ตอนบ่ายๆ​ สลายไขมันนะเจ้าคะ

วันนี้ป้าเขียวจิมาแปลกจั๊กนิดนุง... มาเป็นทู้คำถามเพราะจิต้อนรับสมาชิกใหม่หลังจากที่เดอะแก๊งค์พากันเข้าป่าอเมซอน​ไปตามล่าหาช้างเผือกกัน... แต่ว่า... พวกเรามิเจอช้างเผือกสักกระตัว... นุ้นไปคว้าเจ้ากระต่ายน้อยมาก็เลยพาเจ้ากระต่ายน้อยกลับยังบ้านสำราญจิตของพวกเรานะคะ

วันนี้โจทย์ของป้าเขียวก็มีที่มาที่ไปเช่นเคย
เรื่องมันยาวพอสมควรนะคะ.. นิทานหลอกเด็กอ่ะป้าเขียวถนัดที่ซู้ดดดด...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ท้าวความเดิมจากเมื่อวานนะคะ... หลังจากเมื่อวานยัยตัวเล็กติว​ O-Net เสร็จนะคะ​ มนุษย์แม่ก็ไปรับกลับบ้าน​ เราก็เป็นห่วงลูกสาวอ่ะนะ​ ว่าเรียนหนักจะเครียด  เพราะวันนี้ต้องมีการสอบแข่งขันอีกวัน แต่พอลูกสาวกลับมาถึงบ้านน้องโยนกระเป๋าไม่สนใจอะไรเล้ยย... นุ้นนอนอ่านการ์ตูน​ ตอนแรกป้าเขียวก็คิดว่าน้องคงอยากจะผ่อนคลายก็เลยปล่อยเลยตามเลย​ ทีนี้ป้าเขียวก็รอดูว่าน้องจะอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบเมื่อไหร่... รอ... แล้ว... รอ... เล่า... สาวเจ้าก็ไม่อ่าน... พอถึงตอนเย็นก็คิดว่าคงจะอ่านมั้ง... แต่ที่ไหนได้น้องไปคว้าดาบคว้าปืนมาสู้กับข้าศึกจนดึกจนดื่น... มนุษย์​แม่ก็ทำอะไรไม่ได้ก็ต้องยอมรับอ่ะนะ​ มีลูกสาวเป็นนักรบก็ต้องเป็นแบบนี้... ออกศึกบ่อยๆ

พอตอนเช้าน้องตื่นเต้นตื่นแต่เช้าเพื่อจะรีบไปสนามรบ... เอ้ยย... สนามสอบ... ป้าก็ต้องรีบถักผมเปียให้สาวน้อยแบบรีบเร่ง... ทีนี้บ้านป้าเขียวอยู่ไกลสนามสอบ​มาก​ ป้าเขียวคำนวณเวลาผิดพลาด​ เพราะมัวแต่แวะไปซื้ออาหารเช้าให้น้องทานในรถ​ ระหว่างทางรถดันติดอี๊กก... คือความผิดพลาดอีกเรื่องหนึ่งคือ​ ลืมคิดไปว่ามันเป็นการสอบทั่วประเทศมั้ง​ จังหวัดที่ป้าเขียวอยู่ปกติความหนาแน่นของรถมันก็เยอะอยู่แล้ว​ พอมาวันนี้ทุกคนมุ่งหน้าไปสถานที่เดียวกัน​ มันเลยกลายเป็นแย่งกัน​ พอไปถึงหน้าสนามสอบป้าเขียวก็ต้องรีบวิ่งพาน้องเข้าไปหาห้องสอบ...ตอนแรกกะว่าจะไปดูห้องสอบตรงบอร์ด​ แต่ลูกสาวกระซิบเบาๆ​ แม่ๆ​ มันมีระบุห้องสอบในกระดาษแผ่นนี้แล้วเราหาตึกเลย​ ตัวแม่ก็ไม่ได้สนใจยังคงยืนเพ่งหารหัสประจำตัวต่อ.. สายตาก็ไม่ดี​ หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ​ ก็เลยเดินไปถามเจ้าหน้าที่​ สุดท้ายน้องก็ได้เข้าสอบ

..... เวลาผ่านไป... 2...ชั่วโมง...น้องออกมาแล้วป้าเขียวก็ถามว่าทำข้อสอบได้ไหม...น้องมั่นใจตอบเต็มเสียงว่า... ทำได้ค่ะ...ง่ายมากๆๆ...ตอนแรกป้าเขียวก็ทำหน้าไม่อยากจะเชื่อในเมื่อเมื่อคืนเธอทำสงครามทั้งคืน...มันจะทำได้ได้อย่างไง...จริงๆ​ น้องสอบแข่งขันคณิตศาสตร์​ และข้อสอบคณิตศาสตร์​เป็นข้อเขียน​ 25​ ข้อ​ มีภาคภาษาไทย​ 20​ ข้อ​ ภาคภาษาอังกฤษ​ 5 ข้อ​ ป้าเลยถามว่ามั่นใจแค่ไหน... น้องบอก​ 30% ... หึหึ​ ป้าหัวเราะคนเดียว​ นี่เหรอที่บอกว่าง่าย​มากๆๆ แต่มั่นใจ​ 30% สำหรับข้อสอบวิทยาศาสตร์​เป็นข้อปรนัย​ พอดีน้องไม่ถนัดวิชานี้​ ก็เลยไม่สมัคร

