ก่อนอื่นต้องยอมรับว่า เป็นปัญหาที่ได้เจอกับตัวเอง ก็คือปัญหาที่บ้านค่ะ คุณพ่อจะเป็นคนที่มีอารมณ์ฉุนเฉียว รุนแรงตลอดเวลา ไม่ว่า คุณแม่จะปฎิบัติอย่างไรก็มักจะ กลายเป็นที่รองรับอารมณ์และโยนความผิดใส่เสมอ ซึ่งคุณพ่อแทบจะไม่เคยยอมรับผิด คุณแม่เป็นคนพูดจานุ่ม ใจเย็น และส่วนมากเวลาเรากลับไปบ้าน ก็มักจะไม่มีความสุข เพราะคุณพ่อมักพูดเสียงดัง โกรธเกรี้ยวใส่แม่อยู่ตลอดเวลา ทั้งที่สถานการณ์ออกจะปกติอยู่ดีๆ แม่ทำอะไรก็มักจะผิดหูผิดตาอยู่ตลอด แต่ผิดกับคนนอกบ้านที่คุณพ่อจะไม่ได้พูดโกรธเกรี้ยวใส่ 
เอาง่ายๆคือ มักจะเอาปัญหามาโยนและโทษใส่ครอบครัวทุกเวลา ย้ำว่าทุกเวลาจริงๆค่ะ ตั้งแต่ตื่นนอนยันเข้านอน เป็นแบบนี้มาหลายปี เราพยายามเป็นสื่อกลางเพื่อที่จะทำใหคุณพ่ออารมณ์ดี พยายามเปลี่ยนเรื่องคุย พยามพูดให้เค้าเป็นคนใจเย็นลง แต่ก็ยังไม่ประสบผลสำเร็จ และยังคงพูดถึงปัญหาเก่าๆที่ผ่านมาแล้วซ้ำๆและบางทีก็พูดเรื่องที่ยังไม่เคยเกิดขึ้น แล้วก็กลายเป็นคิดไปเองและมีอารมณ์โกรธเอง ซึ่งเราเองก็ ไม่เข้าใจตรงจุดนี้
อยากจะทราบว่ามีครอบครัวไหนที่ไม่ได้มีปัญหาในเรื่องนี้บ้างคะ
สมาชิกในบ้านต้องปฎิบัติตัวอย่างไรเพื่อ ที่จะให้ บรรยากาศกลับมาอบอุ่นปกติ  เราอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาช่วยกันแลกเปลี่ยนความคิดดีๆ ทำให้บ้านอบอุ่นขึ้น แทนที่จะทำให้สุขภาพจิตมันแย่ลงๆอะค่ะ ทุกวันนี้ต้องทานยาคลายเครียด ยานอนหลับตลอด