ธรรมชาติบอลไทยคือความเชื่องช้า การถูกเพรสเร็วทำให้ผู้เล่นเราลน
พอลนก็ไม่กล้าออกบอลสั้นเพราะกลัวโดนตัดบอล
เลยจำต้องโยนยาวให้พ้นๆตัว
คราวนี้ก็เข้าทางเขาสิครับ
เพราะพวกตะวันออกกลางเขาถนัดบอลกลางอากาศ
แต่เราเองน่ะเล่นบอลกลางอากาศไม่เป็น ถ้าเพื่อนโยนยาวมาให้น้อยมากที่ผู้เล่นเราเราจะสามารถจับบอลลงพื้นแล้วเล่นต่อได้
โหม่งก็ยังมั่ว
มันก็เลยเข้าทางเขาหมดเลย เราโยนไปเขากินเรียบ
จะไปโทษนิชิโนะก็ไม่ถูก
เพราะเด็กเราไม่เคยฝึกเล่นลูกกลางอากาศมาเลย แล้วเรื่องสปีดจู่ๆจะจับมาหัดให้ไวปรี๊ปร๊าดแบบเขาได้ภายในเดือนสองเดือนทำได้เหรอ?
สรุปว่า เราต้องพัฒนาเรื่องสปีดและทักษะการเล้นลูกกลางอากาศอีกเยอะครับ
ไม่งั้นก็อย่าฝันง่าจะได้ไปโอลิมปิคหรือบอลโลกเลย ยังห่างไกลครับ
ปล. เอคโคโน่ + นิชิโนะ ร่วมมือกันภายใต้การนำของนายกสมาคมที่มีวิสัยทัศน์ น่าจะเป็นทางลัดที่สุดแล้ว
** นายกสมาคมที่มีวิสัยทัศน์ เรามีหรือยัง หรือยังต้องหาต่อไป? ประเด็นนี้ผมเว้นไว้ให้ท่านๆวิจารณ์กันเองนะครับ ประชาธิปไตยครับ **