เป็นละครที่เย็นตา เย็นใจ ภาพสวย ดนตรีไพเราะ
ไม่ปล่อยให้รู้สึกหงุดหงิดกับตัวละครนานเกินไป
ตอนล่าสุดตอนที่ 17 แล้วใครยังไม่ได้ชม ถ้าอยาก
หาละครเย็นใจแนะนำ ละคร " ปลายจวัก " ค่ะ มีลง
ครบถึงตอนที่ล่าสุดใน youtube ThaiPBS ค่ะ
ความรักและห่วงใยจากคนในครอบครัวเยี่ยวยาได้
จนแม่อ่อนกำลังใจดีขึ้นมาก กายเลยแข็งแรงมีน้ำนม
ให้ลูกแฝดกินล่ะ ไม่มีริษยากันแม้นรักผู้ชายคนเดียวกัน
ถ้าใครได้ดูจะรู้ว่าทั้งแม่อ่อนเอง มีอาการมาม่าบลู
ก่อนและหลังคลอดเจอพ่อมาเสียอีก เลยมีอาการ
ซึมเศร้าหมดอาลัยกับชีวิต รวมถึงแม่ทองสำลีเอง
จากบ้านสวนมาหลังจากสามีตาย ก็มีอาการซึมเศร้า
จนหมดอาลัยกับชีวิต อมทุกข์ผ่ายผอมเช่นกันจน
ไม่อยากทำอะไร แม้แต่การทำอาหารที่คุ้นเคย
แต่ทุกอย่างดีขึ้นได้ เพราะคำว่าสามีที่ดีและครอบครัว
ยิ่งประการหลังจากความใส่ใจของแม่วาด พ่อกล้า
แม่พัดก็ดีคอยให้กำลังใจ แสดงให้เห็นถึงความห่วงใย
คอยพูดคุยเป็นเพื่อน อาการซึมเศร้าก็ทุเลาเบาบางจน
น่าจะหายไปได้ในที่สุดกับความทุกข์ทางใจ เรื่องจริง
คนที่เป็นโรคซึมเศร้าก็ต้องการประมาณนี้สำหรับ
ความใส่ใจ
มาตอนนี้ดูแล้วอยากกินข้าวแช่ คงอย่างที่พัดและ
แม่อ่อนพูดว่า ตัวเองโชคดีที่แม่แท้ๆ ตาย ก็ยังมีแม่
แบบทองสำลี แม่อ่อนโชคดีมากมีพี่ๆ ที่ดีอย่างพ่อ
กล้าและแม่วาด สามีก็ดีงาม ยิ่งแม่วาดเธอช่างไว้ตัว
หยิ่งในศักดิ์ศรีและเข้าใจโลก ไม่ได้แต่งงานแต่เข้า
ใจหลักการครองเรือนที่ดีสอนน้องอย่างอ่อนได้ดี
ตอนนี้ชอบคู่คุณหญิงเนียมกับสามีมีกันนานแค่ไหน
การเหย้าแหย่หยอกล้อกัน ก็ช่วยให้ชีวิตคู่มีสีสรรขึ้น
มีประโยคเด็ดของตอนล่าสุด เรายกให้ประโยค
ของแม่ทองสำลีเลยค่ะ " ถ้าเรามัวแต่ก่นเศร้าถึง
คนตาย แต่กลับทอดทิ้งคนเป็น มันก็ไม่ใช่เรื่อง
ที่ถูกต้องจริงไหม " ประโยคเดียวใช้สอนได้ทั้ง
ตัวเองและลูกได้ชงัดนักค่ะ
สุดท้ายแม่วาดผู้เข้มแข็งเรา เป็นคนเก่ง เชียร์ให้
คู่กับพ่อสินนะ คนเก่งก็ไม่อยากให้อยู่ตัวคนเดียว
คู่นี้เจอกันมันก็น่ารักดีถึงจะเหย้าแหย่กันด้วย
คำพูดกันซะทุกทีก็เถอะ แม่วาดนี้เหมาะกับยุค
สมัยนี้นะ แนวคิดหลายๆ อย่างของเธอ ดูจบต้อง
ลำบากเข้า google ร้านไหนมีข่าวแช่ขายทั้งปี 555
ท้ายที่สุด " อาหารยาใจ " ที่ใช้รักษาโรคซึมเศร้า ก็คือ ความใส่ใจกันของคนในครอบครัว จากละครปลายจวัก