การสอบแบบนี้เป็นครั้งที่​ 2 ของลูกสาวป้าเขียว​ ป้าเขียวเคยพาน้องไปลองสนามครั้งหนึ่งเมื่อปีก่อน​ ตอนนั้นน้องตื่นเต้น​ เพราะไม่เคยไปสอบที่ไหนมาก่อนที่แบบเจอเด็กๆ​ ต่างโรงเรียน​ ปีนั้นจะมีการสอบเรื่องมุม​ เรื่ององศา​ ป้าก็ซื้ออุปกรณ์​พวกวงเวียน​ และชุดเลขาคณิต​ แต่มันอยู่ในถุง​ พอสอบเสร็จน้องมาเล่าว่ามันออกเรื่องมุม​ เรื่ององศา​จริงๆ ป้าเขียวก็เลย​ บร๊ะ... งั้นก็ง่ายซิ​ เพราะมีอุปกรณ์พร้อม... น้องตอบกลับมาเสียงเบาๆ​ ไม่ง่ายนะแม่... ป้าเขียวเลยถามทำไมล่ะ​ พวกวงเวียนอะไรก็มีครบนิ... น้องบอกว่าไม่ได้ใช้... ป้าเขียวงงเลยถามต่อ... อ้าว... ทำไมหล่ะ... น้องบอกว่าเกรงใจเพื่อนที่นั่งโต๊ะข้างๆ​ จะแกะกลัวถุงมันจะเสียงดังรบกวน​เค้า เลยไม่ได้ใช้​ เพราะในห้องมันเงียบมากนะแม่... พอมนุษย์​แม่ฟังก็ถึงกับ

นี่หรา... ลูกสาวป้าเขียว... ซู้ดดดยอด..

ทีนี้ปีที่แล้วไม่ได้มาสอบเพราะยุ่งๆ​ แต่พอปีนี้แรกๆ​ ป้าเขียวก็แปลกใจนะ​ เพราะจู่ๆ​ น้องก็เอากระดาษที่ระบุรหัสประจำตัวการเข้าสอบมายื่นให้​ แล้วบอกให้ป้าเขียวเก็บไว้ให้หน่อย​ ตอนแรกป้าก็งง​ ว่าเธอมาแบบไหนอีกเนี้ยะ.. ยัยตัวเล็ก... ก็เลยถามว่าทางโรงเรียนให้ไปสอบทุกคนเหรอ... น้องบอกป่าวค่ะ... ไปแค่บางคน... ป้าก็ยังงงอี๊กกก.. อ้าว... แล้วทำไมน้องถึงไป... ลูกสาวป้าตอบมาแบบชัดถ้อยชัดคำ... อยากไปสอบเองเลยเลือกสอบคณิตศาสตร์​ ป้าเขียวก็ตกใจ... แม่เจ้า!!... เจ้าแม่เกมส์​อยากจิไปสอบแข่งขัน... สมัครเองอีกต่างหาก... มนุษย์​แม่ทึ่งมากๆๆ... แต่ในเมื่อเป็นความต้องการของยัยตัวเล็ก... ป้าเขียวก็ต้องจัดให้... อยากไปสอบเราก็ต้องสนับสนุน... คะแนนผ่านไม่ผ่านค่อยลุ้นเอาเนอะ... เพราะน้องบอกง่ายมากๆๆ... มั่นใจตั้ง​ 30% นุ้นแน่ะ


ที่ร่ายเผาลูกสาวตัวเองมาซะยาวมันก็เกี่ยวกับสนามสอบ​ ซึ่งป้าเขียวมักจะเปรียบเทียบการสอบคือสนามรบแห่งหนึ่ง​ โดยให้ความรู้ที่เรามีคืออาวุธที่ติดตัวแต่ละคน​ คนที่มีความรู้มากก็เหมือนกับคนที่มีอาวุธประจำกายหลากหลายชนิด​ สถานการณ์​แต่ละสนามรบหรือสนามสอบที่เราเจอมันจะแตกต่างกัน​ เราต้องเอาอาวุธหรือความรู้ที่มีมาสู้รบกับศัตรูซึ่งก็คือข้อสอบหรือคำถามนั้นๆ​ ในข้อสอบ...ถ้าเราเลือกใช้อาวุธหรือความรู้ที่มีอย่างมีสติและชาญฉลาด​ ต่อให้ข้อสอบหรือข้าศึกนั้นจะหนักหนาแค่ไหน​ เราก็คือผู้ชนะ ผู้ที่แพ้หรือทำข้อสอบไม่ได้เลยเพราะเรามีอาวุธหรือความรู้ที่ไม่แข็งแกร่งพอ​ เราถึงแพ้และล้มเหลว

ป้าเขียวโม้มาซะยาว​ ก็คือการเปรียบเทียบตามมุมมอง​ของมนุษย​์ป้าแก่ๆ​ คนนี้เองแหล่ะเจ้าค่ะ... จริงก็อยากรู้นะว่าแต่ละทู้ที่ป้าปล่อยแมลงโม้มามีคนอ่านและคิดเห็นอย่างไรกันบ้าง... วิจารณ์​ได้นะเจ้าคะ

วันนี้บทเพลงของป้าเขียวก็จะมีคำว่าสงครามในนั้นนะคะ
สำหรับบทเพลงนี้ดูหึกเหิมหน่อยเนอะ
วันนี้ทู้ป้าเขียวเปิดฟรีเดย์​นะเจ้าคะ... ป้าเขียวขอเปิดบ้านให้เม้าส์​มอยกันตามสบายค่ะ