สวัสดีค่ะ หนูจะมาเล่าความแย่ของตัวเองให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาวกระทู้ฟังค่ะ เรื่องของหนูมีอยู่ว่า หนูเรียนจบม.3ค่ะ จบมาก็หางานทำเลย ไม่ได้เรียนต่อ จนหนูมาเจอกับ ผช.คนนึง ตอนนั้นหนูอายุแค่18ค่ะ พี่เขาอายุ27ค่ะ เราสองคนเป็นเพื่อนร่วมงานกันก่อน จนเริ่มมามีความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกค่ะ พี่เขาเองก็แต่งงานมีเมียเเล้วนะคะ หนูเองก็รู้ค่ะว่าพี่เขามีเมีย แต่หนูก็ปล่อยให้ความสัมพันธ์นี้มันยาวมาตลอด3ปีค่ะ แต่หนูจะบอกว่าตลอด3ปี ที่หนูเป็นกิ๊กกับพี่เขาหนูไม่ได้มีความสุขเลยนะคะ ต้องคอยหลบๆซ่อนๆ ไม่ให้ใครรู้ใครเห็น (แต่สุดท้ายก็มีคนรู้แหละค่ะ) ต้องรับรู้ ต้องยอมทุกอย่าง ที่เขาให้เมียเขาเป็นที่1ตลอด แต่หนูก็ไม่รู้นะคะว่าทำไมหนูไม่เดินออกมาสักที หลอกตัวเองไปวันๆเพราะพี่เขาก็ทำให้รู้ให้เห็นว่าเขาไม่ได้รักเราเลย แต่เรารักเขา รักเขามากๆ เขาเป็นคนแรก ที่หนูรักและเจ็บใจค่ะ ตั้งแต่เขาเข้ามาในชีวิตหนู หนูก็ไม่เคยสนใจครอบครัวเลย ไม่รักตัวเองอีกตังหาก จนวันนึง มันทำให้หนูคิดได้กับสิ่งที่เขาทำกับหนูมาตลอด3ปี หนูเลยเลือกที่จะเดินออกมาแบบเงียบๆแต่ด้วยการที่ต้องเจอกันทุกวันเลยทำให้เราต้องคุยกันค่ะ เพราะงาน ตอนนั้นหนูตัดพี่เขาออกจากชีวิตได้แล้วค่ะแต่ก็ยังรักอยู่ รักอยู่นั่นแหละ แต่ไม่อยากยุ่งด้วยมากกว่าแต่สุดท้ายแล้วพี่เขาก็กลับมาอีกครั้งค่ะ เขาพยามขอโทษ พยายามบอกว่ารักเรา หวงเรา ใช่ค่ะหวงค่ะ หวงก้าง พยามไลน์มา ทำให้เราเชื่อใจว่า เขารักเรา หนูก็เลยบอกว่า มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่พี่จะรักหนูจริงๆพี่ก็มีเมียอยู่เเล้ว เขาก็ลอกเราว่าใช่ แต่เขาก็รักเรา (555ฟังดูเห็นแก่ตัวนะนะว่าไม๊)นั่นแหละค่ะ ก็มาทำดีให้ จนสุดท้าย หนูก็ใจอ่อน เพราะหนูก็ยังรักพี่เขาอยู่ แล้วท้ายที่สุด เขาก็ทำให้หนูเจ็บไม่มีความสุขเหมือนเดิมค่ะ หนูโทษตัวเองนะคะ ที่เลือกที่จะเจ็บเอง  
                ทุกคนรู้มั้ยคะว่าหนูรู้เรื่องส่วนตัวของเขาอยู่1เรื่อง แต่ก็ไม่แน่ใจว่ารู้มากกว่าเมียเขารึป่าวนะคะ ก่อนที่หนูกับพี่เขาจะมาเป็นกิ๊กกัน พี่เขาเคยพูดเกริ่นๆมาให้หนูฟังว่า เคยแอบคนซ้อน กับน้องที่มหาลัยเดียวกัน พักด้วยกันอยู่ด้วยกัน หนูเลยถามเขาว่า แล้วพี่ไม่กลัวเมียจับได้เหรอคะเพราะตอนนั้น เมียคนที่เขาเเต่งงานด้วยปัจจุบันเรียนอยู่ที่บ้านค่ะ เขา2คนอายุห่างกัน5-6ปี  เขาก็บอกว่า เมียเขาไม่รู้ถ้ารู้ก็ตาย นั่นละค่ะ จนหนูกับพี่เขามาเป็นกิ๊กกัน สนิทกันมากขึ้น ตั้งแต่วันนั้นมา หนูก็พยายามสืบมาตลอด ว่าผญ.คนนั้นคือคัย แล้วหนูก็มารู้จนได้  เเล้วก็ไม่รู้นะคะว่า คิดอะรัยโง่ๆแบบนั้นได้ไง หนูส่งข้อความไปถามผญ.ในอดีตของผช.คนนี้ ว่ารู้จักคนนี้ไหม ก็เลยได้คุยกัน ผญ.คนนั้นก็เล่าให้ฟังนะคะ ว่า ผช.คนนี้หลอกเขามา. จนวันรับปริญญา เขาถึงมารู้ว่าเขาเองโดนหลอกมาตลอดเพราะเขาดันไปเห็น ผญ.คนที่ผช.แต่งงานด้วยปัจจุบันมาแสดงความยินดี ทัครอบครัว ผญใฝ.คนนั้นก็เลยเลือกที่จะจบ ไม่เอา จนผช.ตามง้อ ตามอธิบายให้ฟัง แต่ผญ.คนนั้นไม่เอาในตอนนั้น ผช.เขายังไม่ได้เเต่งงานกับคนปัจจุบันนะคะ  จริงๆหนูก็เจ็บนะคะ ที่ดันมาอยากรู้เรื่องของเขาในอดีตพอรีเเล้วก็เจ็บ เจ็บที่รู้ว่าทุกวันนี้ ผช.ยังนึกถึงผญ.คนนั้นอยู่ ถ้าวันนั้นผญ.คนนั้นให้โอกาส เขาคงไม่เลือกคน ปัจจุบันแน่ๆ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องเลือกที่จะแต่งงานกับคนปัจจุบัน เพราะ เขาไม่เหลือใคร ไม่แน่ใจนะคะว่าคนที่อยู่ปัจจุบัน ผช.รักหรือเปล่า หรืออยู่เพราะความถูกต้อง เฉยๆ แต่จะยังงัยก็ช่าง หนูก็เจ็บเหมือนเดิมค่ะ เลิกรักไม่ได้ รู้ว่าเขารักคนในอดีต เเต่ตัวเขาอยู่หะคนปัจจุบัน อยากตัดนะคะ แต่ทำไมมันยากเหลือเกิน ทรมานค่ะ