ผมทำงานต่างประเทศ บินไปบินมาบ่อยๆ แฟนทำงานที่ไทย เราครบกับมา3ปี เลิกกันมาแล้ว3ครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิม มันเจ็บ
ครั้งที่1 แฟนขอเลิกเพราะผมเป็นคนบ้างาน ครั้งนี้ผมปรับตัวให้มีเวลามากขึ้น
ครั้งที่2 แฟนขอเลิกเพราะผมหายไป1เดือนที่ไม่ได้ติดต่อ (ติดงานไปในพื้นที่ไม่สัญณาสื่อสาร) เขาก็ครบคนอืนแต่ไม่ได้มีอะไรกัน
ครั้งนี้ผมขอเวลาจัดกำส่งมอบงานก่อนจะลาออกเป็นเวลา 365 วันที่ผมจะกลับมา เรากับมาครบกับดีกว่าเดิมรักกันมาก
ครั้งที่3 ระหว่างทำงานผมเกิดอุบัติเหตุนอน รพ อยู่ 2 เดือนก็คุยกันตลอดว่าเดียวก็กับมาอยู่ด้วยกัน แต่พอก่อนที่จะกลับ 10 วัน
ผมมีอาการแทรกซ้อน ต้องอยู่ icu 15 วัน ขาดการติดต่อไป ออกมาจาก icu ถามหมอว่าอีกกี่วันหมอบอก 5 วัน
ถ้ามีมีอาการอะไรก็กลับบ้านได้ หลักจากออก รพ ผมเดินทางกลับมาทั้นที่ ด้วยความคิดถึงได้กลับไปทั้นที่ พอกลับไปก็เห็นแฟนนั้งรถไปกับคนอืน
มีเพือนเขาไปด้วย ผมเลยคิดว่าต้องลาจากแล้ว หลักจากนั้นผมก็ไปหาเธอที่คอนโด หลายครั้ง ทั้งที่มีกุนแจแต่ก็ไม่เคยขึ้นไปรบกวน
เดินผ่านเธอ เธอก็มองไม่เห็นผม ผ่านไป 20 วันที่ผมไม่มีงานทำ แล้วก็คิดถึงเธอไปมองเธออยากเข้าไปคุย จนมาได้งานไปทำงาน10วัน
เสร็จงานกลับมาพร้อมความหวังว่าเราจะเป็นเหมือนเดิมได้ เหมือนครั้งที่ 2 แต่ครั้งนี้ ความรู้สึกพังไปหมด ผมมาถึงคอนโด มองขึ้นไปที่ห้อง
ผมเห็นยูนิฟอร์มขอผู้ชาย ผ้าเช็ดตัวที่ผมเคยใช้ตากบนระเบียงห้อง ตั้งแต่งนั้นมา ผมรู้สึกว่าน้ำตามาไหลออกมาเองตั้งวันนั้นถึงวันนี้
ผมไปที่คอนโด อีกหลายครั้ง มีครั้ง1ได้ขึ้นไปเพราะเจอเพือนร่วมชั้นคอนโดที่เคยทำงานช่วยไปกินเหล้า ผมก็ขึ้นไป
กินกันพักของกินหมด ผมจะออกไปชื้อของมาเพิ่ม เปิดประตูออกไปเจอ เธอเดินมากับชายคนนั้น ดูมีความสุขมากผมปิดประตูฟังเสียงว่า
เข้าห้องไปแล้วผมเลยเดินออกไปชื้อของกับมานั้งทานต่อ จากวันนั้นที่ผมไปคอนโดกลางวันเพื่อมองดูแล้วก็กลับ เป็นแบบนี้15วัน
ทำให้รู้ว่าเขาย้านมาอยู่ด้วยกันแล้ว มันทำให้เจ็บมาก ทำได้แค่มอง กับใจเย็นที่สุด
ผมเห็นเธอโพสต์ว่าไป รพ ผมก็รู้ว่าเธอไม่สบายผมแค่อยากเยี่ยมไข้แต่ไม่กล้าเลยชื้อของมาวางไว้ให้ที่รถเธอแล้วผมก็รีบกลับเพราะกลัว
เธอจะมีปัญหากับคนใหม่ จากนั้นผมก็ไปทำงาน อีก4วัน กลับเพือนทักมาหาบอกว่ามีคนอยากเจอนัดกันที่ร้านอาหารผมรู้เลยว่าเธอจะกลับมา
