ก่อนเข้าเรื่องต้องขอเกริ่นเกี่ยวกับตัวเราย่อก่อนว่า เราเป็นผู้หญิงอายุย่าง 22 ปี ในชีวิตเราเคยมีคนที่สามารถเรียกว่าแฟนได้มาไม่ต่ำกว่า 3 คน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนไทย เจอกันผ่านเพื่อนบ้าง ผ่านแชทบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็คบกันได้ไม่ยืน นานสุดก็เดือนครึ่ง อาจจะเป็นเพราะความงี่เง่าของเราบ้าง จูนกันไม่ได้บ้าง แล้วส่วนตัวคือเราหวงตัวมาก เราไม่ชอบให้ใครมาถูกจุดอ่อนไหว(หมายถึงตั้งแต่ช่วงหน้าอกลงไปหาก้นเลยนะ)ของเรา ขนาดแค่ผู้หญิงด้วยกันแตะเรายังสะดุ้งเลย555 และอีกเหตุผลหลักๆที่เราเลิกกับแฟน เพราะเราไม่ค่อยไว้ใจผู้ชาย กลัวเสียเปรียบ กลัวถูกทิ้งก่อน แล้วเหมือนบ้างครั้งเราก็กลัวการมีเซ็กซ์กับแฟนแม้เขาจะยังไม่ขอแต่เราก็กลัวไปก่อนแล้ว ด้วยความที่ฝั่งแม่ก็สอนมาว่างั้นอ่ะน่ะ ซึ่งมันเลยฝังอยู่ในหัวเรามาตลอด จนกระทั่งเดือนกันยาปีที่แล้ว เราเลือกมาทำงานญี่ปุ่น งานหนักมาก หัวหน้าก็ด่าเก่ง เราคิดถึงบ้านและเหงามาก เพื่อนก็หยุดไม่ค่อยตรงกัน แถมเรายังปรับตัวไม่ได้จนถึงวันนี้ผ่านมาประมาณ 4 เดือน วันหนึ่งเราลองเล่นแอพหาคู่แอพนึงแต่เราไม่ขอเอ่ยชื่อแอพนะ(เป็นแอพสีม่วงรูปหัวใจอ่ะ) เพราะเราเห็นเพื่อนที่พักอยู่ห้องเดียวกันเล่นแล้วได้แฟนฝรั่งหล่อมาก ไอ้เราก็เป็นพวกชอบความท้าทายเลยอยากลอง จัดไปสักพักก็เจอทั้งฝรั่ง ญี่ปุ่น จีน ไทยที่หล่อบ้างไม่หล่อบ้าง เราก็คุยๆไว้หลายคนอยู่นะ แต่เราไม่เปิดตัวไม่บอกใครเพราะเรายังไม่มั่นใจ(กลัวหน้าร้าว) แล้วก็เจอฝรั่งชาวรัสเซียคนหนึ่งหล่อมากอายุ 23 ปี เขามาเรียนอะไรสักอย่างอยู่นี่ เขาบอกว่าเขาต้องการความสัมพันธ์ที่จริงจัง ไอ้เราฟังแล้วก็คิดว่าไอ้ฝรั่งคนนี้ก็ดูเข้าท่ากว่าทุกคนเลยแหะ เลยตัดสินใจเลิกคุยกับทุกคนแล้วหันมาจริงจังกับเขาดู คุยกันมาสักพักทุกอย่างก็เหมือนจะดีมันทำให้เราเริ่มจะเคลิ้มๆแล้วล่ะแต่มันก็มาสะดุดตรงที่เขาอยากเจอเราและอยากให้เราไปหาที่บ้านนี่แหละ ไอ้เราก็แบบหืออออ? คิดจะทำอะไรกูป่ะว่ะ? แล้วเราก็ถามเขาไปด้วยนะ เขาก็บอกว่าทำอะไรฉันแค่อยากชวนมากินข้าวที่บ้านและอยากทำกับข้าวให้เรากิน โอ้ยยยโรแมนต์เนอะ(?) แล้วเขายังบอกต่อว่าถ้าเกิดมันจะมีอะไรกันจริงๆ ทำไมเราต้องกลัวด้วยล่ะ? แล้วพูดย้ำซ้ำๆว่าเขาจริงจังกับเราจริงๆ แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งเราไปเพียงเพราะเราไม่ยอมมาพบหน้า แต่ขอโทษนะไม่ใช่ว่าเราไม่พบหน้าเขาแต่เราทำงานและวันหยุดเราก็ไม่ตรงกัน และเรากับเขาก็ไม่สามารถลางานเพื่อมาหากันได้ เราโกรธมากก็เลยบล็อกเขาไปเลย ต่อมาเราไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเราเลยยอมไปเจอฝรั่งชาวตุรกีวัย29ปีเป็นครั้งแรกเลย เรานัดกันตอน 6 โมงเย็นแต่เราตั้งใจไปสายครึ่งชม.