เราจะทำไงถ้าเเม่เปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี

กระทู้คำถาม

คือเราเป็นพี่คนโตมีน้อง4คน เมื่อก่อนแม่เราเป็นคนดีมากๆทำงานขยันช่วยพ่อทำงานทุกอย่างจนกระทั้งเเม่มีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งชวนไปทำงานต่างจังหวัดเเล้วเพื่อนผู้หญิงคนนั้นก็เเนะนำผู้ชายคนใหม่ให้แม่ทั้งๆที่ยังไม่เลิกกับพ่อ แม่ก็เเอบมีใหม่จนทั้งต้องเลิกกับพ่อ นั้นเป็นครั้งแรกที่แม่มีกิ๊ก แล้วครั้งนั้นก็ทำให้เราไม่ได้เรียนเพราะตอนนั้นเราไม่มีเงินไปเรียนเเละต้องดูน้องคนสุดท้องเพราะน้องยังอายุเกือบขวบ แม่เอาแต่ไปเที่ยวกับคนใหม่พ่อก็ไม่ยอมให้เงิน แต่ตอนนั้นยังดีที่มีป้าช่วยเรื่องอาหารบ้าง แล้วพอแม่เริ่มได้อยู่กับคนใหม่แล้วเราก็พยายามโทรขอเงินเพื่อไปเรียนกศน เเละดูแลน้องแม่ก็มีโมโหบ้างแต่ก็ให้มาเราก็อยากทำงานแต่ก็ไม่มีใครดูน้องบางครั้งก็ฝากป้าได้บางครั้งก็ต้องเอาไปด้วยเราเหมือนแม่ลูกอ่อนทั้งยังเป็นเด็กเลยตอนนั้นเราอายุ17เองเราลืมบอกตอนที่พ่อเลิกกับแม่พอเอาน้องคนที่2กับ3ไปอยู่ด้วยแต่เอาไปได้ไม่นานก็เอามาให้เราเลี้ยงเราต้องทั้งไปเรียนวันอาทิตย์ด้วยวันปกติก็ไปส่งน้องน้องไปเรียนแล้วกับมาดูน้องด้วย เราเหนื่อยมากเเต่ยังดีที่พอแม่เห็นเราดูเเลน้องหลายคนเลยส่งเงินมาให้ตลอดเราก็ดีใจที่อย่างน้อยแม่ก็เริ่มกับมาดูแล เเต่พอผ่านไปสองสามปีแม่เราเริ่มทะเลาะกับแฟนใหม่เพราะมีกิ๊กคนใหม่อีก เรากลัวว่าแม่จะไม่สนใจดูน้องเลยถ้ามีคนใหม่ไปอีกเราเลยขอให้เเม่กับมาบ้านเราจะไปทำงานเลี้ยงน้องเลี้ยงแม่เราขอร้องแม่นานมากหลายเดือนกว่าแม่จะกับมา แล้วแม่ก็ยอมมาเพราะแม่ก็คบกับคนใหม่ไม่ได้นานเพราะว่าแม่ไม่ถูกกับญาติผู้ชายคนนั้น แต่เราก็ดีใจที่แม่กลับมา เราคิดว่าแม่กลับมาแล้วจะมาดูแลน้องพ่อพอรู้ว่าแม่กับมาดูแลลูกก็ส่งเงินให้แม่เหมือนกับจะให้อภัยแม่แล้วมาอยู่ด้วยกัน แต่แม่ไม่ใด้กลับมาเเล้วดีขึ้นแต่แย่ลงมาก แม่ไม่สนใจเรื่องในบ้านเลย งานบ้านแม่แทบไม่จับ ได้เงินจากพ่อมาเเทบไม่ซื้ออะไรเข้าบ้านพ่อให้มาเพื่อให้เลี้ยงน้องๆแต่แม่ได้เงินมาที่ละหลายพันแต่ซื้อแต่ไข่กับมาม่ามาใว้ให้น้องกินแถมยังเอาแต่บอกให้ทุกคนประหยัดทั้งในบ้านแม่เป็นคนถือเงินและไม่มีใครซื้ออะไรเลยนอกจากเงินไปโรงเรียน เเต่ทุกคนก็ประหยัดมากแต่แม่กับเอาเงินไปซื้อเครื่องสำอางของใช้ส่วนตัวตลอด ตอนนี้เราเรียนจบมาเเล้วเราก็พยายามหางานทำ พอเราได้งานทำบ้านเรามีรถมอไซค์คันเดียวซึ่งต้องใช้ส่งน้องด้วยเราเลยขอให้แม่มาส่งเราแต่แม่บอกว่าไม่ไปลำบากขี่รถให้หางานใหม่คือเราได้ง่นเเล้วแต่แม่บอกไม่ต้องทำเเล้วก็ด่าเราสารพัดว่าหางานที่ไกลทำใหมมันลำบากคนส่ง เราก็เข้าใจเเต่เราก็พยายามหางงานที่ทำให้ได้เงินดีๆจะได้มีเงินเลี้ยงน้อง แต่แม่กลับด่าเราสารพัดจนเราต้องทิ้งงานนั้นมาเเล้วเราก็พยายามจะทำงานใหม่แต่เราก็ต้องหยุดใว้ก่อนเพราะแม่บอกว่าขี่รถไปส่งน้องไม่ไหวเหนื่อย เเล้วก็บอกให้เราส่งแทนเราเลยมารับส่งน้องก่อนแต่พอวันใหนที่เงินขัดสนแม่ก็ด่าให้เราไปทำงาน เเต่พอเราจะไปทำก็บอกให้หาทางไปเองเเล้วบ้านเราอยู่ไกลจากตัวเมืองเป็นสิบยี่สิบกิโลแถมไม่มีพวกรถโดยสารมารับแถวบ้านด้วยเราก็ไปไม่ได้อยู่ดีคือเราไม่รู้จะทำยังไงแม่ก็เอาแต่ติดโทรศัพท์ติดคุยกับพวกผู้ชายพวกนั้นไม่สนใจเรื่องอะไรในบ้านเลยมีเเต่เราที่จัดการเรืองน้องเราก็ต้องดูเเลเองเราเหนื่อยแล้วเราไม่ไม่เข้าใจว่าคนเป็นแม่ไม่สงสารลูกตัวเองบางเลยเหรอหรือเราบาปที่คิดแบบนี้ เราควรทำยังไงดีค่ะ เราเครียดมากเราสงสารน้องด้วยเราหนีออกไปอยู่คนเดียวในเมืองเลยก็ไม่ได้เพราะแม่ก็คงไม่สนใจน้องเเน่ๆ เราเครียดจนไม่อยากคิดอะไรเเล้วบ้างที่ก็เหมือนคนประสาทเเอบไปร้องให้คนเดียวตลอดเลยค่ะ เราอยากพูดให้แม่กับไปเป็นคนที่เคยสนใจเรื่องลูกเหมือนเมื่อก่อนต้องพูดยังไงดีค่ะ
[code]ใส่โค้ด
[/code]