เรานั้งคุยกันเป็นเวลานานมาก จนความรู้สึกผมรับได้ว่าเสียเธอไปแล้วถ้ากลับมาก็คงไม่เหมือนเดิมในทุกเรื่อง
วันจากนั้นเราก็คุยกันมากขึ้น จนเรานัดไปทานกันอีกครั้งหลังจากครั้งแรกห่างกัน7วัน เธอบอกว่าให้เขาย้านของออกจากคอนโดนไปก่อนแล้ว
เราเลยได้นั้งคุยกัน2คน จนมันมีคำว่าเรากับมาครบกัน ผมรีบตอบ ผมดีใจมาก ผมลืมทุกอยาง ผมมีความสุขในรอบหลายเดือน
ผมไปส่งที่คอนโด แล้วผมกลับเลย ไม่ได้ขึ้นคอนโดเป็นแบบนี้1อาทิ เธอก็ไม่สบายผมก็รับไปหากลับมาครั้งนี้ผมมีความจำเป็นต้องขึ้นไปส่งที่คอนโด
เข้าห้องไปทุกอยากยังเหมือนจะเหมือนเดิมเธอเป็นไข้ตัวร้อนด้วยความเป็นห่วงรู้ว่าของเคยเก็บที่ไหนก็เปิดหยิบของจะเช็ดตัวให้จะได้ไข้ลด
ผมเจอยูนิฟอร์มขอผู้ชาย ในตู้เสื้อผ้า ความรู้สึกเจ็บมาก แต่ก็หันไปมองเธอที่เป็นไข้เลยรีบจัดการเช็ดตัวเฝ้าไข้จนเธอดีขึ้น ผมก็กลับไปพร้อมกับเขาที่งอกบนหัว
เราเริ่มคุยกันเรื่องของเขา เขาพาไปเทียวต่างจังหวัด เขาพาไปหาพ่อแม่ของกัน เขาตามใจ เขามีเวลาให้ เขาทำอะไรร่วมกันหลายเรื่อง เขาในสิ่งที่ผมทำไม่ได้ แต่
เธอบอกผมว่าเธอไม่ได้มีความสุขในเวลาที่อยู่กับเขา เธอคิดถึงผม ในต้องนั้นผมคือควายที่หลอกตัวเองเชื่อที่เธอพูดว่ามันคงจริงที่เพือนพูดที่รูปที่เธอลง
ในรูปแววตาเธอนั้นไม่มีความสุข ผมก็คิดว่าจริง
อีก2วันต่อเรามากินข้าวเย็นที่คอนโด เธอเริ่มบอกว่าเขาทำอะไรไม่ดีกับเธอเข้ากันไม่ได้แบบนั้นแบบนี้ผมก็ฟัง นั้งคุยกันสัก เราก็มีอะไรกัน ในครั้งแรกในรอบหลายเดือน
ผมรู้สึกดีมาก เรานอนกอดกันเหมือนเดิม จากนั้นความผิดปกติก็เกิด คือหลับไปเธอนอนกระตุที่มากจนผมนอนหลับตาไม่ลงในคืนนั้น แต่ผมนอนกอดเธอเพราะรักแต่มันเจ็บ
เช้ามาผมก็ถามว่าทำมัยเกิดอะไร ได้ความว่าเขาด้วยบังคับตั้งแต่ครั้งแรกแล้วครั้งต่อมาก็ไม่อยากมีปัญหา ผมเจ็บมาก
เธอบอกว่าที่ทำเพราะประชดที่ผมหายไป
ผมเจ็บมาก หลังจากครั้งนั้น ผมอยากมีอะไรด้วยแต่ทุกครั้งที่ผมมีมันรู้สึกเจ็บทุกครั้ง ทุกครั้งที่ผมมานอนด้วยตอนกลางคืนผมไม่เคยหลับ ผมเสียใจ
ผมเจ็บไม่รู้ทำมัยต้องมีภาพเขากับเธอเกิดขึ้นในหัว จนวันหนึ่งผมได้เห็น รูปเก่าๆในมือถือข้อความที่คุยกัน มันทำให้ผมเจ็บนะครับ อยากเลิกแต่ก็เจ็บ
