12 เดือน 12 ทริป ปี 2019
เราเรียกวันหยุดที่ไม่ได้ทำอะไรมากมายว่าวันขี้เกียจ เช่นวันนี้ เป็นวันขี้เกียจของเราอีกวัน ไม่ได้ไปเที่ยวโลดโผนที่ไหน เคลียร์งานนิดหน่อย ซึ่งไม่ถึง 10 นาทีก็เสร็จแล้ว พอคิดว่าจะนอนเฉย ๆ ทั้งวัน บอกตัวเองว่าวันนี้ขี้เกียจไปเถอะไม่เป็นไร ทันใดนั้น สมองซีกความคิดสร้างสรรค์สั่งการทันควัน ฮ่า ๆ ๆ แปลกดี มันบอกให้ลองสรุปทริปปี 2019 แบบสั้น ๆ เก็บไว้เตือนเป็นความทรงจำสักหน่อย ไหน ๆ ก็ไหน ๆ คุยกับตัวเองแล้ว ก็ถือโอกาสเล่าสู่กันฟังเนาะ


1️⃣ มกราคม
ทริปเปิดปี โคตรเปิดหูเปิดตา เดินป่าระยะสั้น 2 วัน 1 คืน ที่ หน่วยพิทักษ์ป่าพุน้ำร้อน เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแม่น้ำภาชี เส้น น้ำทรัพย์ น้ำตกผาดำ ดงตะเคียน เป็นทริปแรกที่รู้สึกใกล้ชิดธรรมชาติมากขนาดนี้ บอนยักษ์ ร่องรอยสัตว์ป่า ร่องรอยนายพราน คือบางคนอาจจะเห็นเราไปดอยนู้น ดอยนี้ เขานั้น ภูนี้ ใช่มะ เวลาที่นอน ก็ไปกางเต็นท์ บริเวณที่มีลักษณะเป็นลานโล่ง แต่ที่นี่แตกต่างนะ พักแรมใกล้แหล่งน้ำ ไม่มีวิวสวย ๆ ปัง ๆ มีแต่ต้นไม้รกทึบหนาตา ทันใดที่แสงจากดวงอาทิตย์จางไป ในป่ากลายเป็นโลกอีกใบที่เราไม่คุ้นเคย มีเพียงแสงจากเทียนริบหรี่ กับบทสนทนาที่เห็นถึงคุณค่าของชีวิต คุณค่าของทุกคน

ทริปนี้ทำให้ได้รู้จักกันจำได้ไหม? เจ๊กัน พี่แจ้ น้องนิ๊ก น้องเบิร์น จนท. ผู้พิทักษ์ฯ และดีใจที่เพื่อนโบได้ไปด้วยกันด้วย ส่วนพี่ ๆ เดอะแก๊ง รวมถึงบีเราได้เจอกันครั้งแรกที่ดอยหนอก จังหวัดพะเยา


2️⃣ กุมภาพันธ์
งานวุ่นมาก แม่วุ่น ป๋าวุ่น เราก็วุ่นด้วย งานเทศกาลดนตรีเพื่อชีวิตหอบรักมาห่มป่า งานล้วน ๆ ยืนโยกเก็บตังค์ จบ


3️⃣ มีนาคม
ขอบคุณที่จำได้ เพราะเราเองก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าไปที่ไหนมาบ้าง ต้องย้อนดูรูปและระลึกเอา เดินทางสู่ภาคตะวันออกกันบ้าง จังหวัดจันทรบุรี เรารู้สึกว่าจันทรบุรีเป็นจังหวัดที่ชิคสุด ๆ เพราะสภาพภูมิประเทศประกอบไปด้วยป่าไม้ ภูเขา ที่ราบสูง ที่ราบลุ่มน้ำ และที่ราบชายฝั่งทะเล โคตรเท่ใช่มะ คิดเหมือนกัน เราไปเดินเอื่อย ๆ ที่ผาหินกูบ ฝนตกด้วย ชอบมาก นอนปลาทูครั้งแรกก็ที่นี่แหละ เนื่องจากพื้นที่กางเต็นท์จำกัด กระเป๋าคือหมอน ถุงนอนคนละผืน หลับอยู่ใต้หน้าผา ตื่นมาตีห้าดูดาวบนฟ้า พร้อมกับละอองดาวดิน พระอาทิตย์พ้นขอบฟ้าในดินแดนทิศตะวันออกอย่างช้า ๆ เป็นความงัวเงียที่ภาพเหล่านั้นชัดติดตามาก ๆ นอกจากนั้น พระอาทิตย์ตกทะเลที่เนินนางพญาก็เป็นภาพจำที่ดีมาก ๆ เช่นกัน

