เราเป็นคนนึงที่ไม่รู้ว่าตัวเองชอบหรืออยากเรียนอะไร จบ ม.6มา สอบเข้ารอบแรกไม่ผ่าน เลยได้เลือกรอบ2ซึ้งมีคณะให้เข้าน้อยลง ด้วยความที่ไม่รู้จะเรียนอะไร เลยให้แม่เลือกให้ เทอมแรกก็เรียนได้สบายๆ แต่ไม่ชอบไปร่วมกิจกรรมรับน้อง หรือ กิจกรรมที่จัดโดยรุ่นพี่ซึ้งกิจกรรมมีแบบไม่จบสิ้นยังไม่เปิดเทอมก็นัดกันไปทำกิจกรรมแล้วและกินเวลาไป1ปีก็ยังมีการรับน้องกันอยู่? เราเลยคิดว่ามันเกินไป เราเลยไม่ค่อยมีเพื่อน จะมีเพื่อนอยู่คนเดียวที่ไม่ไปทำกิจกรรมด้วยกัน แต่ก็คุยปกติกับเพื่อนร่วมคลาสอยู่บ้างมีงานกลุ่มอะไรก็เอาเราเข้าด้วยตลอด เพื่อนบางคนก็ดี

เรียนไปจะขึ้นปีที่3 เราเริ่มไม่ไหวเรียนไปก็อาจจะจบช้าอยู่ดี ก็เลยขอแม่ลาออก มาเรียนภาค เสาร์-อาทิตย์ เราเคยถามวิชาการแล้วเขาาบอกว่าสามารถโอนหน่วยกิจที่เป็นวิชาทั่วไปได้ ซึ้งเราเรียนเกือบครบแล้วเหลือแค่2วิชา ปรากฏว่าพอสมัครเรียนได้เข้าเรียนแล้ว มาทำเรื่องโอนหน่อบกิจเขาบอกว่าเปลี่ยนหลักสูตรใหม่โอนได้แค่3วิชา15หน่วยกิจ เราไปดูวิชาทั่วไปเทียบกันกับหลักสูตรใหม่คือชื่อวิชาเหมือนกันแต่รหัสวิชาไม่เหมือนกันก็คือโอนไม่ได้ เฮ้อการศึกษาประเทศไทย

การเรียนก็โอเคเรียนได้ไม่ถึงกับแย่ แต่ก็ต้องมาหนักใจเรื่องกิจกรรมจิตรอาสาเก็บให้ครบ90ชม.ถึงจะมีสิทจบหรือฝึกงาน? ต้องบอกก่อนนะคะว่าเพิ่งจะมีปีแรกเพราะหลักสูตรใหม่(อีกแล้ว) แค่อยากมาเรียนให้มันจบๆให้ครอบครัวพูดได้ว่าอ่อลูกจบแล้วแค่นั้นจริงๆแล้วก็เป็นอีกครั้งที่เราไม่ค่อยมีเพื่อน เพราะเราเรียนเสร็จก็อยากกลับบ้านเลยไม่สุงสิงกับใครและเป็นเพราะไม่ชอบมหาลัยอยู่แล้ว เพื่อนมีที่ไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกัน

ตอนนี้เราเศร้าไม่รู้สึกอยากไปเรียนไม่มีความสุขเลยตอนไปเรียน แค่อยากเรียนให้มันจบๆทำไมทุกอย่างชั่งผิดแผนไปหมด และอาจจะจบช้าอีกเพราะความยุ่งยากเรื่องกิจกรรม
ปล.เราทำธุรกิจเป็นของตัวเองมีรายได้อยู่พอเลี้ยงตัวเองและครอบครัวไม่ได้อยู่บ้านเฉยๆ ซึ้งรายได้ดีและประสบความสำเร็จพอสมควร และเราก็กระตือรือล้นที่จะพัฒนากว่าเรื่องเรียนเสียอีก

ใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