สวัสดีครับ ผมมีคำถามที่ทำให้ผมรู้สึกดิ่งทุกครั้งที่พยามจะหาคำตอบ.... ใช่ครับ! มันคือคำถามที่ว่า เรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกัน
บางคนหรือหลายๆคนที่ผมสอบถามจากคนใกล้ๆตัว มักจะให้คำตอบกับผมประมาณนี้ครับ
1. ทดแทนบุญคุณ หรือเลี้ยงดูครอบครัว
2. หาความสุขให้ตัว หรือทำตามความฝัน
3. อยู่ไปวันๆไม่เคยคิดถึงอนาคต
ซึ่งตัวผมเองได้ลองคิดว่าผมอยู่ไปเพื่ออะไร ก็เริ่มคิดตั้งแต่ตอนนี้ ( อายุ 22 ) มีงานทำแล้ว จะทำงานเก็บเงินเรียนต่อโท แล้วก็ไปหางานใหม่ที่ตำแหน่งสูงขึ้น ทำงานได้เงินมากขึ้น วางแผนการเงิน ลงทุนต่างๆ วาดอนาคตของตัวเองไปเรื่อยๆครับ จนถึงแผนตอนหลังเกษียรณ เราจะมีอายุถึงเท่าไหร่ ??
ผมตั้งไว้ไม่เกิน 70 ครับ แล้วหลังจากนั้นล่ะ ? นั่นแหละครับคือปัญหา เมื่อผมคิดว่าผมต้องตาย ผมเลยย้อนกลับมาคิดว่า ผมกำลังทำอะไรอยู่ ? แล้วทำเพื่ออะไร ? หรือเพื่อใคร ? สุดท้ายเราต้องตายอยู่ดี แล้วเราจะเหนื่อยเพื่อสิ่งต่างๆไปทำไม ? แล้วเราเกิดมาทำไม ? สุดท้ายผมคิดย้อนกลับครับ ผมไม่ได้อยากเกิดมาเลยด้วยซ้ำ ทำไมผมต้องเกิดมาด้วย.
เพิ่มเติมจากเรื่องข้างบนนะครับ ส่วนตัวแล้วผมนับถือศาสนาพุทธตามบัตรประชาชน แต่ใจผมจริงๆแล้วไม่นับถือศาสนาใดๆครับ และผมไม่เชื่อเรื่องชาติหน้าหรือโลกหลังความตายครับ เพราะฉะนั้นตัดเรื่องว่าทำบุญ นั่งสมาธิ เพื่อชาติหน้าที่ดี หรือว่าตายไปแล้วอยู่กับพระเจ้าได้เลยครับ
และส่วนเรื่องเหตุผลที่คนอื่นๆตอบกันมา ผมเองก็ไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่ครับ เช่น
1.ทดแทนบุญคุณ หรือเลี้ยงดูครอบครัว >> อย่างที่ผมบอก ผมไม่ได้อยากเกิดมา ผมแทบจะโทษพ่อแม่ด้วยซ้ำครับที่ทำให้ผมเกิดมาทำไม ผมไม่ต้องการ
2. หาความสุขให้ตัว หรือทำตามความฝัน >> ผมมีความฝันครับ และก็มีความสุขเหมือนคนปกติเวลาที่ได้ของที่อยากได้หรือทำอะไรที่อยากทำ แต่ติดที่ว่า ความสุขที่รับมามันไม่ยั่งยืนครับ และเมื่อมันไม่ยั่งยืน มันจึงเป็นความทุกข์แทน และนั่นแหละครับทำให้ผมรู้สึกว่าชีวิตนี้อยู่ไปก็มีแต่ความทุกข์ จะอยู่ต่อไปทำไม ?
3. อยู่ไปวันๆไม่เคยคิดถึงอนาคต >> น่าจะเป็นตอนนี้แหละครับ ที่พยามอยู่ไปวันๆ ยังไม่ฆ่าตัวตาย พยามไม่ตั้งคำถามนี้ครับ แต่ก็อดไม่ได้ในทุกๆครั้งที่ผมผิดหวังหรือเสียใจ มันทำให้ผมต้องคิดเรื่องนี้ขึ้นมาทุกที
ผมขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆคำตอบนะครับ และผมก็หวังอย่างยิ่งว่าจะได้รับคำตอบอย่างสุภาพนะครับ สามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็นก็ได้ครับ
คนเรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกันบ้าง ?
