สวัสดีครับ

ผมอายุ 27ปี แต่มีปัญหาเวลาใส่ถุงแล้วจู๋ไม่แข็ง เลยไม่ค่อยใส่ถุง หรือถ้าจะใส่ถุงก็ต้องใช้ไวอาก้าแบบเจลที่มาจากอินเดีย ซึ่งนานๆก็มึนบ้าง หรือแข็งทั้งคืน (แต่ก็พยายามลดขนาดยา เพื่อลดระยะเวลาการแข็งตัว) บางทีรู้สึกเหนื่อย เคยปรึกษาหมอ หมอบอกว่าอาจด้วยที่ว่าเราไม่ชินกับการใช้ถุง ร่างการเลยแอนตี้กับมัน หมอแนะนำซึ่งต้องพยายามใช้ นานๆเข้าก็จะชินเอง แต่ผมคิดอยู่ว่าน่าจะเพราะการศึกษา เช่นตั้งแต่ตอนเด็กไม่มีครูหรือพ่อแม่บอกเรื่องแบบนี่ให้ คือผมก็เป็นชายรักชาย คือถึงจะมีการทานย้าต้านผมก็รู้ว่ามันไม่คุมได้ทุกโรคหรอกครับ พยายามฝืนตัวเองแต่บางทีอารมณ์มันพาไป อย่างที่เล่าเคยปรึกษาหมอคลินิกและหมอจิตแพทย์ด้วยซ้ำ สิ่งที่หมอแนะนำคือ พยายามใส่ให้มันชิน และรักตัวเอง ตอนนี้สิ่งที่ผมกผ้พยายามเตือนสติตัวเอง ให้พยายามคิดถึงผลของกรรม แต่ณตอนนั้นก็นึกถึงแต่ก็คิดแต่ว่าคงไม่เป็นไร เลยคิดว่าเป็นปัญหาด้าน ทักษะนะคติและการคิดตื้นเกินไป หรือป่วยเป็นสุขภาพจิต

ใครมีปัญหาแบบเดียวกันแล้วได้รับการแก้ไข ช่วยแนะนำหน่อยครับ ผมไม่อยากให้ชีวิตตัวเองต้องจบด้วยเรื่องแบบนี้ ถ้าวันนี้ผมไม่รักตัวเองคงไม่หาวิธีกินยาต้านหรือเปิดใจหาหมอหรือมาตั้งกระทู้คำถามในพันทิปครับ #พูดจริงๆผมว่าผมขี้กังวลเกินไป เหมือนตัวเองเป็นโรค วิตกกังวลและสมาธิสั้น เรื่องแบบนี้เราไม่สามารถปรึกษาต่อหน้าใครก็ได้ เพราะ 1. เขาอาจจะไม่รู้ด้านนี้ 2. เขาไม่มีปัญหาแบบนี้เลย และเขาจะไม่อาจจะเข้าใจหรือแทนที่จะให้คำแนะนำแต่กลับมองเราในแง่ร้าย

อยากจะขอคำแนะนำจากผู้รู้จริงๆครับ ขอบพระคุณอย่างสูงล่วงหน้าครับ