สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราหากเล่าผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ

เรื่องมีอยู่ว่าเรากับเพื่อนสนิทที่คบกันมาหลายปีมากๆ เรียกได้ว่าครึ่งชีวิตกันเลยทีเดียว แต่แล้วมีช่วงนึงเขาทำตัวแปลกไป เราก็สังเกตเห็นเหมือนว่าเขาจะชอบเรา แต่เราก็พยายามทำตัวปกติเพราะเราคิดว่ายังไงก็ไม่มีทางที่จะชอบเขากลับแน่ๆเพราะกลัวเสียเพื่อน แต่แล้วเขาก็มาสารภาพว่าชอบเราในตอนที่เราเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าได้สักพัก เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เรายอมให้เขาจีบแต่เราก็บอกเขาไว้ว่ายังไงเราก็จะปฏิบัติตัวเหมือนเพื่อนปกติ และได้ตกลงกันว่าถ้าหากเราไม่ได้ชอบเขากลับ เราสองคนก็จะยังคงเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนเดิม ด้วยความที่เราสนิทกันมาก และเราเป็นคนที่ไม่อยากทำร้ายจิตใจใคร พอเขาเดินหน้าจีบเราก็ปล่อยไปตามน้ำเพราะไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดี แต่ลึกๆแล้วก็คิดว่ามันจะเป็นการให้ความหวังหรือเปล่า แต่เราก็ปฏิเสธไม่ลงเพราะกลัวเขาเสียใจ 

พอนานๆเข้าเขาเริ่มรุกแรงขึ้นจนเรารู้สึกอึดอัด จนหลายครั้งเราแสดงท่าทีว่าไม่พอใจออกไป ซึ่งเราก็รู้ว่าอาจจะทำให้เขาเสียความรู้สึก แต่เราก็ไม่โอเคกับการกระทำของเขาจริงๆ มันเป็นแบบนี้มาสักพักจนวันหนึ่งเขาก็ทนไม่ไหว สุดท้ายเขาก็หยุด หยุดทุกอย่าง รวมถึงหยุดคุยกับเราในฐานะเพื่อนสนิทด้วย ใจนึงเรารู้สึกยินดีมากๆที่เขาเลิกจีบเราแล้วหันไปมองคนอื่นบ้าง แต่อีกใจเราก็เสียความรู้สึกมากๆเพราะว่าเคยตกลงกันไว้แล้วว่าถ้าหากเราไม่ชอบก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่แต่ตอนนี้เหมือนกับเขาหายไปจากชีวิตเราเลย เราเสียเพื่อนที่สนิทที่สุดไปคนนึงด้วย

เราเคยคิดว่าเราไม่ผิดเพราะมันควรเป็นไปตามข้อตกลงนั้น แต่คนนอกหลายคนบอกว่าเราผิดที่ไปทำร้ายจิตใจเขาก่อน เราควรทำยังไงดีคะ