"ถ้าต้องการให้ดิฉันเคารพ ศรัทธา มีเพียงวิธีการเดียว คือ ออกมาถกข้อธรรมที่ดิฉันเชื่อว่าท่านบิดเบือนให้กระจ่างแจ้งเท่านั้น ซึ่งดิฉันจะยอมรับ ศรัทธา กราบไหว้ด้วยความเคารพ พร้อมจะก้มหัวให้จากใจ วิธีการอื่นไม่เอา"
สัจวาจาจาก ครูนัท ณัฐนันท์ สุดประเสริฐ
อา..นี่ไง ผลของการใช้กฎหมาย ไม่ใช้พระธรรมวินัย ถึงจะชนะคดีความตามตัวบทกฎหมาย แต่ไม่ชนะใจคน คึกฤทธิ์คิดไม่ลึก คิดว่าถ้าสามารถใช้กฎหมาย "กดหัว" คนที่ต่อต้านตนเองได้ ก็จะชนะใจเขา หรือพูดง่ายๆ ว่า คิดว่าถ้าข่มขืนผู้หญิงได้ ก็จะได้ผู้หญิงคนนั้นมาเป็นเมียทั้งกายและใจ ก็เลยใช้กำลังเพียงข้างเดียว
กลับกัน ครูนัทเสียอีก ที่ยืดอกยอมรับกติกามารยาท ทั้งด้านกฎหมายและพระธรรมวินัย ด้านกฎหมาย เมื่อศาลยืนยันจะตัดสินด้วยเหตุผลทางโลกแต่เพียงด้านเดียว ก็โอเค ว่ากันไปตามกระบวนการ แต่ในด้านศาสนานั้น เป็นเรื่องของจิตใจที่มีตัวศรัทธาและปัญญาเป็นองค์ประกอบ แม้ว่าจะยอมความในทางกฎหมาย แต่มิได้ยินยอมพร้อมใจจะยอมรับ"คึกฤทธิ์" ในทางพระธรรมวินัย แม้แต่มือก็คงไม่ยกไหว้ ไม่ว่าจะใส่ผ้าเหลืองเหมือนพระทั่วไปก็ตาม แต่คึกฤทธิ์คงคิดเหมือนศาสดาสัญชัย ซึ่งถามพระสารีบุตรว่า "ในโลกใบนี้ คนโง่กับคนฉลาด อย่างไหนมากกว่ากัน" เมื่อได้รับคำตอบว่า "คนโง่ย่อมจะมากกว่าคนฉลาดเป็นธรรมดา" ก็ประกาศว่า "ถ้างั้น พวกที่ฉลาดก็จงไปหาพระสมณโคดมเถิด พวกโง่ๆ ที่เหลือขอให้มาหาข้าพเจ้า" เพราะมุ่งปริมาณมากกว่าคุณภาพ
ครูนัทเป็นนักกฎหมาย ยืดอกยอมรับกฎหมาย ก็ถือว่ารู้ทั้งกฎหมายและใช้กฎหมายเป็น และเมื่อหันมาศึกษาพระธรรมวินัย ก็ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นไปเหนือกฎหมาย ในระดับที่เรียกว่า "โลกไม่ช้ำ ธรรมไม่เสีย" ถือได้ว่าไม่ธรรมดา แสดงออกมาพร้อมๆ กันได้ในระดับนี้ ต้องยอมรับว่า ผู้หญิงคนนี้มีภูมิปัญญาทั้งด้านศาสนาและกฎหมาย อย่างน่าชื่นชม สมกับเป็นครูบาอาจารย์ แต่ก็คงไม่ยกย่องกันมากไปกว่านี้ ประเดี๋ยวคนจะหาว่าพวกเดียวกัน
กลับกัน คึกฤทธิ์เสียอีก ที่พลาด ดันไปใช้กฎหมายต้อนคนให้เดินตามก้นตนเอง ไม่ยอมใช้อนุสาสนีปาฏิหาริย์เหมือนพระศาสดา นอกจากจะไม่สัมฤทธิ์ผลแล้ว ยังจะเป็นผลร้ายในระยะยาว เพราะเห็นแต่ปัญญาชนเดินออก นอกนั้นยังถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์สากลไปแล้ว ว่าผู้ที่อวดโอ้นำเอา "พุทธวจนบริสุทธิ์" มาเผยแพร่นั้น เมื่อเกิดปัญหากับตัวเองขึ้นมา กลับเลือกใช้ "กฎหมาย" มิได้ใช้พระธรรมวินัยแต่อย่างใด หลอกใครน่ะหลอกได้ แต่หลอกปัญญาชนไม่ได้หรอก จะบอกให้
