ของฝากจากแดนคนตาย
.............
ไปเดินเล่น พักผ่อนในสุสาน
คุณฟังไม่ผิดหรอกครับ...ผมไปเดินเล่นจริงๆ
....
เซาท์พาร์ค เซมเมอะทริ
(South Park cemetery)
เป็นสุสานโบราณ ของชาวอังกฤษ มาตั้งแต่ยุค ค.ศ.1700 ในนครกัลกาตา
ปัจจุบัน รัฐบาลอินเดียได้ทำการอนุรักษ์ไว้ เป็นพื้นที่ทางประวัติศาสตร์ และเปิดให้ผู้คนทั่วไปเข้าชม โดยเก็บค่าผ่านประตูคนละ 20รูปี และ50รูปี สำหรับผู้ที่ต้องการถ่ายภาพ
....
การเดินทางอย่างไม่ค่อยสะดวกสบายในช่วงสามสี่วันที่ผ่านมา ทำให้ผมมีอาการปวดหลังอย่างหนัก
จะนั่ง นอน ยืน เดิน ต้องเกร็งเอาไว้ หากเจ็บแปล๊บขึ้นมา น้ำตาแทบเล็ดเลยทีเดียว
จนบางครั้งทำให้นึกเสียดายวันเวลา สมัยที่ยังอายุ 20ต้นๆ ร่างกาย พละกำลัง สามารถเดินทางผจญภัยได้ทุกรูปแบบ
...
จริงๆแล้วผมแค่อยากจะหาที่นั่งพักตามสวนสาธารณะสักแห่ง หลังจากทานอาหารมื้อกลางวันมา แล้วบังเอิญเดินผ่านสุสานซึ่งอยู่ใกล้ๆกับเกสต์เฮ้าส์ จึงแวะเข้าไป
ร่มไม้ใหญ่จากต้นมะม่วงคอยคุมบรรยากาศ แท่นฝังศพ เล็กใหญ่ ต่างกันไปตาม ฐานะ และขนาดตัว
แปลงผักสวนครัวของสัปเหร่อ ถูกปลูกแทรกตามช่องว่าง
มีม้านั่ง..สำหรับพักผ่อน และมีมุมซอกหลืบสำหรับคู่หนุ่มสาววัยไว้จุดไฟราคะ
....
ที่น่าสนใจไม่แพ้รูปทรง โครงสร้างของแท่นฝังศพแบบในยุคอาณานิคม ก็คงเป็นข้อความที่จารึกบนแผ่นหินที่หน้าหลุมศพนั่นเอง
ชื่อ คุณงามความดี ปีเกิด วันตาย ที่สลักบนแผ่นหินอ่อน แม้จะเลือนลางไปบ้างตามกาลเวลา แต่ยังชัดเจนพอที่จะส่งสารสำคัญให้แก่คนรุ่นหลัง
...
ผมเพลิดเพลินไปกับการอ่านข้อความจารึกบนป้ายหลุมศพ ซึ่งบางอันยาวพอจะเป็นเรื่องสั้นขนาดสั้นได้เลยทีเดียว
แต่แล้วก็ต้องมาสะดุดตากับ
หลุมศพอันหนึ่งที่สลักชื่อ
"แมรี่ แอนด์ แซมสัน"
จากไปเมื่อ ปี1803
รวมอายุ 11เดือน 3วัน
....
ความคิดและภาพหลายอย่างเกิดขึ้นในสมอง รวมทั้งคำถามยอดฮิตอย่าง "ชีวิตคืออะไร..?"
สองพี่น้องนี้
ยังไม่ทันได้หัดพูด หัดเดิน
ไม่ได้เห็นโลกกว้าง
ยังไม่ได้เผชิญกับ ความสุข ความทุกข์
ยังไม่รู้จักความรัก หรือความโหดร้าย
ก็ต้องมาตายจากไปเสียก่อน
ซึ่งบางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ดีแล้วก็ได้..
....
ในโลกของคนเป็น
เราเติบโตขึ้น ได้รู้ได้เห็นหลายสิ่งอย่าง
เราเผชิญทั้งเรื่องดี และร้าย
บางคนต่อสู้ ฟันฝ่าอุปสรรค
บางคนไร้ความหวัง เรี่ยวแรง พ่ายแพ้
...
ถ้าหาก หลุมศพนั้นจะมีเสียงกระซิบเบาๆ
ผมคงจะได้ยิน แมรี่ กับ แซมสัน พูดว่า
"ได้โปรดมีชีวิตอยู่เพื่อเรา"
"ได้โปรดใช้โอกาสนั้น"
....