ทริปนี้เราเจอกันครั้งแรก : น้องดรีม พี่เจน พี่ไอโดด พี่เปี๊ยก น้องเรน เจ๊ไอริน TakeMania Thailand ฅนบ้านเดินป่า และ พี่มิ้นท์ I Roam Alone


4️⃣ เมษายน
เดือนที่ขึ้นชื่อว่าร้อนที่สุด เราไปแสบสุด ๆ กันถึงเมืองมรดกโลกอย่างเสียมเรียบ ประเทศกัมพูชา โดยข้ามแดนที่ปอยเปต อ. อรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว ตื่นตากับโบราณสถานล้ำค่านครวัด นครธม เดินขึ้นเขาไปนั่งเฝ้าพระอาทิตย์ตกที่พนมบาเค็ง เล่นน้ำสงกรานต์สาดซ่าสุดตื้ดกันที่ Pub Street บอกได้คำเดียวว่า จังหวะฮิป ๆ ของที่นั่น ทำให้โยกกันเป็นคลื่นมนุษย์ไปเลย ได้ลองกินอะไรที่ไม่เคยกิน ได้ไปเข้าวัดทำบุญ ร่วมพิธีแบบวิถีชาวบ้านแท้ ๆ เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่ดีเหมือนกัน

ทริปนี้ LP ทำให้การเจอกันครั้งแรกเกิดขึ้นกับ เจเจ และน้องสาวแสนซนคนสวยทั้งหลาย รวมถึงครอบครัวที่น่ารักของเจเจด้วย คิดถึงนะ

5️⃣ พฤษภาคม

ทริปแรกจัดหนัก ๆ แบบโหด ๆ จนอยากยกธงขาว แต่ทำอย่างนั้นไม่ได้ ยังไงก็ต้องพาตัวเองผ่านไปให้ได้ ที่นี่ หน่วยพิทักษ์ป่าแอ่งกะลา สวย! แจ่ม! แหล่ม! โหด! (เกิ๊นนน) แต่สนุกสุด ๆ

และดีใจกับการพบกันครั้งแรกกับ ครูแป้งเพื่อนยาก น้องพิมพ์ของพี่ โชคโชค หมอ และพี่สาคู (เอาจริง ๆ คือ บางทีเรียกกันแบบนี้จนลืมไปแล้วว่าชื่อจริง ๆ คืออะไร)


และอีกทริป จริง ๆ มีแผนจะไปเชียงดาว ต่อด้วยฉางซาแบบยาว ๆ แต่มีเรื่องวุ่นนิดหน่อยแต่จำเป็นต้องจัดการให้เสร็จเสียก่อน นอกจากจะต้องทิ้งตั๋วและที่พักสวย ๆ แล้ว เรื่องไม่เป็นเรื่องเกิดขึ้นซ้อนกันไปหมด แต่ก็ทำใจสบาย ๆ แบกเป้ไปพักผ่อนถึงเชียงดาว เราบินไปเชียงใหม่คนเดียวแบบชิว ๆ เรา happy กับบราวนี่ ของบางกอกแอร์เวย์ เรานั่งรถแดงลมพัดหัวปลิวไปขนส่งช้างเผือก เรานั่งรถประจำทางแบบชาวบ้านมองอะไรไปเรื่อย  ๆ ภูเขา แม่น้ำ บ้านเรือน หมา แมว คน สัตว์ สิ่งของ ไปถึงเชียงดาว เมืองแห่งพี่เสี้ยวหมิง ฮ่า ๆ ๆ แว้นหน้าไหม้กันไป ครบรสเลยทีเดียว ดอยหลวงเชียงดาวงามสมค่ำล่ำลือ วัดเด่นสะหลีเป็นศรีแก่เมืองแกนจริง ๆ ชิล ๆ ปนร้อนนิดนึงที่สวนสนแม่แตง เท่านั้นไม่พอ เพื่อนสมัยประถม ไม่เจอกันเป็นสิบปี ยังมายืนคุยกันที่หน้าประตูบ้าน ยังมีอีกนะ ตะเวนกินของอร่อยรอบเชียงใหม่ คาเฟ่ไหนดี ร้านไหนเด็ด เก็บให้รอบ ฮ่าฮ่า ตัวจะแตก

การเดินทางครั้งนี้ทำให้ได้เป็นเพื่อนกับ พี่ฮุย และคุณเจียรศักดิ์น้องชายคนดีที่ยอมให้พี่หมิงหนีเที่ยว (ให้เกียรติเขานิดนึง นางเป็นคนสุขุม 5555)


