สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของเราอาจจะเขียนได้ไม่ดีมากต้องขอโทษด้วยนะคะ
เรากับแฟนคบกันมาได้ไม่นานค่ะตอนนี้เกือบจะสองเดือน เค้าเป็นแฟนคนแรกของเราด้วยค่ะ แฟนเราเป็นคนเข้ามาคุยกับเราก่อนเราเริ่มจากเป็นเพื่อนเซคเดียวกันคุยกันบ้างแต่ไม่ได้สนิทกันมาก มีช่วงนึงเค้าอกหักแล้วเค้าก็ทักมาคุยกับเราในไอจีเล่นๆตอนนั้นเราก็คุยกับเค้าไม่ได้คิดอะไรมาก พอคุยไปสักพักเค้าก็ชอบเรา ตอนนั้นเรายังไม่ได้ชอบเค้าแต่ไม่อยากปฏิเสธเพราะกลัวจะเสียเพื่อน ก็เลยคุยเรื่อยๆพยายามจะไม่ให้ความหวังเค้า แต่ระหว่างคุยเค้าก็แอบคุยกับคนอื่นอีกน่าจะ3คน ตอนนั้นเราจับได้แค่คนเดียวน่าจะเป็นคนสุดท้ายที่เค้าคุยด้วยถึงตอนนั้นยังไม่ได้คิดไรกับเค้ามากแต่ก็แอบนอยเล็กๆที่เค้าบอกชอบเราแล้วยังคุยกับคนอื่นอีก แต่ตอนนั้นเราก็ไม่อะไรมากเพราะเราคิดว่าตอนนั้นเราไม่ให้สถานะเค้าที่ชัดเจน สำหรับเราตอนนั้นยังไม่ถึงเป็นคนคุยด้วยซ้ำ แต่หลังจากนั้นเค้าก็เลิกทำตัวเจ้าชู้ เลิกเหล้า บุหรี่เพราะเรา ตอนนั้นเรารู้สึกว่าตัวเองใจร้ายมากเค้ามาถามว่าคิดยังไงกับเค้าเราก็ตอบเค้าว่าไม่รู้ตลอด แต่พอสักพักเราก็เริ่มใจอ่อนจนคบกับเค้า จริงๆเราก็รู้สึกมีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า มีช่วงเวลาดีๆด้วยกัน แต่ช่วงหลังๆมานี้เค้าเริ่มงี่เง่า เราเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มเพื่อนสนิทปกติกินข้าวกลางวันกับนั้งเรียนเราก็จะนั้งกับกลุ่มเพื่อนเรา ปกติเราเป็นคนไปเรียนสายบ่อยๆมีช่วงสอบที่เราจะตื่นเข้าแล้วไปอ่านหนังสือที่หอเค้า แล้วพอหลังจากช่วงสอบเราบอกเค้าว่าวันไหนที่มีเรียนเช้าเราอาจจะไม่ได้ไปหาเค้าที่หอแล้วแต่จะโทรปลุกแทน เค้าก็พูกเชิงตัดพ้อเรา เราก็ยอมตื่นเช้าขึ้นแล้วรีบไปหาเค้า บางวันเรากำลังจะไปเรียนสายเราก็ยังไปหาเค้าก่อน เวลาอยู่ด้วยกันเพื่อนเราก็จะชอบแซวเรากับเค้าเล่นๆ แต่เค้าเป็นคนขี้รำคาญ หงุดหงิดง่าย เค้าจะชอบหงุดหงิดเวลาเพื่อนเราแซว แล้วเค้าก็ไม่อยากให้เรายุ่งกับเพื่อนเรา ตอนนี้เราแทบไม่ได้คุยเล่นกับเพื่อนเราเลย บางครั้งเราก็อยากคุยเล่นกับเพื่อนเราเหมื่อนเมื่อก่อนบ้าง เรารู้สึกอึดอัดมาก ช่วงนี้เค้าอารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนหงุดหงิดง่าย เราต้องคอยระแวงตลอดเวลาว่าจะทำเค้าหงุดหงิดรึป่าว แต่ถึงยังไงเค้าก็ดูแลเราดีมาก ถึงจะตอนทะเลาะกันเค้าก็ยังเดินไปส่งเรา ถึงเราจะคบกับเค้าได้ไม่นานแต่ถ้านับเวลาที่คุยกันตอนแรกก็ถือว่านานพอตัวเลยค่ะ นานพอที่จะสร้างความรู้สึกดีๆด้วยกันได้เยอะขนาดนี้ แต่ตอนนี้เรารู้สึกอยากเลิกกับเค้าเพราะเราไม่รู้จะทำยังไงให้ความสัมพันธ์มันดีขึ้น เรารู้สึกอึดอัดและไม่เป็นอิสระ แต่เรายังรู้สึกรักเค้าอยู่ เราเคยคุยกับเค้าดีๆแล้วแต่กลับไม่ช่วยอะไร เรากับเค้ายังรักกันเท่าเดิม ยอมรับค่ะว่าตอนแรกจาก0มันขึ้นมากถึง100แล้วแต่มันเริ่มไม่แน่นอนแล้วตอนนี้ เหมือนหนังยางยืดไปเรื่อยๆ ทำใจตัดขาดไม่ได้ เราคิดถึงตอนที่คุยกับเค้าแรกๆมากตอนที่เราคุยกับเค้าไม่ต้องกังวลตลอดเวลา แบ่งเวลาอยู่กับเพื่อนกับเค้าเท่าๆกัน เราลืมบอกค่ะตั้งแต่เค้าเริ่มมีเราอะไรหลายๆอย่างของเค้าก็เริ่มขึ้นอยู่กับเรา เค้าเริ่มออกมากจากเพื่อนมาอยู่คนเดียวกับเรา เค้ารู้สึกว่าไม่ต้องมีเพื่อนก็ได้ แต่เรารู้สึกว่าการมีเพื่อนค่อนข้างสำคัญ จริงๆยังมีอีกแต่เราไม่ดยากจะให้ยาวเกินไป(พยายามให้สั้นสุดแล้วค่ะ55555)
เราควรทำยังไงดีคะ เรายังรู้สึกอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตต่อ หนังยางที่มันยืดต่อไปเรื่อยๆมันจะขาดเองมั้ยคะ มันจะมีวิธีกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยคะ หรือเราควรตัดหนังยางเส้นนี้ให้มันขาดไปเลย
เรารู้สึกว่าเราเคยเป็นคนที่สดใสและมีความสุขมากกว่านี้
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ อย่างน้อยเราได้ระบายเรื่องนี้ออกมากก็สบายใจขึ้นเยอะแล้วค่ะ อาจจะเขียนงงๆบ้างต้องขอโทษด้วยนะคะ :')
ลังเลว่าควรจะยังไงต่อกับแฟนที่พึ่งคบไม่นาน
เรากับแฟนคบกันมาได้ไม่นานค่ะตอนนี้เกือบจะสองเดือน เค้าเป็นแฟนคนแรกของเราด้วยค่ะ แฟนเราเป็นคนเข้ามาคุยกับเราก่อนเราเริ่มจากเป็นเพื่อนเซคเดียวกันคุยกันบ้างแต่ไม่ได้สนิทกันมาก มีช่วงนึงเค้าอกหักแล้วเค้าก็ทักมาคุยกับเราในไอจีเล่นๆตอนนั้นเราก็คุยกับเค้าไม่ได้คิดอะไรมาก พอคุยไปสักพักเค้าก็ชอบเรา ตอนนั้นเรายังไม่ได้ชอบเค้าแต่ไม่อยากปฏิเสธเพราะกลัวจะเสียเพื่อน ก็เลยคุยเรื่อยๆพยายามจะไม่ให้ความหวังเค้า แต่ระหว่างคุยเค้าก็แอบคุยกับคนอื่นอีกน่าจะ3คน ตอนนั้นเราจับได้แค่คนเดียวน่าจะเป็นคนสุดท้ายที่เค้าคุยด้วยถึงตอนนั้นยังไม่ได้คิดไรกับเค้ามากแต่ก็แอบนอยเล็กๆที่เค้าบอกชอบเราแล้วยังคุยกับคนอื่นอีก แต่ตอนนั้นเราก็ไม่อะไรมากเพราะเราคิดว่าตอนนั้นเราไม่ให้สถานะเค้าที่ชัดเจน สำหรับเราตอนนั้นยังไม่ถึงเป็นคนคุยด้วยซ้ำ แต่หลังจากนั้นเค้าก็เลิกทำตัวเจ้าชู้ เลิกเหล้า บุหรี่เพราะเรา ตอนนั้นเรารู้สึกว่าตัวเองใจร้ายมากเค้ามาถามว่าคิดยังไงกับเค้าเราก็ตอบเค้าว่าไม่รู้ตลอด แต่พอสักพักเราก็เริ่มใจอ่อนจนคบกับเค้า จริงๆเราก็รู้สึกมีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า มีช่วงเวลาดีๆด้วยกัน แต่ช่วงหลังๆมานี้เค้าเริ่มงี่เง่า เราเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มเพื่อนสนิทปกติกินข้าวกลางวันกับนั้งเรียนเราก็จะนั้งกับกลุ่มเพื่อนเรา ปกติเราเป็นคนไปเรียนสายบ่อยๆมีช่วงสอบที่เราจะตื่นเข้าแล้วไปอ่านหนังสือที่หอเค้า แล้วพอหลังจากช่วงสอบเราบอกเค้าว่าวันไหนที่มีเรียนเช้าเราอาจจะไม่ได้ไปหาเค้าที่หอแล้วแต่จะโทรปลุกแทน เค้าก็พูกเชิงตัดพ้อเรา เราก็ยอมตื่นเช้าขึ้นแล้วรีบไปหาเค้า บางวันเรากำลังจะไปเรียนสายเราก็ยังไปหาเค้าก่อน เวลาอยู่ด้วยกันเพื่อนเราก็จะชอบแซวเรากับเค้าเล่นๆ แต่เค้าเป็นคนขี้รำคาญ หงุดหงิดง่าย เค้าจะชอบหงุดหงิดเวลาเพื่อนเราแซว แล้วเค้าก็ไม่อยากให้เรายุ่งกับเพื่อนเรา ตอนนี้เราแทบไม่ได้คุยเล่นกับเพื่อนเราเลย บางครั้งเราก็อยากคุยเล่นกับเพื่อนเราเหมื่อนเมื่อก่อนบ้าง เรารู้สึกอึดอัดมาก ช่วงนี้เค้าอารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนหงุดหงิดง่าย เราต้องคอยระแวงตลอดเวลาว่าจะทำเค้าหงุดหงิดรึป่าว แต่ถึงยังไงเค้าก็ดูแลเราดีมาก ถึงจะตอนทะเลาะกันเค้าก็ยังเดินไปส่งเรา ถึงเราจะคบกับเค้าได้ไม่นานแต่ถ้านับเวลาที่คุยกันตอนแรกก็ถือว่านานพอตัวเลยค่ะ นานพอที่จะสร้างความรู้สึกดีๆด้วยกันได้เยอะขนาดนี้ แต่ตอนนี้เรารู้สึกอยากเลิกกับเค้าเพราะเราไม่รู้จะทำยังไงให้ความสัมพันธ์มันดีขึ้น เรารู้สึกอึดอัดและไม่เป็นอิสระ แต่เรายังรู้สึกรักเค้าอยู่ เราเคยคุยกับเค้าดีๆแล้วแต่กลับไม่ช่วยอะไร เรากับเค้ายังรักกันเท่าเดิม ยอมรับค่ะว่าตอนแรกจาก0มันขึ้นมากถึง100แล้วแต่มันเริ่มไม่แน่นอนแล้วตอนนี้ เหมือนหนังยางยืดไปเรื่อยๆ ทำใจตัดขาดไม่ได้ เราคิดถึงตอนที่คุยกับเค้าแรกๆมากตอนที่เราคุยกับเค้าไม่ต้องกังวลตลอดเวลา แบ่งเวลาอยู่กับเพื่อนกับเค้าเท่าๆกัน เราลืมบอกค่ะตั้งแต่เค้าเริ่มมีเราอะไรหลายๆอย่างของเค้าก็เริ่มขึ้นอยู่กับเรา เค้าเริ่มออกมากจากเพื่อนมาอยู่คนเดียวกับเรา เค้ารู้สึกว่าไม่ต้องมีเพื่อนก็ได้ แต่เรารู้สึกว่าการมีเพื่อนค่อนข้างสำคัญ จริงๆยังมีอีกแต่เราไม่ดยากจะให้ยาวเกินไป(พยายามให้สั้นสุดแล้วค่ะ55555)
เราควรทำยังไงดีคะ เรายังรู้สึกอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตต่อ หนังยางที่มันยืดต่อไปเรื่อยๆมันจะขาดเองมั้ยคะ มันจะมีวิธีกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยคะ หรือเราควรตัดหนังยางเส้นนี้ให้มันขาดไปเลย
เรารู้สึกว่าเราเคยเป็นคนที่สดใสและมีความสุขมากกว่านี้
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ อย่างน้อยเราได้ระบายเรื่องนี้ออกมากก็สบายใจขึ้นเยอะแล้วค่ะ อาจจะเขียนงงๆบ้างต้องขอโทษด้วยนะคะ :')