แฟนผมเธอเป็นคน  ทั่งขี้งอน ทั้งโมโห ทั้งด่าผม แต่ผมก็ทนน่ะ ไม่เถียง ไม่โต้ตอบ ง้ออย่างเดียว ไม่ผิดก็ง้อ ง้อตลอด จนวันนึง เธองอนแล้วเธอกำลังจะระเบิดใส่ผม ผมทนไม่ไหว ผมตะโกนออกมาเลย ว่า ไม่ไหวแล้ว แล้วผมก็วิ่งหนีเธอเลย ตอนนั้นสติผมหลุด แล้ว ผมอยากหนีเธอไปให้ไกล แล้วเขาก็ตามผมจนเจอ ผมคิดว่าเขาจะง้อผม เขาดันด่าผมอีก จนทุกวันนี้สมองผมทำอะไร ก็ต้องคิดว่า ทำไปแล้วเขาจะด่าเราไหม ทำไปแล้วเขาจะงอนเราไหม รึไม่ว่า ผม พิม line หาเธอ ผมจะต้องประมวลผลคำที่จะพิมออกไป หลายๆๆๆ รอบ จนกว่า จะส่งไปหาเธอ เธอจะได้ไม่งอน แต่พิมช้าก็งอนอีก ที่ช้าเพราะประมวลผลหลายๆๆรอบนี่แหละ สมองผมคิดมากไปหมด กังวลตลอด พอเลิกงานก็มานั่งคิดกับไปจะโดนไรไหมน้อ แต่ก็ยอมมาตลอดครับ