รู้สึกหมดกำลังใจ ทุกอย่างรุมเร้าเกินกว่าที่ผมคนเดียวจะรับไหวแล้ว

ผมในตอนนี้ กำลังฝึกงานอยู่ ใกล้จะเรียนจบแล้ว กับปลายทางข้างหน้าที่มืดมนมากๆ วางเส้นทางอนาคตของตนเองไว้แล้ว แต่ทุกอย่างพังหมดสิ้น เพราะ หนี้สินที่พ่อแม่ได้ก่อไว้ หนี้สินที่พวกท่านก่อไว้นั้น พอผมมาทราบแล้วว่าเท่าไหร่ ผมแทบอยากจะแขวนคอตายมากๆ หนี้สินทั้งหมดราวๆ 5 ล้าน จากสภาพครอบครัวตอนนี้ แม่ก็เพิ่งเสียไปเพราะมะเร็ง ทิ้งหนี้สิน(หนี้มรดกตามกฎหมาย)ไว้ กับ ธุรกิจของพ่อที่มีแต่ขาดทุนทุกวันๆ และผมซึ่งทั้งเรียนทั้งทำงานไป มีเงินแค่พอเอาตัวเองรอดไปวันๆ เส้นทางที่ผมได้วางเอาไว้หลังเรียนจบ ทั้งหลายทั้งแหล่ มาจบลงเพราะหนี้สินจำนวนขนาดนี้ ที่ผมคนเดียวก็ไม่ไหว พี่ชายผมก็ไม่ไหวเช่นกัน รู้สึกหมดกำลังใจอย่างมาก ไร้หนทาง มืดแปดด้าน อนาคตที่มืดมนมากๆ กว่าผมจะสบาย ความสุขในชีวิตผมคงหายไปกับหนี้สินหมดแล้ว อยากจะได้ซื้ออะไรที่อยากได้ก็คงไม่ได้ซื้ออีกต่อไปแล้วในชีวิตนี้ อยากเที่ยวที่ไหนสักครังในชีวิตก็ไม่ได้อีกแล้ว ผมล่ะอิจฉาจัง อิจฉาคนที่เกิดมาไม่มีหนี้ มีทุกอย่างพร้อม ในขณะที่ผม เกิดมาก็มีแต่หนี้สินและชะตาชีวิตไม่สนับสนุนผมให้รอดตลอดฝั่งได้ ผมรู้สึกหมดหวังแล้ว ผมแบกตัวเองต่อไปไม่ไหวแล้ว

SO HOPELESS