ดูเข้าไปในจิตที่ว่าง(ความรู้สึก) จะรู้เหตุแห่งจิต เริ่มจากในจิตที่ว่าง ไม่มีอะไรจะเห็นจุดเล็กๆ ใสๆผุดขึ้นจากตำแหน่งกลางกาย(ไม่มีกาย)  ดังเป็นตัวผลิตต่อมน้ำ เรียกว่า เวทนา เป็นความรู้สึก   &n

เพื่อความหมดสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ว่าเป็นอย่าวไร ?

"เมื่อจิตเคลื่อน เมื่อใด... ก็เป็นสมมติสังขารเมื่อนั้น ท่านจึงให้พิจารณาสังขาร  คือ จิตมันเคลื่อนไหวนั่นเอง  เมื่อมันเคลื่อนออกไปก็เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตต

 จิตเดิมไม่มีเจตสิก มันเป็นธาตุรู้ จิตเคลื่อนคือจิตไปมึเจตสิก ดังนั้นเจตสิกจึงเป็นสิ่งภายนอกของจิต ขันธ์5 เป็นกริยาของจิต คืออาการที่แสดงในจิต ถ้าสามารถสกัดเอาสิ่งภายนอกออกได้ จิตก็กลับ

ในความไม่มีอะไร ในความว่าง จุดหนึ่งปรากฏขึ้นมา เป็นการเริ่มวัฏสงสาร  แล้วแผ่ขยายออก จากไม่มีอะไรก็เป็นจิตสังขาร มีสติดูการเปลี่ยนแปลงตรงนี้ ดูการเปลี่ยนแปลงจากตรงนี้ เป็น สติ สมาธิ    จ

อาสวักขนญาน เป็น1ในวิชชา8 กำจัดอาสวะที่เกิดในจิต รูป เวทนา สัญญา สังารวิญญาน เป็นอาสวะ เป็นเหตุแห่งกิเลส การเข้าถึงอาศัย3ข้อ 1. สมาธิในระดับฌาน3ขึ้นไป เป็นผู้รู้ 2.รู้ แยกชัดในจิตได้ว่าอะไร คือ รูป เว

ความรู้สึกคือเจตสิก คือเวทนาในเวทนาในสติปัฐฐาน4 2วิธีนี้จึงเป็นวิธีเดียวกัน

ย้ายจิตเป็น เป็นอภิญญา หรือฌานสมาบัติ มีฌานเป็นทรัพย์ เอาฌานมาชำระจิต เมื่อแยกจิตออกจากกายได้  จะเป็นจิตที่ว่างเบา เอาจิตที่ว่างเบามาชำระรูปนาม รูปนามที่หนัก มืด มัว สลัว(อกุศลจิต)จะถูกชำระ ให้สะ

คำว่า.. สงบ ระงับ  ดับ คือ ทำให้ไม่มี ให้หายไปนิพพานเข้าไปแทนที่อย่างนั้นๆ เช่น ถ้าสังขารไม่เที่ยง    นิพพานต้องเที่ยง สังขารเป็นทุกข์   นิพพานต้องเป็นสุข สังขารเป็นความเสื่อ

จิตคือรู้เป็นได้ทั้งความหมายโลกียและโลกุตระ จะเอาความหมายอย่างไหน จิตเป็นให้ได้ รู้เปลี่ยนสภาพเป็นจิตสังขารเพราะไม่อุเบกขากับรู้   อุเบกขา เอกคตา เป็นตัวกำหนดว่าเห็นสภาวะรู้จริงหรือไม่ จิตไม่ตั้ง