ตอนเราอายุประมาน17ปี เราได้รู้จักกับเด็กเรียนคนนึงเขาอายุมากกว่าเราปีนึง เขาเรียนเก่งมากได้4.00 ส่วนเราเรียนได้3กว่าๆ เจอกัน คุยกัน จีบกัน จนได้กัน แล้ว แฟนเกิดท้องตอนเรียน เราอยากจาเอาลูกไว้มาก เลยบอกแฟน จาเอาลูกไว้ เราจาหาเงินมาเลี้ยงลูกเอง เราทำงานเป้นพนักงานโรงแรมตอนเลิกเรียน แต่ แฟนเราห่วงเรื่องเรียนจาเอาลูกออก เขาห่วงแต่เรื่องเรียน เราไม่ยอม ทะเลอะกันเรื่องลูก เราเป็นคนแบบ ไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่ฆ่าสัตว์ แบบรักษาศีล5คับ แล้วจาให้ผมทำร้ายลูกผมได้อย่างรัย ลูกผม ผมก็รัก ผมพยายามขอร้องแฟนหลายๆครั้ง แต่ผลสุดท้าย แฟนเอาลุกออก เราทำใจไม่ได้ ร้องให้บ่อยมาก คือชีวิตลูกทั้งคน เขาทำได้ลง เรารับไม่ได้ ช่วงหลังจากนั้น ด้วยรัยหลายอย่าง เราเลิกกัน ตอนนี้ผมอายุ3สิบกว่าแล้วคับ ทุกวันนี้ คิดถึงลูกบ่อยมาก บางทีก็มานั่งร้องให้ ที่เราช่วยลูกไม่ได้ กรายเป็นคนนอนไม่หลับ เห็นเด็ก ก็คิดถึงลุก ลูกจาหน้าตาเป็นไง นิสัยเป็นไง โตขึ้นเป็นไง อยากกอดลูก อยากบอกเขาว่าเรารักเขามาก อยากขอโทษเขาที่พ่อแย่ๆ ไม่สามารถช่วยลูกได้ พิมพ์ไปก็น้ำตาใหลไปคับ อยากให้ลูกมาเกิดกับเราอีกครั้งนึง ใครท้อง ใครมีลูก จงดูแล และรักเขาให้มากนะคับ อย่าไปคิดทำแท้งนะคับ จงสุ้ๆเพื่อเขา เขาไม่ได้ทำรัยผิด