เรากับแฟนคบกันมา1ปี  แรกๆเรารักเขามาก เขาดีกับเราจริงๆ ดีมากๆ ดีจนทำให้เราหลงรักแต่พอเวลาผ่านไป ความดีก็เริ่มหายไปที่ละน้อย มีแต่ความเอาแต่ใจเข้ามา เขาเอาแต่ใจมาก ถ้าเราทำอะไรให้ไม่พอใจเขาจะบอกเลิกเราและด้วยความที่รักเขามาก เราจะยื้อไว้ตลอด เพราะกลัวเขาไปจริงๆ สุดท้ายเขาก็บอกเราว่าที่บอกเลิกเพราะแค่อยากให้เราง้อค่ะ เรารู้สึกไม่โอเคที่มาเล่นกับความรู้สึกเรา เราเครีย์กับเขาไปแล้วตั้งแต่ช่วง4เดือนแรกที่คบกัน เขาเป็นมาตั้งแต่ตอนนั้น เราบอกเขาว่าไม่โอเคที่มาบอกเลิกแล้วทำเราเจ็บแบบนี้ เขาก็บอกว่าจะไม่ทำอีก แต่สุดท้ายผ่านไปไม่ถึง3วันก็ทำอีก เราทนกับคำบอกเลิกของเขามาตลอดจนจะครบรอบ1ปี เราอึดอัด เราไม่ชอบเลย แต่ทุกครั้งที่เราโดนบอกเลิกเราก็ยังเจ็บทุกครั้ง เราเลยคิดว่าเราจะทำใจไม่ได้ถ้าต้องเสียเขาไปจริงๆเพียงเพราะ มุมน่ารักเล็กๆของเขาที่มีให้  ทั้งๆที่ความเอาแต่ใจมันมากกว่า แต่เพราะว่ารักไปแล้วมันทำให้มองข้ามความเอาแต่ใจไป แค้คำว่าขอโทษ คำว่าเขาอยากมีเราในชีวิตแต่มาช่วงเดือน 2เดือนนี้เขายิ่งหนักข้อขึ้นอีก เขาทำเหมือนเราเป็นที่ระบายอารมณ์ แต่เราอยากเครียร์ปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างเราเขาบอกเราหาเรื่อง เรางี่เง่า ทุกครั้งที่ทะเลาะแล้วโดนบอกเลิกเรารู้สึกว่าความรักเราน้อยลงตลอด น้อยลงเรื่อยๆ เราทำดีกับเขาทุกอย่าง บอกเลิกสักคำยังไม่เคยคิดจะบอก  แต่ตอนนี้เราสุดจะทนอยากเลิกแต่ไม่กล้าที่จะบอกเลิกเพราะกลัวว่าคิดถึงจะทำยังไง  เพื่อนๆคนไหนเคยมีเหตุการแบบนี้บ้างไหมคะ แล้วทำยังไง บอกเลิกแล้วอยุ่กันได้ไหมคะ