บางคนหรือหลายๆคนที่ผมสอบถามจากคนใกล้ๆตัว มักจะให้คำตอบกับผมประมาณนี้ครับ
1. ทดแทนบุญคุณ หรือเลี้ยงดูครอบครัว
2. หาความสุขให้ตัว หรือทำตามความฝัน
3. อยู่ไปวันๆไม่เคยคิดถึงอนาคต
ซึ่งตัวผมเองได้ลองคิดว่าผมอยู่ไปเพื่ออะไร ก็เริ่มคิดตั้งแต่ตอนนี้ ( อายุ 22 ) มีงานทำแล้ว จะทำงานเก็บเงินเรียนต่อโท แล้วก็ไปหางานใหม่ที่ตำแหน่งสูงขึ้น ทำงานได้เงินมากขึ้น วางแผนการเงิน ลงทุนต่างๆ วาดอนาคตของตัวเองไปเรื่อยๆครับ จนถึงแผนตอนหลังเกษียรณ เราจะมีอายุถึงเท่าไหร่ ??
ผมตั้งไว้ไม่เกิน 70 ครับ แล้วหลังจากนั้นล่ะ ? นั่นแหละครับคือปัญหา เมื่อผมคิดว่าผมต้องตาย ผมเลยย้อนกลับมาคิดว่า ผมกำลังทำอะไรอยู่ ? แล้วทำเพื่ออะไร ? หรือเพื่อใคร ? สุดท้ายเราต้องตายอยู่ดี แล้วเราจะเหนื่อยเพื่อสิ่งต่างๆไปทำไม ? แล้วเราเกิดมาทำไม ? สุดท้ายผมคิดย้อนกลับครับ ผมไม่ได้อยากเกิดมาเลยด้วยซ้ำ ทำไมผมต้องเกิดมาด้วย.
เพิ่มเติมจากเรื่องข้างบนนะครับ ส่วนตัวแล้วผมนับถือศาสนาพุทธตามบัตรประชาชน แต่ใจผมจริงๆแล้วไม่นับถือศาสนาใดๆครับ และผมไม่เชื่อเรื่องชาติหน้าหรือโลกหลังความตายครับ เพราะฉะนั้นตัดเรื่องว่าทำบุญ นั่งสมาธิ เพื่อชาติหน้าที่ดี หรือว่าตายไปแล้วอยู่กับพระเจ้าได้เลยครับ
และส่วนเรื่องเหตุผลที่คนอื่นๆตอบกันมา ผมเองก็ไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่ครับ เช่น
1.ทดแทนบุญคุณ หรือเลี้ยงดูครอบครัว >> อย่างที่ผมบอก ผมไม่ได้อยากเกิดมา ผมแทบจะโทษพ่อแม่ด้วยซ้ำครับที่ทำให้ผมเกิดมาทำไม ผมไม่ต้องการ
2. หาความสุขให้ตัว หรือทำตามความฝัน >> ผมมีความฝันครับ และก็มีความสุขเหมือนคนปกติเวลาที่ได้ของที่อยากได้หรือทำอะไรที่อยากทำ แต่ติดที่ว่า ความสุขที่รับมามันไม่ยั่งยืนครับ และเมื่อมันไม่ยั่งยืน มันจึงเป็นความทุกข์แทน และนั่นแหละครับทำให้ผมรู้สึกว่าชีวิตนี้อยู่ไปก็มีแต่ความทุกข์ จะอยู่ต่อไปทำไม ?
3. อยู่ไปวันๆไม่เคยคิดถึงอนาคต >> น่าจะเป็นตอนนี้แหละครับ ที่พยามอยู่ไปวันๆ ยังไม่ฆ่าตัวตาย พยามไม่ตั้งคำถามนี้ครับ แต่ก็อดไม่ได้ในทุกๆครั้งที่ผมผิดหวังหรือเสียใจ มันทำให้ผมต้องคิดเรื่องนี้ขึ้นมาทุกที
ผมขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกๆคำตอบนะครับ และผมก็หวังอย่างยิ่งว่าจะได้รับคำตอบอย่างสุภาพนะครับ สามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็นก็ได้ครับ