สวัสดีครับ ผมอายุ 15 ย่างเข้า 16 เรียนอยู่โรงเรียนดังนึงในภาคตะวันออก ครอบครัวผมฐานะปานกลางครับ คือไม่ได้รวย แต่ก็ไม่ได้แย่มาก คือพ่อกับแม่ผมแยกทาง ผมก็เลยได้มาอยู่กับพวกญาติๆ ผมก็เลยเรียกย่าว่าแม่ (ต่อจากนี้จะขอแทนย่าว่าแม่นะครับ) ทีนี้แม่ของผม เขาเป็นครู แต่ไม่ใช่ครูสอนนะครับ เป็นครูที่ทำพวกวารสาร ทีนี้ช่วงอนุบาลถึงม.ต้น ที่ผ่านมาเนี่ย ผมก็จะโดนครู เนี่ยว่าว่าแบบ ลูกครู ทำไมทำตัวไม่ดี หรือแบบชอบพูดประเด็นที่เกี่ยวกับแม่ผม คือบางทีเขาจะว่าให้ได้เลย ผมคุยกับเพื่อน ก็ด่าสะชุดใหญ่ คือผมก็คุยแหละผิดจริง แต่ด่าแรงมากถึงขั้นครอบครัว ผมก็ทนแหละ เป็นนักเรียนไม่ทีสิทธิ์พูด ทีนี้ตอน ม.ต้น เพื่อนที่ผมอยู่ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงครับ เพื่อนผู้ชายก็มีนะครับแต่น้อย สาเหตุคือผม พูดตรงๆ นิสัยคล้ายๆผู้หญิง แต่ไม่ใช่เพศที่ 3 นะครับ แต่ผมเข้ากับผู้ชายที่เป็นพวกแมนๆ แล้วชอบโดนแกล้ง มันก็จะมีคนนึงมันชอบมาว่า หรือมาแกล้ง แกล้งนี่แบบต่อยแขน พูดกวนๆ ด่าว่าหน้าม้อบ้าง ผมก็ทนแหละครับ ผมไม่ใช่คนเรียนเก่งมาก แต่ก็พอได้ คือประมาณ 3.0-3.5 ทีนี้ตลอดมาเนี่ยทีผมบอกว่าอยู่กับญาติ ก็จะเป็นพวกปู่ๆ ย่าๆ ส่วนใหญ่ ผมก็จะโดนคนในครอบครัวว่าว่าแบบไม่เห็นเก่งเหมือนคนนู้นคนนี้เลย ผมก็ทนอีกตามเดิมแหละ555
แต่ที่หนักจริงๆ เป็นปู่คนนึงที่ผมใช้คำว่า "เกลียดเข้าไส้" เลยแหละ แบบชอบสั่งนู้นสั่งนี้คนในครอบครัว สูบบุหรี่ กินเหล้า ด่าคนนู้นคนนี้ แบบผมทนมาตั้งแต่ผมเด็ก มันเหมือนเป็นแผลในใจยังไงยังงั้นเลย จริงมันยังมีปัญหาเล็กๆน้อยเช่นการบูลลี่อีกเยอะครับ แต่ผมขอข้ามประเด็นนี้นะครับ พอกำลังจะจบ ม.3 เป็นปัญหาสำหรับผมมากครับ คือทางที่บ้าน ไม่ได้กดดันมาก แต่เป็นตัวผมเองนี่แหละ คือเลือกไม่ได้ ช่วงนั้นผมได้ท็อปวิทย์ แต่อังกฤษก็โอเค เลยตัดสินใจเลือกวิทย์-คณิต แต่พอ summer ผมมาอยู่ห้อง3 คือม.4 มันจะเรียงเกรดห้อง มี4ห้อง มันก็พอมีข้อดีอยู่คือผมเรียนเก่ง แต่ปัญหาเลยคือ ผมเข้ากับทุกคนไม่ได้ คนที่เข้าหาก็จะหวังผลประโยชน์จากงาน พอจบ ก็ทิ้งไปแบบไม่ใยดี ผมก็เสียใจเลย ทีนี้มันมีสอบเลื่อนไปห้อง 1 ผมก็ไปนะ สุดท้ายก็ติด เปิดเทอมผมไปอยู่ห้อง 1 ประเด็นเลยคือการหาเพื่อน ด้วยความที่เพื่อนผู้ชายผมน้อย โชคดีที่มีเพื่อนเก่าอยู่ แต่ปัญหาคือคนในห้องนั้นส่วนใหญ่เป็นห้อง1เดิมอยู่แล้ว เลยสนิทกันกว่าผมจะพอคุยได้ก็ใช้เวลานานอยู่ พอคายแรกครูเขาก็บอกว่าเป็นห้อง 1 มันกดดันนะงานเยอะ ต้องพัฒนาตัวเองอยู่ตลอด สิ่งที่ได้มาหลังจากเทอม 1 เลยคือ ตัวเองโง่สุดในห้องเลย(โดยรวม) ที่หนักที่สุดคือฟิสิกส์กับคณิต ผมมีปัญหาเกี่ยวกับตัวเลขและการคำณวน แต่ก็พยามฝึกนะครับ ผมไม่มีโอกาสเรียนพิเศษเยอะๆ แบบใครเขา เรียนแค่ชีวะ เพราะเป็นวันศุกร์ ที่เรียนได้เพราะรร.