ผมเป็นคนที่ค่อนข้างให้ความสำคัญกับความสุขที่แท้จริงของชีวิต ฐานะครอบครัวหาเช้ากินค่ำครับมีปัญหาขัดสนเรื่องเงินทองอยู่บ้างบางครั้งแต่ผมจะมักหาอุบายให้ตัวเองอยู่เสมอเพื่อไม่ให้คำว่าเงินครอบงำจิตรใจ และให้มันเป็นเป้าหมายชีวิต ผมลองจินตนาการแล้วผมมองยังไงมันก็ไม่ใช้ความสุขผมคิดว่าผมแค่อยากจะเป็นจุดสนใจของคนอื่นมากกว่าแต่ยังแยกไม่ออกว่า จะรวยเพราะอะไร อยากสบายหรา เห็นคนรวยๆเค้าก็ไม่เห็นจะสบายต้องกังวลเครียด ทั้งปัญหาลูกน้อง ครอบครัว ธุรกิจที่ทำ หรือยากจะเป็นที่สนใจมากกว่าเพราะการขึ้นชื่อว่ารวย จะมีความรู้สึกดี เป็ฯที่สนใจในสังคม พูดคำเดียวดังทั้งแผ่นดิน หรือจะอยากจะให้ครอบครัวสบาย ผมก็มองแล้วว่าไม่จำเป็นต้องรวยก็ทำให้ครอบครัวสบายได้มีน้อยก็ให้น้อย มีมากก็ให้มาก ผมจึงไม่เอาข้ออ้างว่าอยากให้แม่สบายพ่อสบายจึงดิ้นรน เพราะถึงไม่มีเงินผมก็ทำให้ท่านและครอบครัวมีความสุขได้เพราะในวันที่เรามีเงิน อาจไม่มีท่านแล้วผมจะทำเพื่ออะไร (ผมจึงอยากรู้ว่าพี่ๆ น้องๆ ที่มีเงินไม่ขัดสนเรื่องเงินให้ความหมายชีวิตอย่างไรมองคนที่ฐานะสูงกว่า หรือน้อยกว่าแบบไหน เพราะผมไม่ได้ยืนอยู่ในจุดนั้นมุมมองและประสบการณ์ชีวิตของผมต่างกับพวกพี่ๆ น้องๆ จึงไม่เข้าใจว่าคนในระดับนี้ให้ความหมายกับชีวิตอย่างไร ซึ่งในอนาคตประสบการณ์ความรู้และปัญญาผมมีมากขึ้นก็อาจจะคิดแบบอื่น แปลเปลี่ยนไปตามกาลเวลา) ตอนนี้ผมอายุ 23  ก็คิดได้แค่นี้และสงสัยแค่นี้จึงอยากรู้จักชีวิตของคนแต่ละดับมีความคิด เป้าหมายชีวิต ปัญหาชีวิต ต่างกันมากน้อยแค่ไหนอย่างไรเพื่อที่จะเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตของผมแบบเหมาะสมและพอดี ผมไม่อยากดิ้นรนเพราะสิ่งที่ไม่ใช้ความสุขของชีวิตจริงๆ และได้ความรู้ใหม่ๆ ขอบคุณครับ