ตอบจากประสบการณ์ที่เคยเป็นกรรมการสภาอุตสาหกรรม ในจังหวัดใหญ่ๆ แห่งหนึ่ง ปัจจุบันอยู่ในวงการวิชาการ
    และส่วนตัวก็จบมาทางสายวิศวกรรม ทั้งตรีและโท

เท่าที่ผมเห็นและทราบมา วิศวกรรมเครื่องกล ออกจะ Classic หน่อย ไม่หวือหวาตามเศรษฐกิจและเทคโนโลยีมากนัก โอกาสได้งานมีมาก โรงงานอุตสาหกรรมส่วนใหญ่ต้องใช้ ในไทย ส่วนใหญ่จำเป็นเพราะต้องอิง ใบ กว. ด้วย บางทีใช้ทำงานแทนงานบางอย่างในงานวิศวกรรมอุตสาหการ คือ ใช้เครื่องกลดูงานเครื่องจักร. งานซ่อมและดูการผลิตไปด้วยก็มี งานทางวิศวกรรมเครื่องกล จะครอบคลุมงานเครื่องจักรไอน้ำต่างๆ โรงงานที่ต้องมีฆ่าเชื่อด้วยไอน้ำทั้งหลายต้องมี กว.เครื่องกล หรือโรงผลิตกระแสไฟฟ้า (Power Plant) รวมถึงงานระบบความเย็น , งานระบบท่อ , วิศวกรรมยานยนต์ เป็นต้น
คณิตศาสตร์จะเรียนเยอะมากหน่อย

ส่วนงานทางวิศวกรรมไฟฟ้า อันนี้ มันหลากหลาย ต้องไปดูสาขาย่อย เช่น ไฟฟ้าสื่อสารหรือโทรคมนาคม, ไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์, ไฟฟ้าระบบควบคุม และไฟฟ้ากำลัง เป็นต้น  บางสาขาหางานยากขึ้น ในมหาวิทยาลัยบางแห่งยุบบางสาขาทิ้งไปเลย เพราะไม่มีเด็กมาเรียน ที่ยังพอมีคือ ไฟฟ้าระบบควบคุม และไฟฟ้ากำลัง
      ในบางมหาวิทยาลัยก็ปรับหลักสูตร จะสองสาขาย่อยมารวมกัน เช่นไฟฟ้ากำลังกับระบบควบคุม หรือ รบบควบคุมกับอิเล็กทรอนิกส์
     หรือ จับมารวมกันกับสาขาอื่น เป็นหลักสูตรใหม่ เช่น วิศวกรรมเมคคาทรอนิกส์ ซึ่ง ณ ปี พ.ศ. ก็ไม่นับว่าใหม่เท่าไหร่นะครับ ดังนั้นบางมหาวิทยาลัยก็จะเอาพวกหุ่นยนต์หรือ AI เข้าไปผนวกไว้ด้วย
     งานทางวิศวกรรมไฟฟ้า จะมีการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีค่อนข้างมาก ศาสตร์ด้านวิศวกรรมไฟฟ้าสื่อสารหรือโทรคมนาคม อาจมีรูปแบบที่เปลี่ยนไป เรียนกว่าจะจบ จบมา เทคโนโลยีเปลี่ยนไปแล้ว หากงานก็จะเหนื่อยหน่อยครับ

