[brief] Little Women ฉบับนี้พาเราไปสำรวจชีวิตของสี่พี่น้องตระกูลมาร์ชที่ต้องพบกับการเปลี่ยนแปลงจากการเติบโต ที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและอุปสรรคต่าง ๆ แต่ความรักและความห่วงใยที่มีให้กันนั้นทำให้พวกเขาผ่านเรื่องราวต่าง ๆ ทั้งสุขและทุกข์ไปได้ เรื่องราวของพวกเขาถูกถ่ายทอดผ่านความปราณีตและมุมมองที่ร่วมสมัย ทำให้เราทั้งหอบและฮีลไปตามกระแสชีวิตของตัวละครได้อย่างไม่ต้องสงสัย
.
[เปิดเผยรายละเอียดบางส่วนของหนัง]
.
ทุกคนย่อมมีเรื่องราวความรักเป็นของตัวเอง
.
สองปีที่แล้วมีหนังเรื่องหนึ่งชื่อ Lady Bird เข้าฉายในไทย ว่าด้วยเรื่องของวัยรุ่นสาวที่กำลังก้าวเข้าสู่ชีวิตในรั้ววิทยาลัย ซึ่งเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวตอที่สุดของชีวิต ผมประทับใจกับหนังเรื่องนี้มากเพราะตรงกับชีวิตช่วง tcas พอดิบพอดี และตัวหนังก็ทำออกมาได้กลมกล่อมลงตัว พอรู้ว่า Greta Gerwig ผู้กำกับ จะมีหนังเรื่องใหม่ออกมา ก็ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่จะต้องพลาด และหนังเรื่องใหม่ที่ว่านี้คือ Little Women 
.
Little Women เล่าเรื่องเกี่ยวกับสี่พี่น้องตระกูลมาร์ช - Meg (Emma Watson) พี่คนโตสุดของบ้านที่ใฝ่ฝันอยากจะมีครอบครัวดี ๆ Jo (Saoirse Ronan) พี่คนรองจอมห้าวผู้มีความสามารถในการสร้างสรรค์เรื่องราว Amy (Florence Pugh) น้องคนรองจอมแสบผู้ใฝ่ฝันจะเป็นจิตรกร และ Beth (Eliza Scanlen) น้องคนเล็กที่ใจเย็นที่สุดและมีพรสวรรค์ในการเล่นเปียโน ชีวิตของทั้งสี่นั้นเดินทางอยู่ในช่วงก้าวข้ามพ้นวัย ที่ความเป็นจริงในชีวิตของพวกเขานั้นอาจไม่ได้เป็นอย่างที่วาดฝันไว้เสมอไป 
.
หนังเปิดเรื่องมาด้วยภาพชีวิตของทั้งสี่พี่น้องในชีวิตปัจจุบันที่ต้องเผชิญกับชีวิตในช่วงวิกฤต ทุกอย่างนั้นดูจะไปผิดทาง เต็มไปด้วยอุปสรรค และไม่เป็นไปอย่างใจหวัง และเล่าสลับกับเรื่องราวในวัยเด็กที่ทุกอย่างนั้นดูสดใส ซุกซน และบริสุทธิ์ แม้ทั้งเด็ก ๆ ตระกูลมาร์ชจะมีนิสัยที่ต่างกันอย่างชัดเจน เป้าหมายในชีวิตที่ไปคนละทาง และมีอุปสรรคในชีวิตที่ไม่เหมือนกัน แต่สิ่งที่ทำให้ทั้งหมดนั้นผูกพันกันแนบแน่นและผ่านช่วงเวลาต่าง ๆ ไปได้ คือความรักที่มีให้กัน ไม่ว่าช่วงเวลาจะสุขหรือจะทุกข์ขนาดไหน พวกเขาก็มีกันและกันเสมอ แม้ต่อให้ใครคนใดคนหนึ่งจะทำอะไรที่ให้อีกคนซ้ำใจขนาดไหน สุดท้ายแล้วทุกคนก็จะก้าวข้ามผ่านความโกรธหรือความเสียใจ และให้อภัยกันได้ในที่สุด ซึ่งความรักความสนิทสนมนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้หากขาดการเลี้ยงดูและสั่งสอนของ Marmee (Laura Dern) ผู้เป็นศูนย์รวมจิตใจของคนในบ้านและเป็นแม่ที่เข้มแข็งของลูก ๆ - ระหว่างที่สามีออกไปรบ - แม้ว่านั่นจะมาพร้อมกับการแบกรับความรู้สึกมหาศาลด้วยก็ตาม 
.
