คนคนนั้นเป็นเพื่อนเราเอง เพื่อนคนแรกตอนเข้าเรียน ปวช. คนแรกที่คุย สนิท เค้าเป็นคนสวยมาก ชอบอ่านหนังสือเป็นแนววรรณกรรมฝรั่ง มีเรื่องนึงเรายืมมาอ่านทุกภาคเลย ทางบ้านน่าจะมีฐานะ
     หลังจากเรียนไม่กี่สัปดาห์ เค้าเริ่มมีแฟนแล้วเริ่มห่างจากเรา วันนึงเค้าก็ลาออก จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เจอเราทำธุระอยู่ในห้องปกครอง
แล้วมีผู้หญิงกลางคนน่าจะเป็นแม่หรือแม่เลี้ยง  พาเธอเข้ามาเพื่อไปคุยกับอาจารย์อีกคน เราหันไปยิ้มให้แต่เธอเหมือนเก็บกดหรือเสียใจก็ไม่รู้ ทำหน้าเฉยชาไม่มองหน้าเราเลยทั้งๆที่เดินแทบเฉียดไหล่กัน
     จากนั้นก็ไม่พบกันอีก ผ่านมา8-9 ปีแล้วไม่มีข่าวคราว เฟสบุ๊คไม่เคลื่อนไหว ไม่มีรูปให้ดูเลย(สมัยนั้นไม่ค่อยถ่ายรูปกัน)ค้นหาทางโซเชียลไม่เจอเลย ถาม อ.จำไม่ได้ เคยทักหาเพื่อนสนิทเค้าจาก รร. เก่า ก็ไม่เจอและไม่ได้ติดต่อเหมือนกัน
      จนตอนนี้เราจำเธอได้แค่ชื่อเล่น หน้าเธอจำได้ลางๆ และชื่อจริงจำไม่ได้แล้ว ถึงจะคบกันไม่นานแต่รู้สึกผูกพัน ตอนนั้นพูดไว้ว่าได้นิยายภาคต่อมาจะเอามาให้อ่านและพูดคุยกันอีก คนคนนึงจะหายไปได้ขนาดนี้เลยหรือ อยากเจอเธออีกจัง...อยากถามว่าเป็นอะไรไหม...ทำไมไปไม่ลา...