เป็นตอนจบที่หักมุมสุดๆ ในความคิดส่วนตัวก็มีแค่คนร้ายก็คือยองมินหรืออินดงกูหรือประธานชอง



ยองมินผู้ซึ่งต้องการมีครอบครัว ต้องการมีความรัก จากผู้อุปการะหรือประธานชอง แต่สิ่งที่ได้รับคือความเจ็บปวด
หลอกใช้เพื่อให้มาอยู่เป็นเพื่อนซังฮุน



แม้ในวินาทีสุดท้าย...ก็ไม่มีคำสารภาพหรือสำนึกผิดจากประธานชองและไม่ได้รักซังฮุนอย่างที่คาดคิดไว้






ซังฮุนวางแผนให้ยองมินและพ่อของเด็กที่ตายในพท.ปนเปื้อน ตัดอวัยวะตัวเองแต่ละชิ้นเพื่อที่จะหยุดพ่อก็คือประธานชอง
อยากให้ประธานชองสารภาพและยอมรับผิดที่ทำให้มีสารปนเปื้อนและคนจำนวนมากต้องตาย ซึ่งหมอที่ชันสูตรศพซังฮุน
ยังพบอีกว่าซังฮุนเป็นเนื้องอกในสมองก็คงรู้ตัวแต่แรกจึงกลับเกาหลีอย่างที่ในจม.ได้บอกตอนท้าย สงสารมุมของยองมิน
ที่เป็นเพื่อนเหมือนกันดูเป็นคนร้ายแต่ต้องมาเห็นซังฮุนทรมานในแต่ละครั้ง
                     กับอินดงกูที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ประธานชองยอมรับ สุดท้ายก็ไม่ยอมโทษประธานชอง



ในตอนสุดท้าย seriesได้กล่าวถึงปมของพระเอกที่ยังโทษตัวเองเสมอเกี่ยวกับคดีพี่สาวที่ตายไป แต่เหมือนกับทุกอย่างได้ปลดล็อค
พระเอกทำดีที่สุดแล้ว หมอชันสูตรศพได้กล่าวไว้แม้จะช่วยซังฮุนไม่ได้ก็ตาม และในอีกทางถ้าไม่มีพระเอก ส.ส.คิมหรือคิมซอฮี
ก็คงหาความจริงต่างๆไม่พบ และคงกลัวที่จะเดินหาความจริงคนเดียวถ้าไม่ได้พระเอกช่วยสืบคดีอีกทาง



ในบางวันก็มีดีบ้างร้ายบ้าง มันเป็นเรื่องธรรมดานะน้องชาย



ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรซังฮุนก็ยังจะอยู่ในใจซอฮีเสมอ ฉากนี้ดูอบอุ่นละมุนดูเศร้าแต่ซังฮุนก็ได้โอบกอดสุดท้ายให้ซอฮี



จบเรื่องได้ปิดทุกมุม ประธานชองก็ไปสู้คดีต่อไป  ปิดท้ายด้วยทีมตร.โจแทซิกที่คลี่คลายคดีด้วยกันมาตลอด



(ปล.ผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วยค่ะ ดูหลายเรื่องมาก สนุกจนวางไม่ลงสักเรื่อง)