เราจะมาแชร์ความรักของเรานะคะ เป็นการระบายและเป็นการขอความเห็น อาจจะยาวหน่อยนะคะ

เราคบกับแฟนมา2ปี4เดือนแล้วค่ะ อยู่จังหวัดเดียวกัน แต่พอคบกันจะได้1ปี เรามาเรียนต่างจังหวัดเพราะขึ้นมหาลัย แต่เราก็กลับมาบ้านเกือบทุกอาทิตย์ เวลากลับบ้านเราก็เจอกันไปเที่ยวด้วยกัน จริงๆระยะทางความห่างไกลไม่เคยเป็นอุปสรรคเลย เมื่อก่อนแค่เรางอลนิดๆหน่อยๆ ก็ขี่รถไปง้อเราที่หอจริงๆไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ วันเกิดขี่รถมาเซอร์ไพร์เราเอาเค้กมาให้เป่า วันครบรอบโพสหาเราทุกเดือน มีลงรูปคู่บ้าง เทศกาลมีของขวัญให้ เราไม่ใช่รับอย่างเดียวนะคะ เราก็มีซื้อของที่เขาอยากได้ 

พอคบกันมา1กว่าเริ่มทะเลาะกันมากขึ้น ไม่มีเวลาให้เรา ทะเลาะกันเรื่องเดิมๆ ปัจจุบันวันหนึ่งคุยกันไม่กี่ประโยค กลางคืนกลับบ้านดึกเพราะไปเล่นบอล แต่ไม่ค่อยบอกเรา ไปไหนเราจะรู้จากแชทเพื่อนเขาตลอด กลับบ้านได้คุยครึ่งชม.ขอหลับ บ้างทีหนี้หลับก่อน งอลก็ไม่ง้อ เรานี้แหละที่ต้องหายแล้วกลับไปง้อ ชอบตัดสายใส่เวลาทะเลาะ เราโทรไปก็ไม่ยอมรับ เราเปิดใจคุยหลายครั้งมากก็กลายเป็นทะเลาะกัน ไม่ยอมฟังเราเลย ล่าสุดวันเกิดเราไม่ได้หวังว่าจะได้ของขวัญชิ้นโตเลย แค่เค้าถือเค้กมาให้ก็ดีใจแล้ว แต่กลับไม่มีอะไรเลย เราขอให้เขาพาไปซื้อเค้กยังไม่พาไปเลยค่ะ

เปลี่ยนไปเยอะมากเลยค่ะ