ไม่รู้แท้กถูกห้องมั้ยขออภัยตรงนี้นะคะ ยาวหน่อยช่วยอ่านหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ
คือแม่เราขับรถชนต้นไม้คืนวันปีใหม่ที่ผ่านมา ตอนนี้นอนรพ.ต่างจังหวัดเจาะปอดมาจะ2อาทิตแล้ว เราไปเฝ้าอยู่4วันแล้วกลับมาทำงานที่กทม. พึ่งเคยเฝ้าคนป่วยครั้งแรก เหนื่อยมากๆขอบตาดำไม่ได้หลับได้นอนเลยค่ะทั้ง4วันที่เฝ้าเลย คือแม่เราฟื้นมีสติแล้ว แต่ขยับไม่ได้เพราะมีสายเจาะปอด เลยจะงอแงมากๆเราเข้าใจค่ะ แต่พอเรากลับมาทำงาน น้องชายอายุ17ต้องเฝ้าแทน คือเค้าเฝ้าไม่ได้ดั่งใจแม่อะค่ะทะเลาะกันทุกวันเลย เราเบื่อเเละเหนื่อยใจมากๆถ้าแม่ไม่ให้น้องเฝ้าก็คือไม่มีใครเฝ้าแล้ว (น้องเราเรียนกศน.ค่ะไม่ต้องไปเรียน) ส่วนน้องเราโดนแม่ด่าแม่ไล่เพราะไม่ได้ดั่งใจก็น้อยใจร้องไห้ค่ะ ซึ่งเราต้องมาหาเงินค่าซ่อมรถที่แม่ขับไปชนเป็นรถของน้า และค่าใช้จ่ายอื่นๆค่ะ เราพยายามจะเข้าใจทั้งน้องและแม่พยายามพูดกะทั้งสองฝ่ายดีๆค่ะ บางทีแม่เราอยากสระผมเราไม่ได้อยู่ตรงนั้นเราถึงกับต้องจ้างคนมาช่วยสระผมให้แม่เพราะมันสระยากไม่ค่อยมีใครกล้าสระกัวโดนแผล เราจ้างครั้งละ500ก็ยังไม่มีใครสระเลยค่ะ แม่เราก็โทรมาร้องไห้คงอึดอัด จนน้องสะใภ้มาสระให้ แม่เราก็ดันไปว่าเค้าว่าหลอกเอาเงินเราอีก คือเราเบื่อค่ะเค้าจะด่าจะว่าน้องจะไล่ทำไมเพราะดึกๆก็โทรมาบอกให้เรารีบโทรตามน้องเพราะปวดเเผลมากคือวุ่นวายไปหมดโทรมากวนเราตลอดเวลาเอาแต่ใจมาก ส่วนน้องเรามันก็เฝ้าแบบเล่นโทรสัพไปด้วยอะค่ะคือน่าเบื่อมากเลยค่ะ. จะแก้ปันหานี้ยังไงดีคะเครียดมาก เบื่อมาก มีใครเคยมีญาตป่วยแล้วงอแงแบบนี้บ้างมั้ยคะ หรือใครเคยป่วยแบบนี้มั้ยคะ ช่วยอธิบายหน่อยค่ะว่าควรทำยังไง
ปล.แม่เราไม่ได้ดูแลส่งเสียเลี่ยงดูน้องหลายปีแล้วค่ะ แต่น้องเราก็ไม่ได้เกเรค่ะหาเงินโดยทำกู้ภัยแถวบ้านเรียนกศน.โดยมีเราเป็นคนดูแลค่ะ แต่น้องก็รักแม่ค่ะแต่เราเข้าใจเด็กผู้ชายว่าไม่มีความละเอียดที่จะดูแลคนป่วยได้ดีพอ เหนื่อยค่ะญาตคนอื่นเค้าไม่ทีใครว่างมาสนใจตรงนี้ค่ะทุกคนต้องทำมาหากิน เราไม่เคยสบายใจสักวันเลยค่ะเป็นแบบนี้เหนื่อยสุดใจเลยค่ะ
ปล.อีกรอบเราให้น้องหยุดทำกู้ภัยเพื่อเฝ้าแม่ค่ะ เราก็ให้ค่าขนมแทน แต่แม่เราชอบว่าชอบไล่จนตอนนี้น้องไม่อยากเฝ้าละค่ะ เราฟังแม่น้องก็เฝ้าไม่ดีจริงๆแต่เตือนแล้วว่าอย่าด่าอย่าไล่เพราะสุดท้ายก็มีแต่น้องที่มาเฝ้า พอพ้นพอวันนี้พรุ่งนี้ทะเลาะกันอีกแล้วค่ะ ปวดหัวสุดๆจนหลุดว่าแม่ไปเลยค่ะ แกก็ปากดีว่าเออก็บล้อคไปเลยสิ เรานี่แบบหมดคำจะพูด เราก็ได้แต่ฝากน้องว่าอย่าทิ้งแม่นะขอร้อง อย่าถือสาแม่นะ เราก็ไม่แน่ใจว่าน้องรับปากส่งๆมั้ยเพราะน้องก็เฝ้าแบยที่แค่เด็กผู้ชายคนนึงจะนั่งเฝ้าอะค่ะเราเข้าใจว่ามันก็ไม่ค่อยจะสนใจแม่เท่าไร
เครียดค่ะอีกตั้ง1อาทิตกว่าเราจะได้กลับไปเฝ้าอีก ถามอาการว่าดีขึ้นมั้ยก็ไม่ค่อยจะตอบรู้เรื่องกันเลยค่ะ ไม่พอใจก็ตัดสายเราทิ้ง ตัดสายทิ้งเก่งทั้งแม่ทั้งน้องเลยค่ะ TT
