เพื่อนผมโกรธผมมากที่ผมถือวิสาสะอ่านจดหมายลาตายของเพื่อน ผมบอกเพื่อนว่า ผมได้ยินเขาบ่น อยากตายๆ ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว การที่ผมอ่านจดหมายลาตายของเขามันเป็นเจตนาที่ดี ยังอยากให้เขาอยู่เป็นเพื่อนผม คือ ส่วนนึงผมก็เข้าใจ ว่ามันเป็นการตัดสินใจส่วนบุคคล แต่ผมสนิทกับเขามาก ผมคงรับไม่ได้ ถ้าไม่มีเพื่อนคนนี้อยู่ในชีวิต ผมเป็นห่วงว่าเขาจะตัดสินใจไป จึงไปค้นหาจดหมาย เพราะเขาบอกว่าเขียนไว้พร้อมแล้ว จะบอกว่าค้นก็คงไม่ใช่นัก เพราะมันอยู่ในลิ้นชักว่างอันนึงในห้องเท่านั้นเอง หลังจากได้อ่าน ก็ไปบอกเขาตรงๆว่า อ่านแล้ว เขาก็โกรธผม แต่ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันแรง
จนผ่านไปเกือบปี ผมไม่เห็นจดหมายนั่นแล้ว แต่ดูเขาก็โอเคกับชีวิตมากขึ้น คงไม่อยากฆ่าตัวตายแล้ว
แต่จู่ๆ เขาพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ประมาณว่า เขายังไม่หายโกรธที่ผมไปอ่านจดหมายลาตายของเขานะ ก็เถียงกันอีก ผมก็บอกไปว่า ผมเจตนาดี ผมควรทำยังไงให้เขาหายโกรธเรื่องนี้ดี (จริงๆก็ยังไม่เคยขอโทษ เพราะผมคิดว่าผมไม่ได้ผิดอะไร)