มีรุ่นน้องที่โรงเรียนมาเเอบชอบเราอะค่ะเริ่มจากตอนเเรกคือจำได้ว่านั่งอยู่ในห้องสมุดเเล้วรู้สึกเเปลกๆเหมือนมีใครมองอยู่ตลอดพอหันไปเลยเห็นน้องเขามองอยู่ตลอดเลยเเรกๆก็ไม่ค่อยคิดไรเท่าไหร่ค่ะหลังคือเริ่มมองบ่อยมากเลยเราเลยให้เพื่อนไปถามตรงๆเเต่น้องดันบอกว่ามองคนอื่น เราเลยไม่ได้คิดไรพอหลังจากนี้เเหละค่ะมองตลอดจริงๆเเละไม่ว่าเราจะอยู่ส่วนไหนของรร.ถ้าหันไปน้องก็มักจะอยู่ตรงนั้นเสมอเลยทำให้คิดเลยค่ะว่าน้องน่าจะเเอบชอบ พอวันหนึ่งตอนที่กำลังเดินน้องมาสารภาพตรงๆเลยคะว่าเเอบชอบตอนนั้นคือเราทำตัวไม่ถูกเลยเดินหนีออกมาก่อนพอช่วงหลังๆรุกเเรงมากเริ่มมาคุยนิดหน่อยหรือตะโกนเรียกชื่อเวลาเจอกันมันทำให้รู้สึกอึดอัดเเปลกๆ ขอถามหน่อยคะว่าจะปฏิเสธยังไงให้ดูซอฟต่อความรู้สึกน้องที่สุดดีค่ะคือเราเข้าใจน้องเลยค่ะเพราะเราก็เคยเเอบชอบคนอื่นเหมือนกันเเล้วถ้าถูกโดนปฏิเสธเเบบเเรงๆคงจะเสียความรู้สึกมาก จริงๆน้องเป็นคนดีนะคะเเต่เราไม่ได้รักน้องจริงๆ เราเป็นติ่งอะ เเง รักซึงยอนคนเดียวเลย