เลิกเร็ว แต่วันธรรมดาวันอื่น ผมเรียนไม่ได้เพราะเลิก4.30 แถมครูกว่าจะเลิกได้ก็6.00 บ้านผมก็อยู่ไกล กลับถึงบ้านประมาณ 2 ทุ่มเกือบทุกวัน วันหยุดผมก็ดูแลบ้านกับทำการบ้านกับเล่นเกม(ตามภาษาเด็กวัยนี้แหละ555) ทีนี้เนี้ยผมชอบโดนพวกครูด่าว่าโง่ นู้นนี้นั้น คือทุกอย่างมันถาโถม ผมพยามไม่เก็บมาคิด แต่ยิ่งทำมันก็นึกถึง พอกลับมาบ้านก็เจอปัญหาที่บ้าน พอไปรร.ก็โดนครูด่า ผมพยายามอ่านหนังสือแล้ว แต่เขาไปไวมาก ผมก็เข้าใจแหละนี่มันห้องคิง แต่มันไม่เข้าใจเนื้อหาเลย คือรร.ผมมันก็มีคาบ8 เป็นคาบที่ให้เลือกกิจกรรม ผมก็มาทำคล้ายๆเป็นทีมงานโสดของรร. เป็นตำแหน่งCreative ผมก็ได้เจอรุ่นน้อง ได้เจอคนก็เหมือนจะดีแต่ก็ไม่นะ ความคิดน้องเขาเด็กอะแบบ ทำงานกะจะเอาชิว อย่างเดียว ผมก็ไม่ค่อยชอบคนเยอะๆ ก็เลยเบื่อนิดนึง แต่ยังไม่ลาออกจากกิจกรรมนะครับ เพราะผมมองว่าอย่างน้อยมันยังได้ผ่อนคลายบ้าง ทีนี้เนี้ยปัญหามันก็สะสมมาเรื่อยๆ จนกระทั่งล่าสุดสอบไทย คือมันสอบเป็นคู่ ผมก็ทำพอได้แหละ แต่อยากได้คะแนนดีจึงเลือกใช้โทรศัพท์ แต่คนโดนจับได้คือคู่ผม คือ0ทั้งคู่ แต่มันโดนยึดโทรศัพท์ สาเหตุที่ผมทำเพราะว่า ผมทนไม่ไหวแล้ว งานกลุ่มพูดตรงๆ กลุ่มผมน่าจะเก่งน้อยสุดในห้อง1แล้ว ส่วนใหญ่ผมทำคนเดียว อาจจะมีเพื่อนช่วยบ้าง แต่คะแนนกลับเป็นกลุ่ม พรีเซ้นผมก็ตัวหลัก แต่พอสอบมันได้คะแนนดี ทั้งที่ไม่อ่าน ผมว่ามันไม่ยุติธรรมเลย ผมเป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยชอบคนเยอะๆ เลยมีคนมองว่าผมหยิ่ง แล้วก็นินทาลับหลังผม ผมก็ได้แต่ทำใจแหละครับ555 เพื่อนในห้องผมน้อย เรียกว่าแทบจะไม่มีเลย บางทีกินข้าวคนเดียว งานกลุ่มบางทีก็โดนเท ผมก็เศร้าแหละ แต่ทำยังไงได้ ส่วนเพื่อนผญ. มันไปอยู่พวก สายศิลป์ ครับเลยไม่ค่อยได้คุย ผมเลิกไปกินข้าวกับพวกเขาเพราะโดนจับจิ้น เขาก็ไม่ชอบ ผมก็เลยออกมาเองดีกว่า ผมมีเรื่องความรักที่โคตรจะแย่เลย คือโดยรวมรร.นี้ถือว่าหน้าตาดีนะ แต่ผมค่อนข้างแย่อะ เลยแบบนกตลอด ฮรือ ผมมีปัญหากับเพื่อนผู้หญิงคนนึง คือตอนม.3 เราสนิทกันมาก แต่มีรุ่นพี่คนนึงมาชอบเขา แบ้วขู่ว่าไม่ให้ผมยุ่งกับเขา เพราะพี่เขาชอบเขา ผมก็เลยไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยหาเรื่องทะเลาะแล้วก็ไม่คุยกันอีก คือผมเสียใจ ไม่อยากทำแบบนี้นะ แต่ถ้าไม่ทำก็ไม่รู้จะโดนอะไร ตอนนี้พี่เขาจบไปแล้ว ส่วนผมก็ยังไม่กล้าไปขอโทษ พอเริ่มเทอม2ไม่นาร 1ในเพื่อนผช.ที่สนิทของผมก็มีปัญหาจนโดนไล่ออกอีก ผมเคว้งเลย กินข้าวคนเดียว ในห้องก็แทบจะไม่มีเพื่อน กลับบ้านมาก็เจอปัญหาครอบครัวอีก ผมควรทำยังไงดีครับ?