อยากดูแล่เธอ อยากกอดเธอ อยากรู้สึกเหมือนเดิม ความรู้สึกผมนะครับ แต่เธอกับรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมื่อนผมกลับมาทำตัวเหมือนเดิม
จบเราไปต่างจังหวัดด้วยกัน ระห่างเดินทางความไม่ปกติก็เกิดขึ้นสิ่งที่เราเคยทำก็ไม่ทำ มีความเงียบ 2 ช.ม.อึดอัดมากเสียใจมาก
พอถึงจุดหมายเสียแล้วย้อนยิ้มของเธอทำให้ผมมีความสุขกลับมาอีกครั้ง ผมมีความสุขมากที่ได้ไปได้กอดเธอ ได้อยู่กับเธอ
พอตกกลางคืนเรามีอะไรกันครั้งนี้มันก็ยังเจ็บมันอยากร้องไห้ ถามว่ามีความสุขไหมตอบว่ามี ผมกินยาให้ตัวเองได้หลับ ความรู้สึกก็ไม่เปลียนแปลง
ต้องเดินทางกลับเธอเริ่มทำตัวเหมือนเดิม จับมือ กอด หอม กันในรถ ผมก็รู้สึกดีขึ้น กลับมาเปิดกล้องดูรูปที่ถ่ายที่ไปเทียว ผมเจอภาพเก่าที่เธอเคยไปเทียว
ไม่ใช้ผมเธอรีบลบแต่ก่อนที่เธอจะลบผมนังดูมานานแล้ว ผมเห็นเธอก็มีความสุขไม่ต่างจากไปกับผม แล้วที่เธอบอกว่าไปแล้วไม่มีความสุขนะ
หมายความว่าไง
ตอนนี้คำถามในหัวมีมากมาย ทั้งดีมัยที่จะไปต่อ ทั้งดีมัยว่าผมยังทำให้เขามีความสุขได้อยู่มัย ทั้งว่าทำไมเจ็บทุกครั้งที่มีอะไรกัน
ทำไมภาพเขาอยู่ด้วยกันมันยังติดตา อยากมีทางออกกับเรืองนี้ เรืองงานผมไม่เคยแก้ไขไม่ได้ แต่เรืองหัวใจผมคือควายตัวหนึ่งที่รักเจ้าของ
ความรัก ความเข้าใจ แล้วทำมัยเจ็บ (18+)
ครั้งที่1 แฟนขอเลิกเพราะผมเป็นคนบ้างาน ครั้งนี้ผมปรับตัวให้มีเวลามากขึ้น
ครั้งที่2 แฟนขอเลิกเพราะผมหายไป1เดือนที่ไม่ได้ติดต่อ (ติดงานไปในพื้นที่ไม่สัญณาสื่อสาร) เขาก็ครบคนอืนแต่ไม่ได้มีอะไรกัน
ครั้งนี้ผมขอเวลาจัดกำส่งมอบงานก่อนจะลาออกเป็นเวลา 365 วันที่ผมจะกลับมา เรากับมาครบกับดีกว่าเดิมรักกันมาก
ครั้งที่3 ระหว่างทำงานผมเกิดอุบัติเหตุนอน รพ อยู่ 2 เดือนก็คุยกันตลอดว่าเดียวก็กับมาอยู่ด้วยกัน แต่พอก่อนที่จะกลับ 10 วัน
ผมมีอาการแทรกซ้อน ต้องอยู่ icu 15 วัน ขาดการติดต่อไป ออกมาจาก icu ถามหมอว่าอีกกี่วันหมอบอก 5 วัน
ถ้ามีมีอาการอะไรก็กลับบ้านได้ หลักจากออก รพ ผมเดินทางกลับมาทั้นที่ ด้วยความคิดถึงได้กลับไปทั้นที่ พอกลับไปก็เห็นแฟนนั้งรถไปกับคนอืน
มีเพือนเขาไปด้วย ผมเลยคิดว่าต้องลาจากแล้ว หลักจากนั้นผมก็ไปหาเธอที่คอนโด หลายครั้ง ทั้งที่มีกุนแจแต่ก็ไม่เคยขึ้นไปรบกวน
เดินผ่านเธอ เธอก็มองไม่เห็นผม ผ่านไป 20 วันที่ผมไม่มีงานทำ แล้วก็คิดถึงเธอไปมองเธออยากเข้าไปคุย จนมาได้งานไปทำงาน10วัน