     สาขาทางวิศวกรรมพวกนี้ ที่มีการพัฒนาหลักสูตร เรียนแบบผสมผสานเป็นสหวิทยาการ  เช่น นาโนเทคโนโลยี ที่เกี่ยวกับด้านวิศวกรรมไฟฟ้า ก็เช่น Nanoelectronics,  Nanosensor, และพวก Nanomotor  เป็นต้น หรือ ประยุกต์เป็น สาขาใหม่ๆ เรียนทุกเรื่อง เช่น  วิศวกรรมชีวการแพทย์ บางแห่งเรียกว่า วิศวกรรมทางการแพทย์ (Medical Engineering)  อันนี้เรียนแบบสห จริงๆ  ต้องเรียนวิชาของ วิศวกรรมไฟฟ้า อิเล็กทรอนิกส์ วิศวกรรมเครื่องกล เคมีชีวภาพ เป็นต้น ฯลฯ  อันนี้ ตลาดยังไปได้
     ยิ่งหาจะกลับมาอยู่ไทยด้วย ก็ยิ่งดี เพราะไทยเรากำลังเข้าสู่ สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ (Aged Society) ซึ่งความต้องการด้านวิศวกรรมทางการแพทย์ก็จะมีไม่น้อยเลยครับ รายได้ดี หางานไม่ยาก
      การรักษา การดูแลผู้สูงอายุต่างๆ จะสูงมาก แพทย์ดังเดิมจะเหนื่อยมาก จำเป้นต้องพึ่งวิศวกรรมการแพทย์มาช่วย พร้อมกับผลิต แพทย์และวิศวกรในคนเดียวกันไปเลย ในไทยเรียน 7 ปี พ.บ. - วศ.ม. (วิศวกรรมชีวการแพทย์) [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://med.mahidol.ac.th/meded/th/Register_2
      
       แต่การให้น้องศึกษาข้อมูล เรียนรู้ความต้องการของตลาดวิศวกรรมในอนาคต เป็นเรื่องดีเลยครับ อยู่น้องชอบด้วย ความรู้พื้นฐานในสายที่ชอบ อย่างน้อยต้องคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ บางวิชาอาจไม่ต้องเก่งเลิศ
      ในยุคอนาคต ที่ท่านสุนทรภู่สอนว่า  "อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่าเดียว แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล"
       อาจจะไม่พอ ในยุคที่พลเมืองเยอะขนาดนี้ และการแข่งขันเริ่มคลายจุดกำเนิด มากขึ้น (คือ คล้ายกับช่วงที่เป็นอสุจิ พุ่งเข้าสู่เป้าหมาย มากขึ้นนะครับ)
         ผมว่า อาจต้องนั่งคุยกับน้อง ว่าน้องอยากทำงานอะไร บุคลิกของน้อง วิชาที่ชอบ งานที่ใช่