ของฝากจากแดนคนตาย
ของฝากจากแดนคนตาย
.............
ไปเดินเล่น พักผ่อนในสุสาน
คุณฟังไม่ผิดหรอกครับ...ผมไปเดินเล่นจริงๆ
....
เซาท์พาร์ค เซมเมอะทริ
(South Park cemetery)
เป็นสุสานโบราณ ของชาวอังกฤษ มาตั้งแต่ยุค ค.ศ.1700 ในนครกัลกาตา
ปัจจุบัน รัฐบาลอินเดียได้ทำการอนุรักษ์ไว้ เป็นพื้นที่ทางประวัติศาสตร์ และเปิดให้ผู้คนทั่วไปเข้าชม โดยเก็บค่าผ่านประตูคนละ 20รูปี และ50รูปี สำหรับผู้ที่ต้องการถ่ายภาพ
....
การเดินทางอย่างไม่ค่อยสะดวกสบายในช่วงสามสี่วันที่ผ่านมา ทำให้ผมมีอาการปวดหลังอย่างหนัก
จะนั่ง นอน ยืน เดิน ต้องเกร็งเอาไว้ หากเจ็บแปล๊บขึ้นมา น้ำตาแทบเล็ดเลยทีเดียว
จนบางครั้งทำให้นึกเสียดายวันเวลา สมัยที่ยังอายุ 20ต้นๆ ร่างกาย พละกำลัง สามารถเดินทางผจญภัยได้ทุกรูปแบบ
...
จริงๆแล้วผมแค่อยากจะหาที่นั่งพักตามสวนสาธารณะสักแห่ง หลังจากทานอาหารมื้อกลางวันมา แล้วบังเอิญเดินผ่านสุสานซึ่งอยู่ใกล้ๆกับเกสต์เฮ้าส์ จึงแวะเข้าไป
ร่มไม้ใหญ่จากต้นมะม่วงคอยคุมบรรยากาศ แท่นฝังศพ เล็กใหญ่ ต่างกันไปตาม ฐานะ และขนาดตัว
แปลงผักสวนครัวของสัปเหร่อ ถูกปลูกแทรกตามช่องว่าง
มีม้านั่ง..สำหรับพักผ่อน และมีมุมซอกหลืบสำหรับคู่หนุ่มสาววัยไว้จุดไฟราคะ
....
ที่น่าสนใจไม่แพ้รูปทรง โครงสร้างของแท่นฝังศพแบบในยุคอาณานิคม ก็คงเป็นข้อความที่จารึกบนแผ่นหินที่หน้าหลุมศพนั่นเอง
ชื่อ คุณงามความดี ปีเกิด วันตาย ที่สลักบนแผ่นหินอ่อน แม้จะเลือนลางไปบ้างตามกาลเวลา แต่ยังชัดเจนพอที่จะส่งสารสำคัญให้แก่คนรุ่นหลัง
...
ผมเพลิดเพลินไปกับการอ่านข้อความจารึกบนป้ายหลุมศพ ซึ่งบางอันยาวพอจะเป็นเรื่องสั้นขนาดสั้นได้เลยทีเดียว
แต่แล้วก็ต้องมาสะดุดตากับ
หลุมศพอันหนึ่งที่สลักชื่อ
"แมรี่ แอนด์ แซมสัน"
จากไปเมื่อ ปี1803
รวมอายุ 11เดือน 3วัน
....
ความคิดและภาพหลายอย่างเกิดขึ้นในสมอง รวมทั้งคำถามยอดฮิตอย่าง "ชีวิตคืออะไร..?"
สองพี่น้องนี้
ยังไม่ทันได้หัดพูด หัดเดิน
ไม่ได้เห็นโลกกว้าง
ยังไม่ได้เผชิญกับ ความสุข ความทุกข์
ยังไม่รู้จักความรัก หรือความโหดร้าย
ก็ต้องมาตายจากไปเสียก่อน
ซึ่งบางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ดีแล้วก็ได้..
....
ในโลกของคนเป็น
เราเติบโตขึ้น ได้รู้ได้เห็นหลายสิ่งอย่าง
เราเผชิญทั้งเรื่องดี และร้าย
บางคนต่อสู้ ฟันฝ่าอุปสรรค
บางคนไร้ความหวัง เรี่ยวแรง พ่ายแพ้
...
ถ้าหาก หลุมศพนั้นจะมีเสียงกระซิบเบาๆ
ผมคงจะได้ยิน แมรี่ กับ แซมสัน พูดว่า
"ได้โปรดมีชีวิตอยู่เพื่อเรา"
"ได้โปรดใช้โอกาสนั้น"
....