เสร็จงานกลับมาพร้อมความหวังว่าเราจะเป็นเหมือนเดิมได้ เหมือนครั้งที่ 2 แต่ครั้งนี้ ความรู้สึกพังไปหมด ผมมาถึงคอนโด มองขึ้นไปที่ห้อง
ผมเห็นยูนิฟอร์มขอผู้ชาย ผ้าเช็ดตัวที่ผมเคยใช้ตากบนระเบียงห้อง ตั้งแต่งนั้นมา ผมรู้สึกว่าน้ำตามาไหลออกมาเองตั้งวันนั้นถึงวันนี้
ผมไปที่คอนโด อีกหลายครั้ง มีครั้ง1ได้ขึ้นไปเพราะเจอเพือนร่วมชั้นคอนโดที่เคยทำงานช่วยไปกินเหล้า ผมก็ขึ้นไป
กินกันพักของกินหมด ผมจะออกไปชื้อของมาเพิ่ม เปิดประตูออกไปเจอ เธอเดินมากับชายคนนั้น ดูมีความสุขมากผมปิดประตูฟังเสียงว่า
เข้าห้องไปแล้วผมเลยเดินออกไปชื้อของกับมานั้งทานต่อ จากวันนั้นที่ผมไปคอนโดกลางวันเพื่อมองดูแล้วก็กลับ เป็นแบบนี้15วัน
ทำให้รู้ว่าเขาย้านมาอยู่ด้วยกันแล้ว มันทำให้เจ็บมาก ทำได้แค่มอง กับใจเย็นที่สุด
ผมเห็นเธอโพสต์ว่าไป รพ ผมก็รู้ว่าเธอไม่สบายผมแค่อยากเยี่ยมไข้แต่ไม่กล้าเลยชื้อของมาวางไว้ให้ที่รถเธอแล้วผมก็รีบกลับเพราะกลัว
เธอจะมีปัญหากับคนใหม่ จากนั้นผมก็ไปทำงาน อีก4วัน กลับเพือนทักมาหาบอกว่ามีคนอยากเจอนัดกันที่ร้านอาหารผมรู้เลยว่าเธอจะกลับมา
เรานั้งคุยกันเป็นเวลานานมาก จนความรู้สึกผมรับได้ว่าเสียเธอไปแล้วถ้ากลับมาก็คงไม่เหมือนเดิมในทุกเรื่อง
วันจากนั้นเราก็คุยกันมากขึ้น จนเรานัดไปทานกันอีกครั้งหลังจากครั้งแรกห่างกัน7วัน เธอบอกว่าให้เขาย้านของออกจากคอนโดนไปก่อนแล้ว
เราเลยได้นั้งคุยกัน2คน จนมันมีคำว่าเรากับมาครบกัน ผมรีบตอบ ผมดีใจมาก ผมลืมทุกอยาง ผมมีความสุขในรอบหลายเดือน
ผมไปส่งที่คอนโด แล้วผมกลับเลย ไม่ได้ขึ้นคอนโดเป็นแบบนี้1อาทิ เธอก็ไม่สบายผมก็รับไปหากลับมาครั้งนี้ผมมีความจำเป็นต้องขึ้นไปส่งที่คอนโด
เข้าห้องไปทุกอยากยังเหมือนจะเหมือนเดิมเธอเป็นไข้ตัวร้อนด้วยความเป็นห่วงรู้ว่าของเคยเก็บที่ไหนก็เปิดหยิบของจะเช็ดตัวให้จะได้ไข้ลด
ผมเจอยูนิฟอร์มขอผู้ชาย ในตู้เสื้อผ้า ความรู้สึกเจ็บมาก แต่ก็หันไปมองเธอที่เป็นไข้เลยรีบจัดการเช็ดตัวเฝ้าไข้จนเธอดีขึ้น ผมก็กลับไปพร้อมกับเขาที่งอกบนหัว
เราเริ่มคุยกันเรื่องของเขา เขาพาไปเทียวต่างจังหวัด เขาพาไปหาพ่อแม่ของกัน เขาตามใจ เขามีเวลาให้ เขาทำอะไรร่วมกันหลายเรื่อง เขาในสิ่งที่ผมทำไม่ได้ แต่
