ส่วนนึงแพ้เพราะจังหวะฟุตบอลด้วย เกมส์ไม่ได้แย่ ไม่ได้โดนเค้าพับ โดนเค้ากด คือ มันเสียไวแบบไม่น่าเสีย  ลูกแรก เพราะ เหม่อ(อีกแล้ว) ประกบตัวไม่ดี ขาตาย มองแต่บอล ไม่กระตือรือร้น ส่วนลูกที่สองที่เสียท้ายเกมส์ คือ ทัศนคติเด็กล้วนๆ คือ เล่นไม่ละเอียด มักง่าย ติดแอ๊ก เล่นเก๋า บังบอลชิงเหลี่ยมทิ้งตัว หลอกกินฟาล์ว แต่กรรมการไม่เป่า ก็หลุดยาว เป็นความผิดพลาดส่วนบุคคล แถมท้ายเกมส์แล้ว หลังดันสูง พื้นที่และโอกาสโดนเพิ่มมันเยอะอยู่แล้ว

พอโดนไว เกมส์มันก็เข้าทางอินโด หรือ ทุกทีมในอาเซียนอยู่แล้ว ไม่มีทีมไหนโรคจิตจะมาเปิดเกมส์รุกแลกกับเราหรอก ทุกทีมมาเน้นรับรอสวนกันทั้งนั้น และบอลมันไม่ได้ห่างชั้นกันมากแถมเค้ามีตัวอายุเกินมาช่วยอีก พอนำได้ เค้าก็เล่นมั่นใจ เราก็เหมือนเดิม ลน ล่ก หมดไอเดีย แต่ก็ยังมีพอเห็นจังหวะครองบอลกดดัน ได้ลุ้นทำประตูให้เห็นเป็นระยะ แต่ความแน่นอนมันไม่มี 

เทียบกับนัดที่ชุดใหญ่แพ้มาเลย์แบบสู้ไม่ได้แล้ว นัดนี้ แม้สกอร์ดูโหดร้ายกว่า แต่ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ไม่ได้แพ้แบบสู้ไม่ได้ หรือ เค้าเก่งกว่าเรามากมาย ปัญหาเดิมที่แก้ไม่ตกคือ เล่นไม่ละเอียด มีความผิดพลาดเล็กๆน้อยๆตลอดทั้งเกมส์ รวมถึงความเข้าใจเกมส์ยังไม่ดี ซึ่งมันยังพอปรับกันได้ 

แต่ที่หนักใจ คือ ทัศนคติ ไม่มุ่งมั่น ไม่กระตือรือร้น เล่นบอลไม่ฉลาด ติดเก๋าแบบโง่ๆ ซึ่งควรเป็นวาระแห่งชาติได้แล้ว พวกครองบอลนาน เลี้ยงไม่เคยผ่าน ล็อกไม่เคยพ้น เอาแต่ชิงเหลี่ยม จ้องทิ้งตัวหลอกกินฟาล์วอย่างเดียว ซึ่งใช้หากินได้แต่ในไทยลีค กรรมการไทย ต้องปรับ เลิกเป่าให้ฟาล์วในลีคได้แล้ว ออกมาข้างนอกทีไร โดนตลอด

ยอมรับว่าน่าผิดหวัง โอกาสตกรอบแรกค่อนข้างสูงแล้ว คงต้องปรับอารมณ์การดูการเชียร์เป็นนัดต่อนัด โดยเฉพาะนัดทึ่จะต้องเจอกับ สิงคโปร์ และเวียดนาม ว่ารูปแบบวิธีการเล่น การแก้เกมส์ การแก้ไขในส่วนที่ผิดพลาด รวมถึงทัศนคติของเด็กด้วยว่าจะดีขึ้นมั้ย ...