นอกจากความรักในครอบครัวแล้ว Little Women ยังแฝงความรักในแบบอื่น ๆ ทั้งการอุปถัมภ์ (อย่างคุณ Laurent ที่รักเบธดั่งลูกสาวที่จากไปของเขา) และความอาทรต่อเพื่อนมนุษย์ (อย่างที่ครอบครัวมาร์ชช่วยครอบครัวยากไร้) แต่ความรักแบบหนึ่งที่เกี่ยวพันกับฐานะและความคาดหวัง คือ การเป็นคู่ครองกัน (ให้ชัดเลยคือ การเป็นสามีภรรยา) เราจะเห็นได้ว่า สังคมในยุคที่หนังดำเนินเรื่องนั้นคาดหวังให้ “ผู้หญิง” ได้แต่งงานกับผู้ชายดี ๆ มีความมั่นคง ยิ่งเป็นผู้หญิงจากครอบครัวยากจนยิ่งต้องแต่งกับผู้ชายที่ร่ำรวย จะได้ออกจากวัฏจักรความอดอยากไปได้ ซึ่งตัวละครของตัวแทนความคิดนี้คือ ป้า March (Meryl Steep ที่มาน้อยแต่จี๊ดทุกครั้ง) ที่เหน็บแหนมน้องสะใภ้/หลานสาวตัวเองตลอดในประเด็นนี้ แต่การแต่งงานกับผู้ชายรวย ๆ นั้นไม่ได้หมายความว่าจะเป็นเรื่องที่ทุกคนจะมีความสุขเสมอไป และถ้าหากคนเราจะแต่งงานกับคู่ครอง (ผู้ชาย) จน ๆ ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องผิดบาปหรือคอขาดบาดตายเสียเมื่อไหร่ เพราะสุดท้ายแล้ว ไม่ว่าคนสองคนจะมีพื้นเพความเป็นมาเหมือนหรือต่างขนาดไหนก็ตาม หากทั้งสองนั้นรักกันจริง ๆ และพร้อมที่จะใช้ชีวิตคู่ไปพร้อมกัน การแต่งงานและอยู่ด้วยกันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิด หรือจะต้องมากลัวความรวยความจนในชีวิตครอบครัวในอนาคต
.
ตลอดทั้งเรื่อง เราจะเห็นการทำลายงานเขียนของโจในทางใดทางหนึ่ง ทั้งบรรณาธิการหนังสือที่ขีดงานเขียนของโจจนเฮี้ยน แม้ว่าสุดท้ายแล้วเขาจะซื้อเรื่องไว้ก็ตาม  เอมี่ที่เอาคืนโจโดยการเผางานเขียนของโจ โจที่หยิบจดหมายสารภาพรักมาฉีกทิ้งหลังจากที่รู้ว่าลอรี่กับเอมี่แต่งงานกัน และหลังจากที่เบธจากไปด้วยโรคร้าย โจก็เผางานเขียนของตนเองทิ้ง แต่เมื่อเธอได้เจอบทกลอนที่เคยเขียนให้เบธ วัฏจักรฮาวทูทิ้งงานเขียนของโจจึงจบลง อีกทั้งยังเป็นการปลุกไฟให้โจกลับมาเขียนเรื่องราวได้อีกครั้ง จนเธอได้นำ “ความรัก” มาถ่ายทอดเป็น “เรื่องราว” และกลายมาเป็นหนังสือ “สี่ดรุณี” ที่ได้รับการตีพิมพ์ในที่สุด แต่ไม่ว่าจะโดนขีดฆ่า ฉีก เผา หรือแม้แต่ไม่เคยบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรก็ตาม เรื่องราวในชีวิตนั้นก็ยากที่จะทำลายไปจากใจเราได้ เพราะเราร่วมแต่งเรื่องราวเหล่านั้นกับคนรอบข้างของเรา ในเวลาทั้งสุขและทุกข์นั่นเอง
.