ปล. [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้1. ส่วนตัว แม้จะมาทางสายวิศวกรรม แต่ผมจบตรีอีก 2 สาขา คือ สาธารณสุข กับ เกษตรศาสตร์ อันนี้ นอกเหนือจากวิศวกรรมเครื่องกล (กว.เครื่องกล) โท ทาง IE แต่เอกเป็นสายปกครอง  ไม่เคยคิดจะเชียร์ลูกไปทางสายวิศวกรรมเลย แต่สุดท้ายก็แล้วแต่พวกเขา เลือกที่ชอบ เรียนที่ใช่ จบอะไรก็ได้ เพราะแกเป็นคนเรียน ชีวิตของลูก อย่ามาเรียนเพื่อพ่อแม่ ห้ามโทษใคร
     2. ผมนะ มีลูกชาย 2 คน สองคนนี้ ตนโตชื่อหยก คนเล็ก ชื่อเพชร ทั้งสองคน 2 บุคลิก ต่างมาก คนโตเรื่อยๆ คิดช้า ทำอะไรช้า ประหยัด พอเพียง ไม่ดิ้นรน ส่วนคนเล็ก ก็ตามชื่อเลยครับ คิดเร็ว ใจร้อน อยากเขียนอนิเมชั่นต้องทำให้ได้ในคืนนั้น เรียน ป.3 อนุบาลเชียงใหม่ กลับมาจะเขียนการ์ตูนอย่างง่ายๆ ให้เดินได้ โน๊ตบุ๊ค 2 เครื่อง เครื่องหนึ่งเขียนโปรแกรม อีกเครื่องค้นหาวิธี มองอะไรเกินตัว มองหาอาชีพที่รายได้สูง อยากมีธุรกิจตั่งแต่ประถม ก็ฟุ้งไปตามเด็กๆครับ
       คนโตอยากย้ายไปเรียน ที่สิงคโปร์ แต่ผมไม่ให้ไป กลัวเครียด เพราะไม่เข้ากับบุคลิกเขา และอันตรายต่อคนเล็ก เพราะจะไปเสริมความแสบเพิ่มไปอีก  สุดท้ายย้านมาเรียนอินเตอร์ในเชียงใหม่อยู่สองปี จากนั้นย้ายไปจบ High School ที่ NZ
       ผมเชียร์คนโต ให้เรียน นิติศาสตร์อินเตอร์ อยากให้มาสอบเป็นผู้พิพากษา ในศาลเฉพาะทาง ด้านทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ เพราะขาดมาก เขาไปเจอ อ.ฝรั่ง ทักว่า น่าจะไปทางด้านนี้ ใจเขาก็เอาด้วย พาไปเที่ยวเนเธอแลนด์ ไปดูว่า ที่จะต่อ โททางกฎหมายระหว่างประเทศ ใจหึกเหิมมาก กลับไทย ระหว่างรอติว จะสอบนิติอินเตอร์ที่ ธรรมศาสตร์ ก็พาไปลงเรียน นิติ ที่ ม.ราม เพื่อเรียนควบคู่กันไป
      สิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากอ่านหนังสือได้ สองวัน และเริ่มติวนิติอินเตอร์แบบ Online ได้เพียง 1 วัน คือ ไม่ใช่ตัวตนของผม .....ฮ่าๆๆๆ
  เอาแล้ว ก็ตามใจ ยกเลิกหมด เขาอยากไปเรียน Software Engineering ที่ มช . เอา ได้ ตามใจ ได้หมด ก็สอบเข้าได้ ก็ไปเรียนอยู่ 1 เทอม [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/37451303
       วันหนึ่งมาบอก ไม่ใช่สิ่งที่ผมคิด ฮ๋าๆๆๆๆ ซ้ำสอง
       สุดท้าย ซิวไปเรียนที่สวิส ทาง Hospitality Management 2 ปี และจะเปลี่ยนไปทาง Gobal Business ในปี 3  https://ppantip.com/topic/39332106 หักมุมมากเลยครับ เดียวนี้ จากเด็กพูดน้อย กลัวดอกพิกุลจะร่วง กลายเป็นพูดเยอะ กล้าพูด บุคลิกเปลี่ยนมาก
      
       คนเล็ก จบ High School ความตั่งใจเดิม จะต่อทาง พวก Animation movies หรือ พวก Software Engineering เพราะเขาชอบทำคลิปตัดต่อต่างๆ ตั่งแต่เล็กๆ พูดมาก กล้าพูด กล้าแสดงออก ......... แต่กลับขั้วเลยครับ ล่าสุด พูดน้อย ถามคำตอบคำ เรื่อยๆ เอื้อๆ ไม่ชอบไปไหน อยากอยู่บ้าน ขอกลับมาเรียนในไทย [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/39022439
        มาสอบมหิดลอินเตอร์ เขาเลือกเอง ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ...... เขาว่าจะเป็นทูต [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/39337986
        จะรอดเปล่า? ทำใจเผื่อๆ ไว้ เผื่อเปลี่ยนใจ ล่าสุดเมื่อวาน สรุป เรียน PC2 ก็ดีเหมือนกัน เพราะ Grammar ไม่แน่นเท่าไหร่ อายุก็ยังน้อย แต่การฟังการสนทนาไม่มีปัญหา
           ที่เล่ามาใน ปล. คือ จะบอกว่า ไม่รู้ว่าเด็กเดียวนี้ เขาอาจมีปรับเปลี่ยนอีกก็ได้มั้งครับ สิ่งที่เราเชียร์อาจไม่ใช่ สิ่งที่เขาคิดแต่แรกก็อาจไม่ใช่ก็ได้ ในอดีตสังคมคนไทยไม่ค่อยให้เปลี่ยนแปลง แต่เรื่องเด็กซิวในไทยก็มีมานานแล้ว เด็กฝรั่งมักทำงานหาประสบการณ์ หรือซิวออกมาทำงานหาตัวตนก่อน ..... ไม่รู้น้องเขาคิดอ่านอย่างไรนะครับ