Haruka saki เป็นนิยายตอนพิเศษที่ทางทวิตเตอร์ออฟฟิเชียลของHello World ปล่อยออกมา เขียนโดยคุณ มาโดะ โนซากิ ผู้เขียนบทนิยายของ Hello World เรื่องหนึ่งเดือนถัดไปหลังจากทุกๆอย่างจบลง คาตางากิ นาโอมิที่กลับมาใช้ชีวิตปกติกำลังเผชิญปัญหาที่คลี่คลายไม่ตก 

สำหรับใครที่อยากอ่านต้นฉบับ เชิญได้ที่ https://note.com/helloworld0920/n/n66a405b741cb 
แต่ยังไงรบกวนคลิกเพื่อเพิ่มยอดวิวให้ต้นทางด้วยนะครับ
 


คำเตือน: เนื้อหาสปอยเนื้อหาในหนัง Hello world โปรดหลีกเลี่ยงหากยังไม่ได้รับชม
.
.
.
ปลายทางที่แสนห่างไกล

แสงแดดอันเจิดจ้าสาดส่องสะท้อนผ่านกระจกตึกเรียน พาดผ่านตามถนนคอนกรีตของเกียวโตจนเกิดอากาศร้อนระอุ

ฤดูร้อนกำลังจะมาถึงแล้ว

ปลายเดือนกรกฎาคม ผ่านมาสามสัปดาห์แล้วนับจากงานดอกไม้ไฟริมแม่น้ำอุจิ ซึ่งปิดเทอมภาคฤดูร้อนของโรงเรียนเองก็กำลังจะมาถึงแล้วเช่นกัน

สำหรับนักเรียนที่ยังคงเข้าออกโรงเรียนแห่งนี้ คงไม่ได้รู้สึกเป็นอิสระอะไรมากนัก เนื่องด้วยโรงเรียนที่มีระบบเตรียมเข้าอุดมศึกษานั้นเต็มไปด้วยโปรแกรมการเรียนการสอนและเรียนเสริมในช่วงปิดเทอม วันหยุดที่ไม่มีกิจกรรมใดๆเลยจึงเหลือน้อยมาก แต่ถึงแม้จะอยู่ในสภาพแบบนี้ คำว่า”ปิดเทอมภาคฤดูร้อน”ก็ยังคงมีความหมายสำหรับวัยรุ่นอย่างมากอยู่ดี

เหล่านักเรียนต่างล้วนมีแผนอันตื่นเต้นอยู่ในใจแตกต่างกันออกไป เช่นเดียวกับผม ที่ต้องเก็บมันเอาไว้ขณะที่ยังดำเนินหน้าที่นักเรียนในขณะกำลังมองที่ ไวท์บอร์ดของคณะกรรมการห้องสมุด ก็มีเขียนประโยคที่เปี่ยมไปด้วยจิตสำนึกอันสูงส่งว่า

[ห้ามมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีงามกับเพศตรงข้าม]

คาตางากิ นาโอมิทำหน้าขมวดคิ้ว

ระหว่างการประชุมคณะกรรมการห้องสมุดครั้งสุดท้ายก่อนปิดเทอมนั้น ประธานได้เขียนสรุป [ข้อควรระวังช่วงปิดเทอม] ที่ไวท์บอร์ด แน่นอนว่ากฎที่เขียนมานั้น ไม่ได้มีข้อบังคับใช้จริง เขียนออกแนวขำขันเสียมากกว่า

ซึ่งหากเป็นนาโอมิเมื่อก่อนหน้านี้ไม่นาน คงจะไม่ใส่ใจเรื่องพรรคนี้เท่าไหร่ ทว่าตัวนาโอมิในตอนนี้ กลับถูกข้อห้ามดังกล่าวพุ่งมาโลดแล่นในหัวโดยตรง

เพราะเมื่อหนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ นาโอมิและอิจิเกียว รูริ ได้เริ่มคบหาเป็นแฟนกันแล้วนั่นเอง


 
ในวันงานตลาดหนังสือเก่าตอนเดือนมิถุนายน นาโอมิได้สารภาพรักกับเธอไป ซึ่งก็ได้รับการตอบรับคำสารภาพ ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนจึงได้เริ่มต้นขึ้น และหลังจากนั้น

“หลังจากวันนั้น…”

