::ลูกแรก::
น้องเมียวฯส่งให้เกี๊ยวซ่าโหม่ง
พี่เหม็ดวิ่งโทงๆไปขอกอดเกี๊ยวซ่า
หน้าตาเฉย!
ขณะที่
:: ลูกสอง:: 
พี่เหม็ดฯวิ่งเช็ดบอล
ยืนรออ้อนจากน้องเน่ที่
อาจจะวิ่งเฮมากอด
สุดท้ายอดตลอด
พี่เหม็ดตีรถเปล่ารอเก้อ
เพราะเธอไม่มากันซะงั้น!
*เอกภาพแห่งความกลมเกลียว*ของสองคนนี้ดูจะชักยังไงๆแล้วนะครับ

รอติดตามนัดต่อๆไป
ว่าจุดเล็กๆของอ้อมกอดแห่งเอกภาพในครั้งนี้
จะมีผลกระทบอะไรยังไงต่อไปในระยะยาวกันหรือไม่?

ด้วยความเคารพ น่าซบ น่าติดตามจริงๆครับ

ปล. กระทู้นี้ตั้งเพื่อให้คอบอลและเยาวชน/คนกีฬาใช้เป็นกรณีศึกษาว่าความกลมเกลียว
       มักเป็นผลดีต่อความสามัคคีในการเพิ่มแรงใจให้ผู้เล่นเน้นการคว้าชัยชนะในเชิงกีฬา
       จขกท.มิบังอาจมาสร้างบรรยากาศแห่งความขัดแย้งใดๆโดยทั้งสิ้นนะครับ

      นักกีฬาที่ดีไม่ควรหมางเมินหรือเดินหันหลังให้กันนะครับควรจะร่วมจับมือไปด้วยกันยิ่งจะทำให้ทีมนั้นๆไปได้ไกลอย่างแน่นอน
      ดูอย่างทีมซัลก์บวกเป็นตัวอย่างแม้จะแพ้พ่ายก็ยังเดินไปสู้รบปรบมือให้เกียรติต่อกองเชียร์/ผู้ชมเพื่อสร้างความกลมเกลียวทางกีฬาได้เป็นอย่างดีจริงๆ
     
      ขอแสดงความนับถือจริงๆครับ

  ปล2. ขออนุญาตแก้ไขคำผิดนิดนึงครับ