(เพราะหลงทางด้วยแหละ)ตอนแรกเขาดูดีและทักทายเราอย่างสุภาพเขาดึงมือเราไปจูบแล้วบอกขอบคุณที่มาเจอเขา แต่หลังจากนั้นเขาก็เริ่มแบบจับแก้ม พยายามจะจูบปากเรา ซึ่งตอนนั้นเราเริ่มไม่โอเคล่ะ ไหนบอกแค่ไปดื่มกาแฟคุยกันไง! แล้วตอนนั้นเราก็อยู่บนรถเขาแค่สองคน เราถามเขาว่าจะพาเราไปไหน เขาก็บอกไม่รู้(ใจเย็นนี่แบบอ้าวเชี่ยแล้วกู!) เราเลยรีบบอกให้พอไปสตาบัคส์ แล้วแบตมือถือเขาใกล้จะหมด โทรศัพท์เราก็ไม่มีเน็ต เราเลยต้องไปอาศัยไวไฟ7-11 ตลอดทางเราโดนหอมแก้มแล้วจับไม่รู้กี่รอบ ซึ่งเราก็พยายามนิ่งไว้ ไม่ว่าชอบนะแต่เราอยู่บนรถเขา!เราไม่รู้ว่าเขาจะพาเราไปไหน ถ้าเราตุกติกหรือทำอะไรไม่เข้า แล้วเขาเกิดปล่อยเราลงข้างทาง บอกเลยกลับบ้านไม่ได้แน่ สุดท้ายเราก็ไปไม่ถึงสตาบัคส์นะมันจบที่ชานมใน7-11อีกที่อ่ะ เขาซื้อให้เราแล้วพาเราไปกินขนมกับชาไข่มุกที่(หลัง)รถเขา แล้วก็เริ่มแบบกอด จับก้นเรา ซึ่งบอกไว้ก่อนนะเรายังไม่ได้ตกลงคบกับเขานะ เรานึกว่าฝรั่งจะให้เกียติกันมากกว่า ยอมเลยว่าคิดผิดมากที่ยอมมาเจอเขาเร็วไป เราพยายามบอกแล้วนะว่าคนไทยเราไม่แสดงความรักกับคนที่เพิ่งเจอด้วยกันจูบแต่เขาก็พยายามจูบเรา เรานึกว่าเราจะไม่รอดแล้ว แต่ดีที่ก่อนหน้านี้เราตกลงกันไว้ว่าเราขอกลับตอน1ทุ่ม แล้วเพราะเรามาสายเกือบครึ่งชม. เขาให้เรากลับเกือบทุ่มครึ่ง โดยเราต่อลองกับเขาว่าเราจะยอมให้จูบถ้าเขาไปส่งเราที่สถานีรถไฟ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมนะเขาบอกว่าเราน่ะหลอกเขา เราก็บอกสัญญาๆ แล้วเขาก็ยอมไปส่ง ก่อนลงจากรถเขาก็บอกโอเคจุ๊บแค่แก้มเขาก็ได้แต่เราก็อยากรักษาคำพูด โดยการยอมจุ๊บที่ปากเขา แต่เข้าใจไหมว่าเราไม่เคยอ่ะ จูบเรามันเลยเป็นแค่ปากจุ๊บปากแค่นั้น แล้วเขาก็ไม่ยอม ขอจูบใหม่ตั้ง 2 ครั้ง จูบแรกของทุกคนรู้สึกยังไงอ่ะ? แต่เราโคตรสะอิดสะเอียด เราจำได้ว่าหลังจากเดินขึ้นบันไดแล้วเขาขับรถออกไป เรารีบเช็ดปากแล้วขึ้นรถไฟกลับเลย พอถึงห้องพักโคตรโล่งเลยเรารีบโทร.หาแม่ เพราะก่อนออกไปพบเขา เราบอกแม่เอาไว้ว่าจะลองไปเดท เราเล่าทุกอย่างให้แม่ฟังแต่ไม่ใช่เรื่องจูบ เพราะไม่อยากจำ มันไม่โอเคเลยอ่ะ เราไม่อิน ไม่เข้าใจ ทำไมอ่ะ? ทุกคนอ่านแล้วคิดว่าไงอ่ะ? บอกเราหน่อย เราไม่อยากตัดสินฝรั่งทุกคนบนโลกว่าหื่นเพราะผู้ชายคนนี้คนเดียวอ่ะ!