หมดกำลังในการใช้ชีวิตต่อไป ควรทำยังไงดีครับ?
แต่ที่หนักจริงๆ เป็นปู่คนนึงที่ผมใช้คำว่า "เกลียดเข้าไส้" เลยแหละ แบบชอบสั่งนู้นสั่งนี้คนในครอบครัว สูบบุหรี่ กินเหล้า ด่าคนนู้นคนนี้ แบบผมทนมาตั้งแต่ผมเด็ก มันเหมือนเป็นแผลในใจยังไงยังงั้นเลย จริงมันยังมีปัญหาเล็กๆน้อยเช่นการบูลลี่อีกเยอะครับ แต่ผมขอข้ามประเด็นนี้นะครับ พอกำลังจะจบ ม.3 เป็นปัญหาสำหรับผมมากครับ คือทางที่บ้าน ไม่ได้กดดันมาก แต่เป็นตัวผมเองนี่แหละ คือเลือกไม่ได้ ช่วงนั้นผมได้ท็อปวิทย์ แต่อังกฤษก็โอเค เลยตัดสินใจเลือกวิทย์-คณิต แต่พอ summer ผมมาอยู่ห้อง3 คือม.4 มันจะเรียงเกรดห้อง มี4ห้อง มันก็พอมีข้อดีอยู่คือผมเรียนเก่ง แต่ปัญหาเลยคือ ผมเข้ากับทุกคนไม่ได้ คนที่เข้าหาก็จะหวังผลประโยชน์จากงาน พอจบ ก็ทิ้งไปแบบไม่ใยดี ผมก็เสียใจเลย ทีนี้มันมีสอบเลื่อนไปห้อง 1 ผมก็ไปนะ สุดท้ายก็ติด เปิดเทอมผมไปอยู่ห้อง 1 ประเด็นเลยคือการหาเพื่อน ด้วยความที่เพื่อนผู้ชายผมน้อย โชคดีที่มีเพื่อนเก่าอยู่ แต่ปัญหาคือคนในห้องนั้นส่วนใหญ่เป็นห้อง1เดิมอยู่แล้ว เลยสนิทกันกว่าผมจะพอคุยได้ก็ใช้เวลานานอยู่ พอคายแรกครูเขาก็บอกว่าเป็นห้อง 1 มันกดดันนะงานเยอะ ต้องพัฒนาตัวเองอยู่ตลอด สิ่งที่ได้มาหลังจากเทอม 1 เลยคือ ตัวเองโง่สุดในห้องเลย(โดยรวม) ที่หนักที่สุดคือฟิสิกส์กับคณิต ผมมีปัญหาเกี่ยวกับตัวเลขและการคำณวน แต่ก็พยามฝึกนะครับ ผมไม่มีโอกาสเรียนพิเศษเยอะๆ แบบใครเขา เรียนแค่ชีวะ เพราะเป็นวันศุกร์ ที่เรียนได้เพราะรร.เลิกเร็ว แต่วันธรรมดาวันอื่น ผมเรียนไม่ได้เพราะเลิก4.30 แถมครูกว่าจะเลิกได้ก็6.00 บ้านผมก็อยู่ไกล กลับถึงบ้านประมาณ 2 ทุ่มเกือบทุกวัน วันหยุดผมก็ดูแลบ้านกับทำการบ้านกับเล่นเกม(ตามภาษาเด็กวัยนี้แหละ555) ทีนี้เนี้ยผมชอบโดนพวกครูด่าว่าโง่ นู้นนี้นั้น คือทุกอย่างมันถาโถม ผมพยามไม่เก็บมาคิด แต่ยิ่งทำมันก็นึกถึง พอกลับมาบ้านก็เจอปัญหาที่บ้าน พอไปรร.ก็โดนครูด่า ผมพยายามอ่านหนังสือแล้ว แต่เขาไปไวมาก ผมก็เข้าใจแหละนี่มันห้องคิง แต่มันไม่เข้าใจเนื้อหาเลย คือรร.