ภาพเหตุการณ์วันนั้นได้ฉายซ้ำขึ้นในใจอีกครั้ง

ทั้งเรื่องราวที่ไม่อาจจะลืม และเรื่องราวที่ไม่อยากจะลืมได้เกิดขึ้น เรื่องราวของ”โลกแห่งนี้”ที่นาโอมิกับรูริถือกำเนิดและใช้ชีวิตมา เรื่องราวการผจญภัยที่ไม่มีอะไรมาทดแทนได้

และ

คนสำคัญที่ไม่มีโอกาสได้เจออีกเป็นครั้งที่สอง

คนๆนั้น ได้สอนอะไรให้ผมมากมาย นำพาให้ผมทำสิ่งที่ไม่คิดว่าจะทำได้ ร่วมแรงร่วมใจกัน ทะเลาะกัน ต่อยตีกัน ให้อภัยกัน สอนให้เดินตามหัวใจตัวเอง

“เซนเซย์” ของนาโอมิ


 
น้ำตาเริ่มเอ่อขึ้นมาแบบไม่ได้ตั้งตัว จนต้องกัดฟันฝืนทนเอาไว้ จะมาร้องไห้กลางที่ประชุมแบบนี้ไม่ได้ ขืนทำตัวใจเสาะแบบนั้น คงโดนเอ็ดใส่อีกแหงๆ ผมได้แต่ท่องบอกตัวเองในใจซ้ำๆและระลึกถึงคำสอนของเซนเซย์

ผมจะต้องมีความสุขให้ได้

เพราะมันเป็นคำสัญญาที่ผมได้ให้เอาไว้

เพื่อการนั้นแล้ว นาโอมิได้เตรียมตัวเอาไว้เรียบร้อย ภายในกระเป๋านั้นมีกุญแจที่จะนำไปสู่ความสุขซ่อนเอาไว้อยู่ สิ่งที่ใช้เวลาไปนั่งเลือกที่ร้านโอคากิโชเทนที่ทาคาชิมะยะถึงหนึ่งชั่วโมง มันคือของขวัญที่ถูกห่อของขวัญไว้อย่างสวยงามเพื่อจะมอบให้กับรูรินั่นเอง
ผมตั้งใจเลือกอย่างดีที่สุดและมั่นใจว่าเธอน่าจะชอบมันด้วย ที่เหลือก็แค่มอบให้เท่านั้น ซึ่งมันก็ผ่านมาสี่วันแล้ว นับจากที่ว่าไป

ผมเหลือบมองไปยังรูริ ซึ่งนั่งถัดไปข้างๆ
 


นาโอมิได้แต่กัดฟัน ไม่รู้จะหาจังหวะส่งมอบให้ยังไง เดิมทีมันก็ไม่ใช่วันเกิดหรือวันสำคัญอะไรของเธอซะหน่อย เป็นแค่ของขวัญที่ผมอยากมอบให้เธอเท่านั้นเอง

ในใจตอนนี้มีตัวผมสองตัวทะเลาะกันเองอยู่ ตัวผมที่ห้ามปรามว่ามันจะดูแปลกนะถ้าให้ของขวัญเธอโดยที่อีกฝั่งไม่มีอะไรให้กลับมา ไม่หรอกน่า เป็นเรื่องปกติที่แฟนจะให้ของขวัญนะ ตัวผมฝั่งสนับสนุนพูดพร้อมคอยหนุนหลัง แต่ถึงจะพูดแบบนั้น ตัวผมเองก็ไม่เคยคบกับใครมาก่อนเลย เพราะงั้นเชื่อความคิดนี้ไม่ได้หรอก

แต่ถ้ามัวแต่ลังเลสุดท้ายก็ชวดไม่ได้ให้พอดีน่ะสิ ตัดสินใจแล้ว วันนี้แหละ จะให้เธอหลังจบประชุมวันนี้ ก็คิดแบบนี้แหละจนตอนที่เห็นรูริซึ่งนั่งข้างๆผมทำหน้าจริงจังระหว่างจดบันทึก <<ห้ามมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีงามกับเพศตรงข้าม>> 

ถ้าผมเป็นพระเจ้าของโลกใบนี้ ผมคงจะดีดนิ้วเขียนไวท์บอร์ดนั่นใหม่ซะ แต่เสียดายที่ผมไม่ได้เป็นพระเจ้าแล้ว