http://www.alittlebuddha.com/ 
ครูนัทชัดเจน ! ยอมรับกระบวนกฎหมาย แต่ไม่ยอมรับนับถือคึกฤทธิ์ สอนสาวกวัดนาป่าพงอย่าเข้าใจผิด
สัจวาจาจาก ครูนัท ณัฐนันท์ สุดประเสริฐ
อา..นี่ไง ผลของการใช้กฎหมาย ไม่ใช้พระธรรมวินัย ถึงจะชนะคดีความตามตัวบทกฎหมาย แต่ไม่ชนะใจคน คึกฤทธิ์คิดไม่ลึก คิดว่าถ้าสามารถใช้กฎหมาย "กดหัว" คนที่ต่อต้านตนเองได้ ก็จะชนะใจเขา หรือพูดง่ายๆ ว่า คิดว่าถ้าข่มขืนผู้หญิงได้ ก็จะได้ผู้หญิงคนนั้นมาเป็นเมียทั้งกายและใจ ก็เลยใช้กำลังเพียงข้างเดียว
กลับกัน ครูนัทเสียอีก ที่ยืดอกยอมรับกติกามารยาท ทั้งด้านกฎหมายและพระธรรมวินัย ด้านกฎหมาย เมื่อศาลยืนยันจะตัดสินด้วยเหตุผลทางโลกแต่เพียงด้านเดียว ก็โอเค ว่ากันไปตามกระบวนการ แต่ในด้านศาสนานั้น เป็นเรื่องของจิตใจที่มีตัวศรัทธาและปัญญาเป็นองค์ประกอบ แม้ว่าจะยอมความในทางกฎหมาย แต่มิได้ยินยอมพร้อมใจจะยอมรับ"คึกฤทธิ์" ในทางพระธรรมวินัย แม้แต่มือก็คงไม่ยกไหว้ ไม่ว่าจะใส่ผ้าเหลืองเหมือนพระทั่วไปก็ตาม แต่คึกฤทธิ์คงคิดเหมือนศาสดาสัญชัย ซึ่งถามพระสารีบุตรว่า "ในโลกใบนี้ คนโง่กับคนฉลาด อย่างไหนมากกว่ากัน" เมื่อได้รับคำตอบว่า "คนโง่ย่อมจะมากกว่าคนฉลาดเป็นธรรมดา" ก็ประกาศว่า "ถ้างั้น พวกที่ฉลาดก็จงไปหาพระสมณโคดมเถิด พวกโง่ๆ ที่เหลือขอให้มาหาข้าพเจ้า" เพราะมุ่งปริมาณมากกว่าคุณภาพ
ครูนัทเป็นนักกฎหมาย ยืดอกยอมรับกฎหมาย ก็ถือว่ารู้ทั้งกฎหมายและใช้กฎหมายเป็น และเมื่อหันมาศึกษาพระธรรมวินัย ก็ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นไปเหนือกฎหมาย ในระดับที่เรียกว่า "โลกไม่ช้ำ ธรรมไม่เสีย" ถือได้ว่าไม่ธรรมดา แสดงออกมาพร้อมๆ กันได้ในระดับนี้ ต้องยอมรับว่า ผู้หญิงคนนี้มีภูมิปัญญาทั้งด้านศาสนาและกฎหมาย อย่างน่าชื่นชม สมกับเป็นครูบาอาจารย์ แต่ก็คงไม่ยกย่องกันมากไปกว่านี้ ประเดี๋ยวคนจะหาว่าพวกเดียวกัน
กลับกัน คึกฤทธิ์เสียอีก ที่พลาด ดันไปใช้กฎหมายต้อนคนให้เดินตามก้นตนเอง ไม่ยอมใช้อนุสาสนีปาฏิหาริย์เหมือนพระศาสดา นอกจากจะไม่สัมฤทธิ์ผลแล้ว ยังจะเป็นผลร้ายในระยะยาว เพราะเห็นแต่ปัญญาชนเดินออก นอกนั้นยังถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์สากลไปแล้ว ว่าผู้ที่อวดโอ้นำเอา "พุทธวจนบริสุทธิ์" มาเผยแพร่นั้น เมื่อเกิดปัญหากับตัวเองขึ้นมา กลับเลือกใช้ "กฎหมาย" มิได้ใช้พระธรรมวินัยแต่อย่างใด หลอกใครน่ะหลอกได้ แต่หลอกปัญญาชนไม่ได้หรอก จะบอกให้
http://www.alittlebuddha.com/