ขอเล่าก่อนที่จะเจอกันครับ เมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้วได้คุยกับผู้หญิงคนนึงจากเว็ปที่คุยกันสนุกๆ คุยกันซักพักก้อมีการแลกไลน์กัน ก้อคุยกันมาเรื่อยๆ เริ่มโทรหากัน เธอเป็นคนพูดเก่ง เฮฮา ไม่อาย เป็นกันเองและพูดตรงไปตรงมา เรามีนิสัย ความชอบเหมือนกันหลายอย่างมากเหมือนกันจนขนาดว่าเป็นคนคนเดียวกัน เคยคิดนะว่าจะคบกันแต่เราสองคนตกลงกันว่าจะเป็นเพื่อนกันเพราะด้วยความที่เราเหมือนกันมากเหมือนกันทุกอย่าง เธออยู่กทม. ส่วนผมอยู่ตจว. มีโอกาศได้ที่จะได้เจอกันหลายครั้งมาก แต่ต้องมีเหตุที่จะไม่ได้เจอกันตลอดเคยใกล้กันสุดระยะไม่100เมตรยังเจอกันไม่ได้เห็นหน้ากันไม่ได้เลย (ขอบอกก่อนนะครับว่าเราไม่ได้คุยกันทุกวัน 2-3 ครั้งบ้าง อาทิตละครั้งบ้าง นานสุดก้อเปนเดือนเลย)พอมาเมื่อไม่นานมานี้เรามีโอกาสที่จะได้เจอกันแล้วเราก้อได้เจอกันจริงๆเรามีเวลาอยู่ด้วยกันเป็นเวลา2วัน2คืนเต็ม เราเที่ยวกันไปทั่ว เราสนุกกันมีความสุขมากเพราะด้วยความที่เราชอบอะไรที่เหมือนๆกัน เราไปเที่ยวแบบไม่ต้องคิดอะไรเราทั้งคู่ก็รู้สึกไว้ใจกันอยุ่ด้วยแล้วมีความสุข เคยคุยกันแล้วก้อคิดเหมือนกันว่ากะกูอะถ้าคบกันไปก็ไปกันไม่รอดหรอกมันเหมือนกันเกินไป เราเหมือนกันจนกระทั้งว่าแค่มองตาก้อรุ้ว่าคิดอะไรรุ้สึกอะไรในชีวิตนี้มีแม่แค่คนเดียวที่มองตาแล้วรุ้ว่าคิดอะไรหรือรุ้สึกอะไรจนได้มาเจอคนนี้
อยากถามว่าถ้าคนเราเหมือนกันขนาดนี้จะคบกันในสถานะแฟนได้ไหม หรือคบในสถานะเพื่อนต่อไปดี
(เรารู้สึกหวงกันนะแต่ที่เราไม่คบกันเพราะอยากรักษากันไว้นานๆ)