ทำไมเวลารักใครสักคนเวลาที่เขาไม่สนใจเรา เราต้องเสียใจด้วย จะหวงเขาก็ไม่ได้ จะงี่เง่าก็ไม่ได้อีก แล้วเวลาที่เราเมินบ้างทำไมต้องมางอนเราด้วย เราไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเขาเลย แต่ทำไมเขาต้องมาหึงมาหวงเราด้วย แล้วก็เป็นแบบนี้วนลูปแบบนี้ซ้ำๆเป็นปีๆ จนเราเหนื่อยที่จะรักเขาแล้วอ่ะ แต่เรารักเขามากๆเลยนะ เราไม่อยากเสียคนนี้ไปจากชีวิตด้วย แต่ก็ไม่อยากรักเขาต่อไปแล้วเพราะความรู้สึกเราโดนบั่นทอนมาเรื่อยๆ เราไม่รู้ว่าเราควรรู้สึกยังไงแล้ว จะเดินออกมาเราก็คงเสียใจและเจ็บจนไม่กล้ารักใครเลยแหละแต่ถ้าอยู่ก็ไร้ค่าแถมเจ็บปนสุข
ถ้าเป็นคุณยังจะอยู่ต่อหรือพอแค่นี้