กระทู้นี้คืออยากระบาย 
อยากหาวิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเอง

แม่เราเพิ่งตรวจพบว่ามีอาการลิ้นหัวใจรั่ว ทำให้น้ำท่วมปอดได้ง่าย
ทราบจากทาง รพ ว่า ทางรพ. ยังไม่มี ศูนย์โรคหัวใจโดยตรง
ตอนนี้แม่อยู่ icu เนื่องจากน้ำท่วมปอด

โดยที่ผ่านมาได้พบหมออายุรกรรม ตามนัดตลอด 
ที่ผ่านมาคุณแม่เคยมีอาการน้ำท่วมปอดและต้องแอดมิท 1 ครั้งเมื่อต้นเดือน พย. 
เมื่อวันศุกร์มีอาการน้ำท่วมปอดอีกครั้ง จึงพามารพ หมอให้ยาขับปัสสาวะ อาการดีขึ้นจึงพากลับบ้าน 
เมื่อวันเสาร์ยังมีอาการหอบ นอนแล้วหายใจหวีด จึงกลับมารพ อีกครั้ง หมอปรับยาขับปัสสาวะให้
เมื่อวานตอนตีสาม พาคุณแม่กลับมาอีกครั้ง ครั้งนี้ต้องเข้า icu 
และทราบจาก รพ ว่าที่ไม่มีศูนย์โรคหัวใจ
มันเป็นเรื่องน่าโมโหมากหรือคะ ถ้าญาติจะกังวลและสอบถามว่าควรต้องทำอย่างไรต่อจากนี้

วันนี้ได้คุยกับแพทย์ที่มาตรวจแม่
เราได้สอบถามสามเรื่อง
1. การรักษาโรคหัวใจที่เป็นอยู่ ว่าจะต้องทำยังไงต่อ
2. ถ้าหากต้องย้าย หรือส่งตัวไปที่อื่น พอจะมีที่ไหนบ้าง หรือต้องทำอย่างไร แจ้งแล้วว่าเราไม่ได้อยากย้าย แต่ทราบว่าที่นี่ไม่มีศูนย์โรคหัวใจ จึงได้ถามเผื่อไว้
3. ถ้าหายแล้วระหว่างที่กลับไปบ้าน ต้องระวังอะไรอีกนอกจากเรื่องจำกัดน้ำ กับทานอาหารเค็ม เพื่อไม่ให้มีอาการน้ำท่วมปอดอีก

ตอนบอกอาการน้ำเสียงแพทย์ก็ปกติดี เค้าแจ้งว่า
แม่อาการดีขึ้นแล้ว น่าจะเอาท่อช่วยหายใจออกได้

แต่พอถามคำถามตามด้านบน น้ำเสียงก็เปลี่ยนเป็นไม่พอใจ 
คำตอบที่ได้รับจากแพทย์คือ
คุณเป็นคนแรกที่ถามอะไรแบบนี้นะ
เรื่องดูแลต่อหลังจากออกจาก รพ ทำไม คุณกังวลหรอ
ถ้ากังวลก็จะนัดหมอให้ 
หมอมีหน้าที่รักษาคนไข้แค่ตรงนี้ ไม่ได้เป็นเจ้าของไข้
ไม่ได้มีหน้าที่บอกว่า ต้องรักษายังไง หรือทำอะไรต่อหลังจากนี้ ให้ไปถามหมอที่จะดูแลต่อจากนี้แทน 
ส่วนเรื่องย้าย ถ้าอยากย้ายให้ปรึกษากับหมอที่มาดูต่อจากนี้
จะย้ายตอนนี้เลยก็ได้ ไม่ได้บังคับให้รักษาที่นี่
เรื่องที่คุณจะพูด มีแค่นี้ใช่ไม๊คะ หมดแล้วใช่ไม๊?

ทั้งหมดผู้ต่อหน้าคุณแม่ ซึ่งเป็นคนไข้ และอยู่ใน icu และคุณแม่ได้ยินทั้งหมด
รวมถึงพยาบาลในนั้นด้วย

เราไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะใน icu ไม่ต้องการรบกวนคนไข้คนอื่น 
ไม่ทราบนะคะว่าแพทย์ท่านนั้น ไปเจอเรื่องอะไรมา ไม่พอใจอะไร
หรือตอนถามเราอาจจะใช้คำไม่ถูก เลยทำให้แพทย์ท่านนั้นไม่พอใจ
แต่เรามั่นใจว่าเราถามด้วยความสุภาพ และให้เกียตริแพทย์ที่รักษาแม่นะคะ
แต่ทำไมคำตอบที่ได้รับดูเหมือนไม่ให้เกียตริกันเลย 

ไม่ได้หวังว่าแพทย์จะต้องพูดจาอ่อนหวานกับคนไข้หรือญาตินะคะ
แค่พูดแบบปกติ ไม่มาใส่อารมณ์ก็พอ
เข้าใจว่างานเหนื่อย หนัก เครียด เข้าใจว่าหมอก็คน
แต่มันเป็นความผิดของญาติคนไข้ ที่ถามเรื่องพวกนี้หรอคะ ถึงต้องมาใส่อารมณ์แบบนี้
นั่งรอหมออยู่ข้างนอก เพื่อจะบอกเรื่องพวกนี้ รออยู่ประมาณเกือบๆ ชม คิดว่าคงยังตรวจอยู่ เลยตัดสินใจกลับ

แม่รักษาที่นี่หลายครั้ง เจอหมอมาหลายคน ไม่เคยมีใครพูดอะไรแบบนี้เลยสักคน
พยาบาลใน icu นั้น ทุกคนโอเค เวลาเราถามเค้าก็ให้คำปรึกษาดี

ตอนที่ฟังรู้สึกโกรธตัวเอง อายด้วย ที่ต้องมาฟังคำพูดแบบนี้ เหมือนเรามาอ้อนวอนให้เค้ารักษา
โกรธตัวเอง ที่ไม่สามารถทำอะไรได้ พาแม่ไปเอกชนให้รู้แล้วรู้รอดก็ทำไม่ได้
ตอนนี้อยากกลับไปเยี่ยมแม่ แต่ก็ไม่อยากเจอ จนท ในนั้นเลย กลัวถูกมอง ถึงจะเข้าใจว่าเค้าไม่สนใจอะไรก็ตาม
ควรทำยังไงให้ความรู้สึกนี้หายไป