พอรู้สึกตัวอีกที ตู้เย็นก็กลายเป็นไทม์แคปซูลไปซะแล้วค่ะ
ช่องแข็งมีไอติม อาหารแช่แข็งจาก 7 ปีที่แล้ว
ผลไม้ในช่องแช่ผัก กลายเป็นระบบนิเวศให้พืชพันธุ์ชนิดอื่นได้หยั่งรากอยู่อาศัย

นม ไข่ อาหารกระป๋อง หรือแม้แต่เครื่องสำอาง ต่างผ่านพ้นอายุขัยกันถ้วนหน้า

ยอมรับค่ะ ว่าบางช่วงงานยุ่งติดกันหลายวัน กลับบ้านไม่ทันกินกับข้าวที่ซื้อไว้หลายวันก่อน
จนต้องจำใจทิ้งไปอย่างอาลัยอาวรณ์สุดแสนใจคนึง

มีใครมีวิธีดีๆ ทำให้ตู้เย็นไม่กลายเป็นแหล่งสะสมอาหารหมดอายุ
สามารถกินของที่ซื้อมาได้อย่างลงตัว ผลักดันสังคมให้ก้าวไปสู่สังคมรักษ์โลก
ช่วยมาแชร์กันหน่อยค่ะ