จากเรื่องราวที่ผมได้เล่าถึงการกลับบ้านเกิดในอำเภอเล็กๆ ในจังหวัดนครศรีธรรมราชที่มีชื่อว่า “ขนอม”  กระทู้ :  “เมื่อผมอยากมีบ้านเป็น Hostel”
https://ppantip.com/topic/38952933

วันนี้โฮสเทล “บ้านรักอรุณ” เป็นมากกว่าบ้านพัก และเป็นน้อยกว่าธุรกิจ “ความสุขที่ได้จากโฮสเทล”

        ร้อยยิ้มและการต้อนรับของแม่ , ผลไม้จากสวนของพ่อ
      เนื่องจากผมมีงานประจำ ที่โรงแยกก๊าซธรรมชาติขนอม งานต้อนรับผู้มาเยือน “บ้านรักอรุณ” จึงเป็น “แม่” ของผมเอง หญิงวัยใกล้เกษียณอายุ ที่ชอบทักทายและเจรจากับผู้คนด้วยรอยยิ้ม  พร้อมกับผลไม้จากสวนของพ่อผม ซึ่งเป็นครูที่ชอบทำสวนผลไม้วันเสาร์และอาทิตย์ 
 คุณค่าของคนวัยเกษียณ
      แม่มีความสุขกับการเป็นพนักงานต้อนรับในที่แห่งนี้เป็นอย่างมากเนื่องจากได้ เจอผู้คนที่หลากหลาย ได้บริการ ได้ทักทาย ลูกๆ หลานๆ พี่ น้อง และน้าๆ พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น 
    บ้างแม่ได้รับการนวดจากลูกค้า
    บ้างแม่ได้รับของฝากจากลูกค้า
    และอื่นๆอีกมากมาย
     กําไรที่ผมได้รับคือคำพูดของแม่ “แม่ชอบทำและแม่มีความสุขที่ทําให้ลูก”
แม่ได้ฝึกฝนและพัฒนา
    ครั้งหนึ่งมีชาวต่างชาติมาพักที่บ้านจำนวน 11 วัน แม่ตื่นเต้นในการต้อนรับและพูดคุยภาษาอังกฤษแขกต่างชาติและแขกต่างชาติได้ชวนให้แม่เล่น Aplication : Duolingo ทุกวันนี้แม่มีพัฒนาการในการเล่นและฝึกภาษาอังกฤษทุกวัน

     เพื่อนและมิตรภาพ
     การทำโฮสเทลครั้งนี้ทำให้ผมรู้จัก “เพื่อน พี่ น้อง น้า ลุง” ได้มิตรภาพ การแบ่งปัน และผู้คนที่มาเยือนจำนวนมาก ได้รู้จักหลากหลายอาชีพ ทําให้เกิดมุมมองในการใช้ชีวิตมากขึ้น “บทเรียน ความสุขและความแตกต่าง”
     จิตรนาการและการพัฒนา
       ทุกวันนี้ “บ้านรักอรุณ” ไม่เคยหยุดนิ่งที่จะพัฒนาให้บ้านเราน่าอยู่และมอบความสุขให้ลูกค้า เราพยายามปลูกต้นไม้ แต่งสวน ให้น่าอยู่ยิ่งขึ้น และที่สำคัญเรามีความสุขทุกครั้งที่ได้มอบไอเดียการสร้างบ้านให้ผู้มาเยือน และเขาได้นํากลับไปใช้ประโยชน์
    รวมทั้งผมได้ฝึกตัวเองให้พัฒนาด้านอื่นๆด้วย ทําให้มองว่า “ชีวิตมีหลากหลายมาก เราเลือกที่อยู่ร่วมอย่างไรให้มีความสุข และเกิดประโยชน์”

     ความสุขแห่งการแบ่งปัน
  ⁃  รายได้ทุก 3% เรามอบให้เป็นทุนการศึกษาโรงเรียนในชุมชน

⁃  เราแบ่งปันความรู้และเทคนิคการทําโฮสเทลและโฮมสเตย์ให้เพื่อนบ้าน

  ⁃  เราได้ให้งานกับคนรอบข้าง

       “พี่เจน” แม่บ้านจากข้างบ้านเรา
       “ร้านขนมจีนหรือร้านข้าวแกง” ข้างบ้าน ที่เราแนะนำไปทานอาหารเช้าที่ถูกและมีคุณภาพ
       “ร้านขนมไทยในตลาด” ที่เราซื้อมาเป็นอาหารเช้าแบบ light breakfast

    
    ทุกวันนี้ “บ้านรักอรุณ” สอนให้รู้ว่าหากเรามีความรักและตั้งใจทําอะไร เราสามารถเรียนรู้พัฒนาได้ ขอให้เริ่มต้นด้วยความรัก และปรารถนาดีแก่คนอื่น ไม่ได้มองประโยชน์เงินทองเป็นหลัก (แต่ต้องไม่ขาดทุน) แบ่งให้สังคมรอบข้าง และพัฒนาอย่างต่อเนื่องเราก็จะสนุกและมีความสุขกับมัน