ผมมันก็มีคาบ8 เป็นคาบที่ให้เลือกกิจกรรม ผมก็มาทำคล้ายๆเป็นทีมงานโสดของรร. เป็นตำแหน่งCreative ผมก็ได้เจอรุ่นน้อง ได้เจอคนก็เหมือนจะดีแต่ก็ไม่นะ ความคิดน้องเขาเด็กอะแบบ ทำงานกะจะเอาชิว อย่างเดียว ผมก็ไม่ค่อยชอบคนเยอะๆ ก็เลยเบื่อนิดนึง แต่ยังไม่ลาออกจากกิจกรรมนะครับ เพราะผมมองว่าอย่างน้อยมันยังได้ผ่อนคลายบ้าง ทีนี้เนี้ยปัญหามันก็สะสมมาเรื่อยๆ จนกระทั่งล่าสุดสอบไทย คือมันสอบเป็นคู่ ผมก็ทำพอได้แหละ แต่อยากได้คะแนนดีจึงเลือกใช้โทรศัพท์ แต่คนโดนจับได้คือคู่ผม คือ0ทั้งคู่ แต่มันโดนยึดโทรศัพท์ สาเหตุที่ผมทำเพราะว่า ผมทนไม่ไหวแล้ว งานกลุ่มพูดตรงๆ กลุ่มผมน่าจะเก่งน้อยสุดในห้อง1แล้ว ส่วนใหญ่ผมทำคนเดียว อาจจะมีเพื่อนช่วยบ้าง แต่คะแนนกลับเป็นกลุ่ม พรีเซ้นผมก็ตัวหลัก แต่พอสอบมันได้คะแนนดี ทั้งที่ไม่อ่าน ผมว่ามันไม่ยุติธรรมเลย ผมเป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยชอบคนเยอะๆ เลยมีคนมองว่าผมหยิ่ง แล้วก็นินทาลับหลังผม ผมก็ได้แต่ทำใจแหละครับ555 เพื่อนในห้องผมน้อย เรียกว่าแทบจะไม่มีเลย บางทีกินข้าวคนเดียว งานกลุ่มบางทีก็โดนเท ผมก็เศร้าแหละ แต่ทำยังไงได้ ส่วนเพื่อนผญ. มันไปอยู่พวก สายศิลป์ ครับเลยไม่ค่อยได้คุย ผมเลิกไปกินข้าวกับพวกเขาเพราะโดนจับจิ้น เขาก็ไม่ชอบ ผมก็เลยออกมาเองดีกว่า ผมมีเรื่องความรักที่โคตรจะแย่เลย คือโดยรวมรร.นี้ถือว่าหน้าตาดีนะ แต่ผมค่อนข้างแย่อะ เลยแบบนกตลอด ฮรือ ผมมีปัญหากับเพื่อนผู้หญิงคนนึง คือตอนม.3 เราสนิทกันมาก แต่มีรุ่นพี่คนนึงมาชอบเขา แบ้วขู่ว่าไม่ให้ผมยุ่งกับเขา เพราะพี่เขาชอบเขา ผมก็เลยไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยหาเรื่องทะเลาะแล้วก็ไม่คุยกันอีก คือผมเสียใจ ไม่อยากทำแบบนี้นะ แต่ถ้าไม่ทำก็ไม่รู้จะโดนอะไร ตอนนี้พี่เขาจบไปแล้ว ส่วนผมก็ยังไม่กล้าไปขอโทษ พอเริ่มเทอม2ไม่นาร 1ในเพื่อนผช.ที่สนิทของผมก็มีปัญหาจนโดนไล่ออกอีก ผมเคว้งเลย กินข้าวคนเดียว ในห้องก็แทบจะไม่มีเพื่อน กลับบ้านมาก็เจอปัญหาครอบครัวอีก ผมควรทำยังไงดีครับ?