ที่บ้านเป็นกิจการเล็กๆ มีลูกจ้างไม่ถึง 10 คน ลูกจ้างคนหนึ่งโดนเมียหลวงเขายื่นฟ้อง เพราะไปเป็นชู้กับผัวเขา พึ่งยื่นฟ้อง ศาลยังไม่ตัดสิน แต่เมียหลวงเข้ามาคุยกับแม่ผมที่บ้านว่าขอให้ไล่ออกได้ไหม เมียหลวงเ

พิมวงวนหน่อยนะ รู้นะว่าร้านต้องเตรียมเงินทอนไว้ แต่ถ้ามาลูกค้าที่มามีแต่แบงค์ใหญ่ร้านค้าไม่วิ่งหาเงินทอนกันตาย วันๆขายได้อยู่ประมาณหลักพัน  ถ้าซื้อแบงค์500ซื้อสัก 30เปอร์เซน หรือแบงค์พัน 40เปอร

เรื่องมีอยู่ว่าผมกับเพื่อนจะเอาผ้าไปซัก (เครื่องซักหยอดเหรียญ) พอมาถึงเครื่องซัก "เฮ้ยไม่ตังเหรียญว่ะ" ตอนนั้นก็ดึกแล้วไม่มีร้านค้าไหนเปิดก็มองหาอยู่กะว่าจะแลกตังเหรียญมองไปมองมาก็เห็นร้านหน

เวลาเราไปซื้อของแล้วจ่ายแบงค์พัน เราก็เข้าใจ ก็พยายามเปลี่ยนเป็นแบงค์500บ้าง ก็ยังไม่มีเงินทอนอีก แถมยังเหวี่ยงเราว่าทำไมไม่ใช้แบงค์ย่อย เฮ้ย !! บางทีเราไม่มีจริงๆรึป่าวอ่ะ บางทีทั้งกระเป๋ามันมีแค่ แบ

เราเป็นลูกค้าประจำเซเว่นใกล้บ้านอยู่แล้วเพราะน้าเราจะออกไปซื้อของกินประจำเอาง่ายๆว่าไปทุกวันแล้วเราก็ไปกับน้าอยู่บ่อย จนถึงช่วงที่มีการแจกสแตมป์ของเซเว่นเราก็เป็นคนชอบของที่ลดราคาอยู่แล้วหรืออะไรที่แจ

คือปกติแล้วช่วงปิดเทอมเราจะไปอยู่กับย่าค่ะไปอยู่ประมาณ1เดือนคือบอกก่อนนะคะว่าย่าเราเป็นคนขี้เกรงใจไม่ค่อยสู้ใครแบบเวลามีใครว่าก็จะปล่อยผ่านอะไรประมาณนี้คือมีครั้งนึงมีญาติมาที่บ้านคือส่วนตัวเราเป็นเลส

พอดีเพิ่งเจอกับ ร้านค้าหนึ่ง ในไลน์ อ่านแล้ว เรารู้สึกว่า มีการเรียกร้องกัน เพื่อปัญหาภายในกันเองเลยค่ะ (แวบแรกคิดงั้นค่ะ) หรือจะเป็นแพทเทินของคนร้ายอยู่แล้ว ไม่ว่าจะประเด็นไหน ก็เห็นใจบริษัทนั้น ๆ

ที่ดินจำนวน 1 งาน 35 ตรว เดิมทีเป็นของตายายมาก่อน แต่เมื่อปี 2543 ยายมาขอร้องให้ลูกทุกคน (5คน: ป้า1 ป้า2 ป้า3 แม่เรา น้า5) ช่วยกันไถ่คืนมาจากที่จำนองไว้นำเงินมาสร้างร้านขายของชำ เพราะจะโดนยึดแล้ว ซึ่ง

นี่คงเป็นพื้นที่ระบายความคิดตัวเองได้  เรื่องมีอยู่ว่า ต้องช่วยญาติๆขายของวันเสาร์อาทิตย์ ปกติเราเองไม่ใช่คนขายของ คือไปช่วยเขา แต่ความคิดตัวเองคือ  ทำไมลูกค้าไม่เห็นใจที่ร้านบ้าง  ซื้อ