เธอบอกผมว่าเธอไม่ได้มีความสุขในเวลาที่อยู่กับเขา เธอคิดถึงผม ในต้องนั้นผมคือควายที่หลอกตัวเองเชื่อที่เธอพูดว่ามันคงจริงที่เพือนพูดที่รูปที่เธอลง
ในรูปแววตาเธอนั้นไม่มีความสุข ผมก็คิดว่าจริง
อีก2วันต่อเรามากินข้าวเย็นที่คอนโด เธอเริ่มบอกว่าเขาทำอะไรไม่ดีกับเธอเข้ากันไม่ได้แบบนั้นแบบนี้ผมก็ฟัง นั้งคุยกันสัก เราก็มีอะไรกัน ในครั้งแรกในรอบหลายเดือน
ผมรู้สึกดีมาก เรานอนกอดกันเหมือนเดิม จากนั้นความผิดปกติก็เกิด คือหลับไปเธอนอนกระตุที่มากจนผมนอนหลับตาไม่ลงในคืนนั้น แต่ผมนอนกอดเธอเพราะรักแต่มันเจ็บ
เช้ามาผมก็ถามว่าทำมัยเกิดอะไร ได้ความว่าเขาด้วยบังคับตั้งแต่ครั้งแรกแล้วครั้งต่อมาก็ไม่อยากมีปัญหา ผมเจ็บมาก
เธอบอกว่าที่ทำเพราะประชดที่ผมหายไป
ผมเจ็บมาก หลังจากครั้งนั้น ผมอยากมีอะไรด้วยแต่ทุกครั้งที่ผมมีมันรู้สึกเจ็บทุกครั้ง ทุกครั้งที่ผมมานอนด้วยตอนกลางคืนผมไม่เคยหลับ ผมเสียใจ
ผมเจ็บไม่รู้ทำมัยต้องมีภาพเขากับเธอเกิดขึ้นในหัว จนวันหนึ่งผมได้เห็น รูปเก่าๆในมือถือข้อความที่คุยกัน มันทำให้ผมเจ็บนะครับ อยากเลิกแต่ก็เจ็บ
อยากดูแล่เธอ อยากกอดเธอ อยากรู้สึกเหมือนเดิม ความรู้สึกผมนะครับ แต่เธอกับรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมื่อนผมกลับมาทำตัวเหมือนเดิม
จบเราไปต่างจังหวัดด้วยกัน ระห่างเดินทางความไม่ปกติก็เกิดขึ้นสิ่งที่เราเคยทำก็ไม่ทำ มีความเงียบ 2 ช.ม.อึดอัดมากเสียใจมาก
พอถึงจุดหมายเสียแล้วย้อนยิ้มของเธอทำให้ผมมีความสุขกลับมาอีกครั้ง ผมมีความสุขมากที่ได้ไปได้กอดเธอ ได้อยู่กับเธอ
พอตกกลางคืนเรามีอะไรกันครั้งนี้มันก็ยังเจ็บมันอยากร้องไห้ ถามว่ามีความสุขไหมตอบว่ามี ผมกินยาให้ตัวเองได้หลับ ความรู้สึกก็ไม่เปลียนแปลง
ต้องเดินทางกลับเธอเริ่มทำตัวเหมือนเดิม จับมือ กอด หอม กันในรถ ผมก็รู้สึกดีขึ้น กลับมาเปิดกล้องดูรูปที่ถ่ายที่ไปเทียว ผมเจอภาพเก่าที่เธอเคยไปเทียว
ไม่ใช้ผมเธอรีบลบแต่ก่อนที่เธอจะลบผมนังดูมานานแล้ว ผมเห็นเธอก็มีความสุขไม่ต่างจากไปกับผม แล้วที่เธอบอกว่าไปแล้วไม่มีความสุขนะ
หมายความว่าไง
ตอนนี้คำถามในหัวมีมากมาย ทั้งดีมัยที่จะไปต่อ ทั้งดีมัยว่าผมยังทำให้เขามีความสุขได้อยู่มัย ทั้งว่าทำไมเจ็บทุกครั้งที่มีอะไรกัน
ทำไมภาพเขาอยู่ด้วยกันมันยังติดตา อยากมีทางออกกับเรืองนี้ เรืองงานผมไม่เคยแก้ไขไม่ได้ แต่เรืองหัวใจผมคือควายตัวหนึ่งที่รักเจ้าของ