มีละครไทยดีๆหลากหลายแนวอีกหลายเรื่องที่กล่าวได้เต็มปากว่า บทดีมีชัยไปกว่าครึ่ง 
เพราะนอกจากบทดี บทสนุก น่าติดตามแล้ว สิ่งหนึ่งที่คอละครแนวใหม่ต้องการเห็นในละครบางประเภท
คือ บทที่เรียลสมจริงในอาชีพการงานของตัวละคร 

ละครเรื่องนี้ก็เช่นกัน นอกจากเรื่องนักแสดงที่เล่นได้ดีเหมาะสมกับบทและโปรดักชั่นที่ละครเรื่องนี้ที่ถือว่าทำได้ดีสวยงามตามท้องเรื่องแล้ว
และสิ่งที่เรียกว่าเป็นหัวใจสำคัญของละครเรื่องนี้คือ บทละครที่สะท้อนความจริงของชีวิตการทำงานของมืออาชีพ
ในสาขาอาชีพที่มีอยู่ในละครเรื่องนี้ได้สมจริง ตั้งแต่ นักกีฬาโปรกอล์ฟ แคดดี้ นักธุรกิจสนามกอล์ฟ  นักกายภาพบำบัด
นักโภชนาการ เทรนเนอร์ นักจิตวิทยา ซึ่งเป็นอาชีพที่น่าจะไม่มีละครไทยเรื่องไหนนำเสนออย่างเรื่องนี้
แล้วกว่าจะออกมาเป็นบทละครที่สมจริงอย่างที่เห็นในละคร ทีมงานเขียนบท ก็จริงจังและทุ่มเทกับการหาข้อมูลจริงกับมืออาชีพจริงๆ
ลองมาดูกันว่า ทีมเขียนบทเรื่องนี้ เขาหาข้อมูลจากมืออาชีพตัวจริงคนไหนบ้าง ลองมาดูกัน

เริ่มที่

ปล.แรก :  ขอบคุณภาพและข้อมูล จากเฟซบุ๊คของคุณ ณัฐิยา ศิรกรวิไล ผู้เขียนบทละเคร
ปล.ทิ้งท้ายสำคัญมาก : ขอบคุณและขอชื่นชมทีมเขียนบท ผู้จัดและทีมงานนักแสดง และผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง
ที่ก่อให้เกิดละครเรื่องนี้ ขอบคุณที่กล้าเสนอละครแนวใหม่ๆให้เป็นอีกทางเลือกหนึ่งของคนดูที่อยากเห็นอะไร
ที่แตกต่างจากละครรูปแบบแนวเดิมๆที่มันซ้ำซากจำเจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ในการเขียนบทจุดเริ่มต้นที่นัทต้องเริ่มทำเสมอคือ “การทำความรู้จักสิ่งที่จะเขียน”
ซึ่งแบ่งเป็น 2 ส่วนสำคัญคือ “ตัวละคร” และ “เรื่องราวแวดล้อม”
หลายคนคิดว่าการหาข้อมูล คือ การสัมภาษณ์ผู้คนในอาชีพต่างๆ เพื่อนำข้อมูลมาเขียนบทเพียงอย่างเดียว แต่จริงๆแล้ว...“การรู้จักตัวละคร” คือ การหาข้อมูลอย่างหนึ่ง ซึ่งสำคัญมากกว่าข้อมูลแวดล้อม 
ข้อมูลแวดล้อมไม่ว่าจะเป็นการทำงาน อาชีพ หลักการต่างๆ เป็นเพียงส่วนประกอบที่คนเขียนบทนำมาใช้เป็นข้อมูลประกอบการเล่าเรื่อง
แต่การรู้จัก “ตัวละคร” คือ การทำความเข้าใจ “หัวใจ” ของเรื่องที่เราจะเล่า เพราะคนดู ดูชีวิตของตัวละคร เขาอาจจะสนใจข้อมูล แต่สิ่งที่ดึงให้เขาดูต่อตอนต่อไป และดูต่อจนจบเรื่อง คือ อยากรู้ความเป็นไปของตัวละครที่เขารัก สนใจ หรือเอาใจช่วย 
การทำความรู้จักตัวละครมีหลายวิธี .. เบื้องต้นเลยคือการศึกษา “คน” ในแบบนั้นๆ เช่น ตอนที่นัทเขียน “เพลิงบุญ” ตัวละครที่ยากที่สุดคือ “พิมาลา” (พิม) คนที่ “ติดดี” และมักจะยึดมั่นถือมั่นใน “การทำความดี” มากจนบางครั้งเบียดเบียนตัวเอง ทำร้ายตัวเอง ยอมรับว่าตอนนั้นไม่เข้าใจพิมเลย (ให้ตายสิ!!) การศึกษา “พิม” เริ่มจากหาคนรอบข้างที่มีความใกล้เคียงพิม และนั่งคุยกับเขา โยนหลายๆคำถามที่เราสงสัย วิเคราะห์ จนเราเข้าใจวิธีคิด และวิธีใช้ชีวิตแบบ “พิม” หลังจากนั้นเราจึงเริ่มวางโครง และเริ่มลงมือเขียนบท
นัทจะยังไม่ลงมือทำงานแบบละเอียด ถ้ายังไม่รู้จักตัวละครมากพอ เพราะการดำเนินเรื่องส่วนใหญ่ถึงแม้จะมี Plot (จุดกำหนดเหตุการณ์) ไว้แล้ว แต่ทุก Plot สุดท้ายก็ต้องเดินด้วยตัวละคร เพราะฉะนั้นการกำหนดเหตุการณ์ในเรื่อง (Plotting Story) จะมีประสิทธิภาพก็ต่อเมื่อ เรารู้จักตัวละครอย่างถ่องแท้ 
ในการเขียนบท “Teeใครทีมันส์” ซึ่งเป็นเรื่องที่ไกลตัวพอสมควร นัทต้อง “ทำความรู้จักตัวละคร” ไปพร้อมๆกับ “หาข้อมูลแวดล้อม” นัทและทีมบท (ตั้มกับไหม) เริ่มหาข้อมูล โดยมี “น้องก้อย” เป็นฝ่ายข้อมูลช่วยประสาน ติดต่อ และออกไปสัมภาษณ์ด้วยกัน
นัทและทีมถือว่าโชคดีมากๆที่ได้รับความอนุเคราะห์ ความเมตตาจากผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้เชี่ยวชาญมากมายในแวดวงกีฬาให้ความช่วยเหลือ และให้ข้อมูลที่มีประโยชน์มากๆ
ถือว่าเราได้ทำ Sport Drama ที่เกี่ยวกับกีฬากอล์ฟได้อย่างครบถ้วนในทุกมิติตามที่ตั้งใจไว้ 
จะมีมิติไหนบ้าง..ไปดูกันค่ะ
Cr.https://bit.ly/36qL7xn