จริงๆ กระทู้เราออกแนวระบายมากกว่านะคะ เพราะเราเองรู้สึกอึดอัดมาก ไม่รู้จะระบายกับใคร

คือเรามีแฟน คบกันมา 2 ปี ก่อนหน้านี้เราเจอคนเจ้าชู้มา เราก็เลยคิดว่าเราจะไม่คบคนเจ้าชู้อีกแล้ว
เราเป็นคนที่ชอบวางแผนชีวิตในแต่ละช่วงของตัวเอง แบบตอนนี้เรียนตั้งใจเรียน หางานดีๆ มีเงินเยอะๆ
ไปเที่ยว ไปใช้ชีวิตอย่างที่อยากทำ ประมาณว่าถ้าวางอะไรไว้ก็อยากให้เป็นไปตามนั้น 

พอมาเจอกับแฟนคนนี้ สิ่งที่เรามองเขาตอนแรก คือเขาโอเค เรียนจบมาดี เป็นคนเรียบร้อย สุภาพ
คุยๆ กันไป ก็รู้ว่าเค้าเป็นคนติดบ้าน มีโลกส่วนตัวสูง เป็นคนไม่ค่อยสนใจสิ่งรอบตัว คือเหมือนไม่มีความรู้สึกสนใจอะไรเท่าไหร่
ไม่มีความชอบ งานอดิเรกมีแค่เล่นเกม เล่นหุ้น และไม่เจ้าชู้ (เพราะคือไม่สนใจอะไรทั้งนั้น) เราก็เลยคิดว่า ถ้าเราคบคนนี้
ยังไงก็ไปรอดถึงกต่งงานแน่ๆ ไม่เจ้าชู้แน่ๆ เขาพูดน้อย เราพูดมาก 

ก็คบกันมาเรื่อยๆ อย่างที่บอกคือเขาอะ เป็นงี้ตั้งแต่แรก เค้าไม่ผิดอะไรเลย เค้าไม่เคยหลอกเราว่าตัวตนเขาเป็นแบบไหน
และเราเองก็ตัดสินใจว่าจะรับให้ได้ และคบกันมาเรื่อยๆ ไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิง ไม่มีปัญหาเรื่องทางบ้านฝ่ายชายหรืออะไร

มันเหมือนจะไปได้ดีหมด แต่อย่างที่บอก เราชอบเที่ยว เขาติดบ้าน เขาไม่อยากใช้เงินสิ้นเปลืองกะการเที่ยว เราก็จะมีปัญหากันเรื่องนี้
จนบางทีเราก็ตัดสินใจไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียวสองสามครั้ง แล้วเขาก็ไม่ค่อยสนใจ คือมันไม่ใช่ความเบืาอนะคะ เขาเป็นของเขาแบบนี้อยู่แล้ว
เราเองก็น้อยใจหลายครั้ง บางทีเราหายไปเค้าก็ไม่ทักมา มีปัญหาปรึกษาก็ตอบส่งๆ เช่นเรื่องงาน เขาก็บอกแค่ลาออกสิ แบบนี้อะ

คือเรารักเค้านะ แต่มันก็เหนื่อย ก็ท้อ หลายๆ ครั้งน้อยใจจนเลิกน้อยใจเอง อยู่ด้วยกันกลับถึงห้องต่างคนต่างนอน ยิ่งหลังๆ งานหนัก เราเหมือนไม่มีใครเลย

มันก็วนลูบแบบนี้ เพราะเราไม่อยากเลิก อย่างที่บอกเราวางไง้แล้ว คบคนนี้ เปิดตัวกะพ่อแม่ เก็บเงินกัน สักวันก็ต้องแต่งงาน
เราคิดแค่ว่าไม่เป็นไรๆ เรารักกัน เค้าก็รักเราแต่เค้าไม่มีวิธีแสดงออก ก็เป็นงี้มา 2 ปี 

จนวันนึงเรามาเจอคนที่ทำงานร่วมกัน ไม่รู้ไปสปาร์คยังไง คือติดต่องานกันไปมา ด้วยความที่เราก็รู้สึกเหงา เวลาเราเหนื่อยเราท้อ พอมีคนถามง่างานเป็นไงบ้าง วันนี้เหนื่อยป่ะเนี่ย ป่วยก็กินยาด้วย ให้คำพูดแบบนี้ที่เราแทบไม่เคยได้เจอจากแฟนเราเลย มันเลยทำให้เราหวั่นไหว แรกๆ ก็ไม่อะไร ไปๆมาๆ เริ่มคุยกันทุกวัน สักพักก็คอล แล้วก็สารภาพว่ารู้สึกดีต่อกัน 

วันนึงแฟนเราจับได้ เค้าก็บอกให้เราไปตัดสินใจเอาเอง ถ้าคิดว่าคนนั้นดีก็ไป แต่สุดท้ายเราก็เลือกแฟนเรา แต่ตอนนี้คือเราไม่สามารถมูฟออนได้เลยค่ะ
มันไม่ใช่ว่าเรารู้สึกชอบคนใหม่มากนะคะ เรารู้สึกดีกับสิ่งที่เราได้รับมากกว่า แต่ไม่ได้รู้สึกกับตัวคนขนาดนั้น
ตอนนี้สิ่งที่ติดค้างในความรู้สึกเราเลยกลายเป็นเราอยากเลิกมากๆ เราคิดถึงโมเม้นตอนคุยกะอีกคนมากๆ เหมือนเรากลับไปเผ็นตัวตนเรา เหมือนเด็กคนนึง คุยกัน มีความหวานๆ บ้างอะไรงี้ มันเหมือนพอเราเจอข้อเปรียบเทียบแล้ว เราไม่สามารถเลิกคิดถึงสิ่งนั่นได้เลย

ตอนนี้เราเลยไม่รู้เลยว่าเราต้องยังไงดี ถามคนอื่น บางคนก็บอกเลิกเลยไปเอาอีกคน บางคนก็บอกเป็นโสดไปเลย(ก็สนใจอันนี้นะแต่ยังทำไม่ได้;-;) แต่หลายๆ คน บอกให้เราสู้ต่อกับแฟนเรา เพราะเขาก็เห็นกันมา แล้วแฟนเราก็เป็นคนดีซื่อๆ คนอื่นเขาก็เอ็นดูกันหมด เขาก็รู้ว่าถ้าเราคบกันไป ยังไงผู้ชายคนนี้ก็คงไม่ทำให้เราผิดหวังแน่ๆ ตอนนี้เราสับสนมากค่ะ ไปรู้ต้องยังไงดี

ยาวเลย ออกแนวระบายนะคะ ถ้าไม่ถูกใจอะไรเราขอโทษนะคะแต่อย่าด่าเราแรงเลย พิมไปร้องไห้ไป ;-;