ใครเคยมีญาตป่วยติดเตียงหรือเคยป่วยเองบ้างคะ
คือแม่เราขับรถชนต้นไม้คืนวันปีใหม่ที่ผ่านมา ตอนนี้นอนรพ.ต่างจังหวัดเจาะปอดมาจะ2อาทิตแล้ว เราไปเฝ้าอยู่4วันแล้วกลับมาทำงานที่กทม. พึ่งเคยเฝ้าคนป่วยครั้งแรก เหนื่อยมากๆขอบตาดำไม่ได้หลับได้นอนเลยค่ะทั้ง4วันที่เฝ้าเลย คือแม่เราฟื้นมีสติแล้ว แต่ขยับไม่ได้เพราะมีสายเจาะปอด เลยจะงอแงมากๆเราเข้าใจค่ะ แต่พอเรากลับมาทำงาน น้องชายอายุ17ต้องเฝ้าแทน คือเค้าเฝ้าไม่ได้ดั่งใจแม่อะค่ะทะเลาะกันทุกวันเลย เราเบื่อเเละเหนื่อยใจมากๆถ้าแม่ไม่ให้น้องเฝ้าก็คือไม่มีใครเฝ้าแล้ว (น้องเราเรียนกศน.ค่ะไม่ต้องไปเรียน) ส่วนน้องเราโดนแม่ด่าแม่ไล่เพราะไม่ได้ดั่งใจก็น้อยใจร้องไห้ค่ะ ซึ่งเราต้องมาหาเงินค่าซ่อมรถที่แม่ขับไปชนเป็นรถของน้า และค่าใช้จ่ายอื่นๆค่ะ เราพยายามจะเข้าใจทั้งน้องและแม่พยายามพูดกะทั้งสองฝ่ายดีๆค่ะ บางทีแม่เราอยากสระผมเราไม่ได้อยู่ตรงนั้นเราถึงกับต้องจ้างคนมาช่วยสระผมให้แม่เพราะมันสระยากไม่ค่อยมีใครกล้าสระกัวโดนแผล เราจ้างครั้งละ500ก็ยังไม่มีใครสระเลยค่ะ แม่เราก็โทรมาร้องไห้คงอึดอัด จนน้องสะใภ้มาสระให้ แม่เราก็ดันไปว่าเค้าว่าหลอกเอาเงินเราอีก คือเราเบื่อค่ะเค้าจะด่าจะว่าน้องจะไล่ทำไมเพราะดึกๆก็โทรมาบอกให้เรารีบโทรตามน้องเพราะปวดเเผลมากคือวุ่นวายไปหมดโทรมากวนเราตลอดเวลาเอาแต่ใจมาก ส่วนน้องเรามันก็เฝ้าแบบเล่นโทรสัพไปด้วยอะค่ะคือน่าเบื่อมากเลยค่ะ. จะแก้ปันหานี้ยังไงดีคะเครียดมาก เบื่อมาก มีใครเคยมีญาตป่วยแล้วงอแงแบบนี้บ้างมั้ยคะ หรือใครเคยป่วยแบบนี้มั้ยคะ ช่วยอธิบายหน่อยค่ะว่าควรทำยังไง
ปล.แม่เราไม่ได้ดูแลส่งเสียเลี่ยงดูน้องหลายปีแล้วค่ะ แต่น้องเราก็ไม่ได้เกเรค่ะหาเงินโดยทำกู้ภัยแถวบ้านเรียนกศน.โดยมีเราเป็นคนดูแลค่ะ แต่น้องก็รักแม่ค่ะแต่เราเข้าใจเด็กผู้ชายว่าไม่มีความละเอียดที่จะดูแลคนป่วยได้ดีพอ เหนื่อยค่ะญาตคนอื่นเค้าไม่ทีใครว่างมาสนใจตรงนี้ค่ะทุกคนต้องทำมาหากิน เราไม่เคยสบายใจสักวันเลยค่ะเป็นแบบนี้เหนื่อยสุดใจเลยค่ะ
ปล.อีกรอบเราให้น้องหยุดทำกู้ภัยเพื่อเฝ้าแม่ค่ะ เราก็ให้ค่าขนมแทน แต่แม่เราชอบว่าชอบไล่จนตอนนี้น้องไม่อยากเฝ้าละค่ะ เราฟังแม่น้องก็เฝ้าไม่ดีจริงๆแต่เตือนแล้วว่าอย่าด่าอย่าไล่เพราะสุดท้ายก็มีแต่น้องที่มาเฝ้า พอพ้นพอวันนี้พรุ่งนี้ทะเลาะกันอีกแล้วค่ะ ปวดหัวสุดๆจนหลุดว่าแม่ไปเลยค่ะ แกก็ปากดีว่าเออก็บล้อคไปเลยสิ เรานี่แบบหมดคำจะพูด เราก็ได้แต่ฝากน้องว่าอย่าทิ้งแม่นะขอร้อง อย่าถือสาแม่นะ เราก็ไม่แน่ใจว่าน้องรับปากส่งๆมั้ยเพราะน้องก็เฝ้าแบยที่แค่เด็กผู้ชายคนนึงจะนั่งเฝ้าอะค่ะเราเข้าใจว่ามันก็ไม่ค่อยจะสนใจแม่เท่าไร
เครียดค่ะอีกตั้ง1อาทิตกว่าเราจะได้กลับไปเฝ้าอีก ถามอาการว่าดีขึ้นมั้ยก็ไม่ค่อยจะตอบรู้เรื่องกันเลยค่ะ ไม่พอใจก็ตัดสายเราทิ้ง ตัดสายทิ้งเก่งทั้งแม่ทั้งน้องเลยค่ะ TT