6️⃣ มิถุนายน
ฝนตกน้ำหลากขนาดนี้ ยังมีอารมณ์อยากเข้าป่ากันอีกหรอ? ก็ไม่ขนาดน้านนนน ก็กลัวเหมือนกันจ้า เรารวมตัวกินหมูกระทะกันเฉย ๆ ค่ะ (หราาาาาา) ด้วยความคิดถึงป่า คิดถึงเขา เรายกชุดหมูกระทะไปตั้งแคมป์กันที่หน่วยพิทักษ์ป่าพุน้ำร้อนอีกครั้ง โดยเดินทางไปหาคำตอบว่า 'ดูดาวหน้าฝน ผลจะเป็นอย่างไร?' ไม่ได้บุกป่าฝ่าดงแต่ก็อดไม่ได้ ไปถึงที่นั่นแล้ว ก็เดินเล่นไปดูน้ำตกผาดำ ระหว่างนั้น ความจริยาก็ทำ S8 คู่ใจอันเป็นที่รักตกกระแทกที่หน้าผาหินพร้อมกับลงน้ำตกเล็ก พังไม่ว่า แต่รูปในเครื่องนั้นยังไม่เคยดึงออกมา จากนั้นเดินกลับมาพักที่หน่วยฯ เราปูเสื่อนอนกันนอกเต็นท์ ตั้งกล้องถ่ายกลุ่มดาวเล็ก ๆ ที่พอจะมองเห็นอยู่บ้าง (แหม หวังจะดูดาว ฝนไม่ตกก็บุญละมะ?) แต่ก็ได้ฟินกับบรรยากาศดี ๆ อยู่ไม่น้อยเลยนะ คิดถึงจัง

ทริปนี้เราเจอกันครั้งแรกนะลุงคิมมมมมมมม


7️⃣ กรกฎาคม
หลาย ๆ คนที่ได้รู้จักกับเราพี่น้อง เม่นมัท ก็อาจจะพูดอยู่บ่อยครั้งว่ามันอินดี้ทั้งพี่ทั้งน้อง เราบอกตรง ๆ คือเราไม่เข้าใจนะ ว่าความอินดี้มันคือยังไง? ทริปนี้เดินทางกับพี่มัทสองคน นั่งรถตู้จากราชบุรี แท็กซี่ รถไฟฟ้า แอร์พอร์ตลิงค์ ถึงสุวรรณภูมิ ประตูเครื่องบินปิดไปซะละ ฮ่า ๆ ๆ เลือกไฟล์ทสามทุ่มแล้ว ยังจะตกเครื่องอีกเนาะ เราทำได้แค่ไปที่เคาน์เตอร์เพื่อดูตั๋วใหม่ แต่มันเป็นเที่ยวสุดท้ายแล้วจ้าาาา 5555 แต่ก็ยังดีที่บางกอกแอร์เวย์มอบส่วนลดสำหรับการเดินทางครั้งถัดไปของเรา เราสองคนไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค แม้ว่าเราจะต้องทิ้งที่พัก 1 คืนไปพร้อม ๆ รถอีก 1 คัน (ใบหน้ายิ้มอยู่แต่ในใจเสียดายมาก) บอกตัวเองกับน้องว่าไม่เป็นไร ไปหมอชิตกัน 5555 ถึงหมอชิตสี่ทุ่มรถเต็มหมดละ ยัง ยังไม่ท้อ เราสองคนนั่งรถตู้ไปลงพิษณุโลก แล้วต่อรถไปเชียงใหม่ ถึงอาเขตก็ 11 โมงละล่ะ แต่ก็มีเวลามากพอให้เราตระเวนทั่วเมือง โดยพี่หมิง พี่ฮุย และคุณเจียรศักดิ์ เราไปสักการะพระธาตุดอยสุเทพ และไปนั่งกินหมูกระทะกันแถวมช. จากนั้น เราก็แยกย้ายกัน เรากับพี่มัทเดินเล่นกันรอบเมืองและไปพักผ่อน ดึก ๆ เข้าหน่อย ก็ออกไปเดินแถวประตูท่าแพ ชิลดีเหมือนกัน ตอนเช้านั่งรถเมล์เหลืองไปเก๊าไม้ล้านนา เย็น ๆ เราก็บินฟิ้วววว กลับกทม. นอนกับปาจารี ดึกแค่ไหนก็สบายใจเพราะมีแกร็บใจดีมาส่ง ตอนเช้าตื่นไปราชบุรีและก็ไปทำงานตามปกติ

