ตัวผมเองห่างวงการศึกษาไปนานมาก เห็นลูกสาวเรียนมหาวิทยาลัยปิดเทอม 1 กลางเดือนธันวาแล้วไปเปิดเรียนต้นเดือนมกรา เวลาปิดเทอมไม่ถึง 3 อาทิตย์ดีด้วยซ้ำ และยังไม่ทราบว่าปิดเทอมสองจะปิดนานมั้ย แต่เห็นว่าบังคับลงซัมเมอร์ด้วย จำได้ว่าสมัยก่อนเทอมแรกผมปิดราวๆเดือนเศษและปิดเทอมสองราวๆ 3 เดือนครึ่ง ชีวิตตอนเรียนค่อนข้างอิสระปิดภาคเรียนสามารถไปออกค่ายอาสาฯ หรือทำงานพิเศษได้ ผมว่าชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นด่านสุดท้ายก่อนที่เด็กจะออกไปเจอความโหดร้ายของสังคม ดังนั้นเด็กควรมีโอกาสได้มีประสบการณ์ชีวิตที่นอกเหนือจากการเรียน เพื่อเป็นภูมิคุ้มกันและต่อยอดไปสู่สิ่งที่ต้องการหลังจากเรียนจบ ผมเห็นเด็กเดี๋ยวนี้เรียนหนักและวิชาที่เรียนก็ยากเกินที่จะใช้ในชิวิตประจำวันดังที่เคยเห็นกันในโลกโซเชียล ไม่รู้ว่ากระทรวงจะเน้นสร้างคนเพื่อเข้าทำงานเพื่อเป็นลูกจ้างเกินไปมั้ย เพราะผมเห็นเด็กจบใหม่โดยมากไม่สามารถคิดเชิงวิเคราะห์และสังเคราะห์ได้ ขาดความคิดสร้างสรรค์ ขาดความรู้รอบตัวและทักษะต่างๆจนไม่สามารถจัดการกับภาวะต่างๆที่เจอได้ อาจเป็นเพราะเค้าไม่เคยมีโอกาสเงยหน้าจากตำราเรียนจากโทรศัพท์มือถือเลย ผมว่าการเรียนเก่งมันไม่ใช่คำตอบของชีวิตทั้งหมด ประสบการณ์ชีวิตก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน อยากให้ผู้มีอำนาจสั่งการในกระทรวงมีวิสัยทัศน์ในการสร้างคนมากกว่านี้ ไม่ใช่ให้เด็กตะบี้ตะบันเรียนเพื่อไปทำข้อสอบยากๆที่ช่วยห่าเหวอะไรไม่ได้เลยเมื่อเรียนจบไป ให้เด็กได้มีเวลาออกโลกกว้างไปทำกิจกรรมต่างๆ คิดสิ่งใหม่ๆในขณะที่ชีวิตเค้าแทบไม่มีความเสี่ยงเพราะยังอยู่ในวัยเรียนและยังได้ซัพพอร์ตจากพ่อแม่ครูอาจารย์ สุดท้าย ผมอยากรู้ว่าการที่เราเลื่อนปิดภาคเรียนให้ตรงกับประเทศอื่นใน.AEC นั้นมีคนได้ประโยชน์จากตรงนี้จริงๆกี่เปอร์เซนต์ครับ ที่ผมเห็นก็แค่เด็กต้องมาทนกับการอ่านหนังสือสอบในเดือนเมษาที่ร้อนบรรลัยเท่านั้น มันจะเลื่อนกลับปิดเหมือนสมัยก่อนมั้ย เมื่อเลื่อนแล้วเคยติดตามวัดผลหาข้อดีข้อเสียกันมั้ยหรือกลัวแค่เสียหน้าถ้าจะเลื่อนปิดเทอมให้เหมือนเมื่อสิบกว่าปีก่อน