เรื่มดูบอลก็ยุคหงส์ของปู่เคน สมัยนั้นก็ 4-4-2 ระบบนี้มีหน้าต่ำหน้าเป้า บาร์นปีกซ้าย หน้าต่ำ เบียดลีย์ เป้าก็ เอียน รัช ยังทันจอห์น อัลดริชตัวแทนลุงหนวด

ต่อมายุคบอร์ริ่งฟุตบอล 4-4-2 ความเทพอยู่ที่แบ็คโฟร์มีอดัมเป็นกัปตัน ต่อเนื่องยุคป๋าแหวนรุ่งๆ ระบบแกจะพิเศษหน่อย ปีกจะตัดเข้ากลางทำประตูได้ทั้งปิแรส ลุงเบิร์ก

คาบเกี่ยวกันแต่น่ายิ่งใหญ่สุด 4-4-2 ของป๋าแพนด้า โดดเด่นสุดคือ ปีกขวาแคนแคนต่อด้วยเบ็ค ซ้ายกิ๊ก ตัดเกมก็รอย คีน กลางรุกสโคลล์

แล้วก็ถึงจ่ามู ก็ต้อง 4-3-3 ระบบแกจะเน้น หน้าเป้าถึก ใหญ่ เก็บบอลดี ปีกความเร็วแสง ก็ชุดนี้ ดอกชบา-ดัฟท์-ร็อบเบน

ต่อด้วยคอนเต้ 3-5-2 แกจะบ้าเซ็นเตอร์สามคนจนปัจจุบัน คิดว่าเป็นแผนน่าเบื่อ

จนถึงยุคคล็อป เริ่มที่แผนชอบ 4-2-3-1 พอหนูคูย้าย ก็ 4-3-3 เต็มตัว ตัวผู้เล่นค่อนข้างชัดเจน ความพิเศษ แบ็คแทบเป็นปีก เพราะมีเซ็นเตอร์ดีกับประตูอันดับต้นๆ ของโลก คอยซัพพอร์ตอยู่