ทริปนี้ พาพี่มัทลองซ้อม ๆ ตกเครื่องดู จะได้ทำตัวถูกเวลาที่เดินทางไปไหนคนเดียว


8️⃣ สิงหาคม
เดินทางด้วยรถจากราชบุรีไปเชียงใหม่กับพี่มัท ไปชิมกาแฟร้าน ร้าน The Baristo At Trian Station ต่อด้วยจิบโกโก้ที่ Weave Artisan Society จากนั้นก็ไปกินลาบควาย อาหารเมืองต่าง ๆ จบที่ส้มตำแซ่บเวอร์ ที่ Star Avenue Lifestyle แล้วก็กลับบ้าน และตื่นเช้าไปทำงานกันปกติ เราสองคนแค่อยากตอบคำถามว่า เอาเวลาที่ไหนนักหนาไปเที่ยวได้บ่อย ๆ เราตอบตรงนี้เลยว่า มันไม่ใช่แค่เรื่องของเวลา มันเป็นเรื่องการตั้งเป้าหมาย ถ้าเราวางไว้แล้วว่า หนึ่ง สอง สาม คืออะไร เราจะให้ความสำคัญกับมัน เราจะหาเงินมาได้ และเราจะให้เวลากับมันได้ กับเรื่องอื่น ๆ ก็ไม่ต่างกัน อย่างน้อยก็ถามตัวเองในทุกเช้าที่ตื่นนอนว่า มีชีวิตไปเพื่ออะไร และใช้มันอย่างตั้งใจ แค่นั้น


9️⃣ กันยายน
กะฉึกกะฉัก กะฉึกกะฉัก ปู๊นปู๊นนนน ทริปนั่งรถไฟไปหาเขา เส้นทางยอดนิยมของสยามเมืองยิ้มนี้คงหนีไม่พ้น สถานีขุนตาน จนท. ที่นี่น่ารักมากเลย แต่ติดอยู่เรื่องนึง จนป่านนี้ประกาศนียบัตรยังไม่ถึงบ้านข้าพเจ้าเลย ทริปเดินเหนื่อยอยู่เหมือนกัน ถึงจะไม่ชันมากก็ตาม  เพราะเราเริ่มเดินเท้าตั้งแต่สถานีรถไฟกันเลย ทั้ง ๆ ที่มีทางถนน รถสามารถไปถึงที่ทำการอุทยานฯ ได้เลย ก็ตัดกำลังกันไปค่าาา เดินง่าย แมลงต่าง ๆ ไม่โหดร้าย เสน่ห์อยู่ที่วิวข้างหน้าต่างของรถไฟชั้นสาม ราคา 15 บาท ทริปนี้มีภาคต่อ ซึ่งตอนนี้ก็ยังทำไม่สำเร็จ ระหว่างที่เราเดินทางมาถึงอาเขต เราต้องเดินทางไปสมทบกับเพื่อน ๆ ที่สถานีรถไฟเชียงใหม่ เราใช้บริการพี่วินคันหนึ่ง เนื่องจากการเดินทางคนเดียว ทำให้บทสนทนาต่าง ๆ เกิดขึ้นได้ง่าย เขาชื่อพี่ไม้ เราชวนเขาคุยเยอะมากระหว่างทาง เขาถามเราว่าเคยไปแม่ปูนไหม? เราเอ๋อนะ เพราะเราไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย เขาเล่าว่า ที่นั่นเป็นบ้านของเขา เล่าอีกว่า ประเพณีปีใหม่ของชาวเผ่าลีซอและมูเซอ จัดช่วงตรุษจีนของทุกปี มีการละเล่น การแสดง ชาวบ้านทุกคนจะแต่งกายด้วยชุดประจำเผ่าสวยงามมาร่วมงานบริเวณลานในหมู่บ้าน นอกจากนั้นยังมี พิธีกรรมกินข้าวใหม่ของชาวเผ่าลีซอและมูเซอ ในช่วงเดือนพฤศจิกายน ตอนนั่นเราก็ตื่นเต้นอยู่มากเหมือนกัน เวลาคุยต่อก็ไม่พอ เราขอเบอร์พี่เขาเอาไว้ (แต่ไม่เคยโทรเลย คิดว่าจะไปเยือนสักครั้ง หวังว่าเขาจะจำเราได้)

ทริปนี้ยินดีที่ได้รู้จักกับ เฮียหมู พี่หนุ่ย และพี่นัน