สวัสดีค่ะ. เรามีคำถามนิดหน่อย
คือโดยส่วนตัวเราน่าจะเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แต่เหมือยไม่เป็น น่าจะเก้บกด ชอบเอาปัญหามาลงที่ตัวเองชอบโทษตัวเองว่าเราเป็นคนผิด ไร้ค่า พ่อเคยด่าว่าเป็นคนหรือควาย ถ้าเราอยากตอบหรือตะโกนออกไปก้จะบอกว่าใช่สิ หนูคือควาย หนูมันไร้ค่า โดยปกติเราร้องๆไห้จะไม่เป้นไร
เเต่เมื่อ2-3เดือนก่อนเราร้องไห้หนักมากแล้วเริ่ใปวดตรงหน้าอก เข้บจนต้องงอตัวเลย ปัจจุบันยังเป็นอยู่ มีเรื่องสะเทือนใจหลายเรื่องคะ

เเม่ทุกคนไม่กล้าเอามีคจ่อลูกใช่ไหม

มันไม่จริง

พ่อทุกคนไม่กล้าด่าลูกแบบแทงใจดำใช่
ไหม

มันไม่จริง

พ่อแม่ฟังลูกมากกว่าลมปากคนอื่น

มันไม่จริง

ในครอบครัวไม่ใครชอบเห้นคนทุกทรมาร

มันไม่จริง

ทุกๆคำที่บางคนในครอบครัวเราพูดออกมา มันไม่เคยมีจริง

ป่านนี้คงตายไปแล้ว ถ้าย่าไม่มาปลุกพ่อเเม่ที่นอนทับเราจอนเด้กๆน่าจะตอน 5เดือนคะ ป้าคนหนึ่งในครอบครัวที่รักเราจริงๆเล่าให้ฟัง

ย่าไม่ควรปลุกพ่อแม่นะ
ถ้าไม่ปลุกหนูคงได้ตายดีอย่างสงบๆ

ทุกวันนี้เหมือนเป้นคนใช้มากกว่าลูก

^ ^

เหมือนไม่ได้ถาม เหมือนมาเล่าอ่าา🤣

ถ้าเจอเรื่องสะเทือนใจแล้วร้องไห้เจ็บหัวใจทำยังไงดีคะ^ ^