หนังเล่าเรื่องแบบไม่เรียงตามลำดับเวลา ตัดสลับระหว่างเส้นเรื่องในอดีตและปัจจุบัน ระหว่างทางก็ใส่รายละเอียดต่าง ๆ ไว้ แล้วค่อย ๆ เก็บรายละเอียดเหล่านั้น ทำให้เราติดตามเรื่องไปตลอด และเข้าใจที่มาที่ไปของตัวละครและสิ่งต่าง ๆ ได้ในที่สุด ถึงแม้จะเป็นหนังพีเรียดดรามา แต่จังหวะในการดำเนินเรื่องนั้นก็ไม่ได้ช้าอืดอาดเลย มีการถ่วงน้ำหนักอารมณ์ในแต่ละช่วงได้ดีทั้งพาร์ทดราม่าและพาร์มตลก ทำให้เราทั้ง “หอบ” ในช่วงที่เรื่องราวหนักอึ้ง และ “ฮีล” ในช่วงที่เรื่องราวน่าเบิกบานใจ (แต่ห้านาทีสุดท้ายนี่ใส่มุกคุณภาพมารัว ๆ เหมือนเก็บกดมาตลอดเรื่อง) ซึ่งตรงนี้ก็ต้องชมความเฉียบของ Greta ที่ทำให้เรื่องราวคลาสสิกนี้มีความทันสมัยและดูง่ายสำหรับทั้งคนที่เคยและไม่เคยอ่านหนังสือสี่ดรุณีฉบับดั้งเดิม (เช่นผมคนหนึ่ง) อีกสิ่งหนึ่งที่หนังทำได้อย่างลงตัวคือ การใส่ความเป็นเฟมินิสต์และความประโลมโลกที่ไม่มากไปน้อยไป ส่วนงานภาพ ดนตรีประกอบ เครื่องแต่งกาย ที่นอกจากจะสวยงามแล้วก็ยังสอดคล้องกับอารมณ์และสถานการณ์ในแต่ละช่วงได้เป็นอย่างดี และทีมนักแสดงของเรื่อง - ที่ไม่ว่าจะออกมากหรือน้อย - ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีตามมาตรฐาน ทั้ง Emma, Saoirse และ Timothée Chalamet ในบท Laurie - ที่มาสร้างความหวั่นไหวในสองพี่น้องบ้านมาร์ช (Saoirse และ Timothée นี่มีเคมีระหว่างกันเพิ่มขึ้นจากตอน Lady Bird อยู่เยอะเลยทีเดียว) - และนักแสดงอาวุโสคนอื่น ๆ แต่คนที่โดดเด่นมากในสายตาผมคือ Florence ที่ถ่ายทอดบท เอมี่ ทั้งสองช่วงเวลาได้ต่างกันราวกับเป็นคนละคน ลบภาพจำจากตอนที่เธอแสดงเป็นนักมวยปล้ำ Paige จาก Fighting with My Family อย่างไม่เหลือร่องรอย และอีกคนหนึ่งคือ Eliza ผู้รับบท เบธ ที่แสดงความอ่อนโยนของตัวละคร ทำให้เรารู้สึกรักและสงสารชะตาชีวิตของตัวละครนี้ได้อย่างไม่ต้องสงสัย
.
สรุปแล้ว Little Women พาเราไปสำรวจชีวิตของสี่พี่น้องตระกูลมาร์ชที่ต้องพบกับการเปลี่ยนแปลงจากการเติบโต เต็มไปด้วยความคาดหวังและอุปสรรคต่าง ๆ แต่ความรักความห่วงใยที่มีให้กันนั้นคอยช่วยให้พวกเขาผ่านเรื่องราวต่าง ๆ ไปได้ เรื่องราวของพวกเขาถูกถ่ายทอดด้วยความปราณีตและความร่วมสมัย องค์ประกอบทุกด้านสมบูรณ์แบบ ทำให้เราทั้งหอบและฮีลไปตามกระแสชีวิตของตัวละครได้ ทั้งหมดทั้งมวลนี้ทำให้ผมเชื่อว่า เรื่องราวของสี่ดรุณีฉบับนี้จะจดจำอยู่ในความทรงจำของคนดูทั่วโลกได้ ไม่หายไปจากใจง่าย ๆ แน่นอน
.
ขอบคุณครับ
.
ติดตามความเคลื่อนไหวของ #kfctherevieWER ได้ที่ twitter @kfcthereviewer นะครับ : )