปรึกษาใครดี