วันนั้เดินตลาดแถวบ้านแล้วบังเอิญอยู่ดีๆก็ไปสะดุดกะร้านรองเท้าร้านนี้ พอเราเดินมาหน้าร้านก็เจอกะลูกเจ้าของร้าน พี่เขายยิ้มหวานมากเรายิ่งเขินเลยทีนี้ไม่กล้าเข้าไปซื้อ555 พอเราเดืนถอยออกมาพี่เขาก็ยังยิ้มให้อยู่นั่นแหละ จากนั้นเราก็มาเดินตลาดนัดที่นี่ทุกวันเดิรผ่านหน้ากี่ครั้งแกก็ยิ้ม บางทีเหมือนแกแอบมองเรานะแต่ไม่รุ้คิดไปเองป่าวเพราะเวลาหันหลังกลับไปมองสายตาเราสองคนจ้องกันพอดี โอ้ยยยเขิล
คือเรายากจะลองจีบพี่เขาต้องไงดีนะ  แถมชอบในความขี้เล่นของพ่อแม่เขาด้วยคงจีบง่าย55555