ครั้งหนึ่งเราเคยได้ฟังครูเงาะ รสสุคนธ์ พูดเกี่ยวกับชีวิตคู่ของตัวเองว่ามีคนทักว่าครูเงาะควรจะได้ผู้ชายที่คุณสมบัติดีกว่านี้ แต่ครูเงาะบอกว่าคนส่วนใหญ่จะเห็นคู่ชีวิตเป็นเพียงเครื่องประดับที่มีไว้เพื่ออวดกัน แฟนฉันดียังไงแฟนฉันทำงานอะไรแฟนฉันมีฐานะแค่ไหน ครั้งแรกที่ฟังก็รู้สึกว่านั่นคือความจริงเพราะเราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่อยากได้แฟนที่มีหน้ามีตามีฐานะไว้ อวดคนอื่นเหมือนกัน พอฟังครูเงาะแล้วจึงรู้สึกได้ว่าสิ่งที่ครูเงาะพูดคือความจริงแต่มันเป็นการเชื่อด้วยเหตุผลไม่ได้เชื่อเพราะความเข้าใจอย่างแท้จริง มีอยู่ครั้งหนึ่งเราก็คิดไปต่างๆนานาถึงลูกค้าท่านหนึ่งเธอเป็นผู้หญิงสวยผู้หญิงเก่งมีฐานะที่ร่ำรวยแต่กลับไม่มีชีวิตคู่นึกถึงคำของเธอที่พูดว่าถ้าเขามีแฟนก็ต้องหาคนที่รวยกว่าเขาให้ได้ และแล้วเราก็นึกขึ้นได้ว่าทำไมคนรวยแล้วถึงยังจะหาคนที่รวยอีกมาเป็นคู่ชีวิตในเมื่อตัวเองก็มีแล้วทำไมจะต้องหาคนรวยอีกจะเก็บเงินไปไว้ไหนนักหนา  เลยทำให้เราเข้าใจในสิ่งที่ครูเงาะเคยพูดได้ทันทีและเปลี่ยนทัศนคติของตัวเอง ไปทันใด เราเป็นคนหนึ่งที่ มั่นใจในหน้าตาของตัวเองพอสมควร (มั่นจะอยู่คนเดียวเพราะปัจจุบันนี้ก็ยังไม่มีใคร มาจีบจนจะเข้าเลข 4 อยู่แล้ว )และงานที่ทำก็จะเกี่ยวข้องกับคนที่มีฐานะดังนั้นคนที่เราพบปะพบเจอหรือเกี่ยวพันก็จะเป็นคนที่มีฐานนั้นจึงชวนให้เราหลงผิดไปกับทัศนคติของคู่ชีวิตที่ต้องมีแฟนที่ฐานะไว้ออกหน้าออกตาหรือไว้อวดกับคนอื่นมาคิดแล้วมันเป็นความโง่เขลาเบาปัญญาของเรามาก เมื่อเข้าใจจึงรู้ว่าที่เราอยากได้อยากมีคู่ชีวิตที่มีฐานะมีความรู้ที่เชิดหน้าชูตาออกหน้าออกตาได้มันเป็นเพราะว่าเรายังขาดสิ่งเหล่านั้นเราเลยอยากจะได้คนอื่นมาช่วยเติมเต็มทดแทนส่วนที่เราขาด และแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าถ้าเกิดเรามีล่ะ ถ้าเรามีเพียงพอเราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องหาคนอื่นมาเติมเต็มถ้าเรามีฐานะที่เลี้ยงดูตัวเองได้ไม่ต้องพึ่งพิงใคร ถ้าเรามีความรู้ความสามารถเราก็เพียงมองหาคนที่มีทัศนคติใกล้เคียงกันคนที่มีศีลเสมอกัน เป็นคนดีเป็นคนที่รักเราเป็นคนที่เข้ากับครอบครัวเราได้เป็นคนที่ดูแลตัวเองได้ช่วยกันดูแลซึ่งกันและกันไม่ต้องพึ่งพาหรือพึ่งพิงกันก็น่าจะเพียงพอหรือเปล่า  ตอนนี้เราเข้าใจแล้วทัศนคติเราเปลี่ยนไปแล้วกับคู่ชีวิต ที่เคยตั้งค่านิยมไว้สูงๆสเปคสูงๆคือความจริงเลยที่เขาบอกว่าวัยหนุ่มสาวจะตั้งสเปคไว้สเปคนึ่ง วัยผู้ใหญ่จะตั้งสเปคไว้สเปคนึ่ง วัยกลางคนก็จะเป็นอีกสเปคนึ่งตอนนี้เข้าใจเป็นเพราะว่าวัยวุฒิและประสบการณ์ที่ผ่านมามันช่วยกลั่นกรองและให้เราเข้าใจในเรื่องของชีวิตตอนนี้เราเพียงทำตัวเองทำตัวเองให้ดีให้มีค่าก็เพียงพอ
 แล้ววันหนึ่งเมื่อมันถึงเวลามันจะมาของเอง