สวัสดีทุกคนเราจะมาเล่าประสบการณ์ถึงเพื่อนเราคนหนึ่งให้ฟัง ทุกคนคิดยังไงกับเพื่อนแบบนี้ 
เพื่อนที่เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ไม่ฟังใคร
เพื่อนที่ชอบทำให้อายต่อหน้าคนอื่น
เพื่อนที่ไม่เคยโทดตัวเองว่าทำผิด และไม่เคยขอโทดใคร
เพื่อนที่ตอนเดือดร้อนเราก็ช่วยทุกอย่างแต่พอเราเดือนร้อนก็หาย
เพื่อนที่ทำอะไรคนเดียวไม่ได้ จะไปไหนก็ต้องมีเราไปด้วยตลอด
เพื่อนที่ถ้าจะไปไหนชวนแล้วไม่ไป คือโกรธด่าและชอบขุดเรื่องเก่าๆมาพูด
ต้องบอกด้วยว่านางเป็นคนที่แรงๆไม่ยอมใครแม่กระทั่งพ่อแม่ตัวเอง แต่เรื่องทั้งหมดที่พูดมานี้เราก็ไม่ได้โกรธหรือเกลียดอะไรนางนะแต่เหตุผลที่มันทำให้เราต้องมาเขียนกระทู้นี้ขึ้นมามันคือเรื่อง เรียนต่อ ต้องบอกก่อนว่ากลุ่มเรามี5คน คนอื่นๆเค้าก็คิดไว้แล้วว่าอยากเรียนอะไรแต่เหลือเรากับนางที่คิดไม่ออกแต่นางก็พูดเชิงว่าไปเรียนด้วยกันดิจะได้อยู่หอ เที่ยวได้ไม่ต้องขอพ่อแม่ เราก็แบบเออเดี๋ยวดูก่อนพอใกล้ๆจะต้องสมัครGAT PATเราก็คิดว่าว่าเรียนปวสเพราะอยากจบมาแล้วได้งานก็คุยกันตกลงกันแต่พอมาคุยกับที่บ้านแม่เราก็ไม่อยากให้เรียนเราเลยไปหาข้อมูลเกี่ยวกับการเรียนมหาลัยดูพอดูๆไปก็อยากเรียนนิเทศขึ้นมาเพราะตัวเองก็ชอบอะไรแบบนี้อยู่แล้วเราเลยบอกนางว่าไม่ไปเรียนด้วยแล้วนะนางก็เฉยๆไม่ได้อะไรแต่บอกเราว่า ก้ไม่ต้องไปสอบดิจะได้ไปเรียนกับกูเราก็เงียบหลังจากนั้นก็ยังคุยกันปกติแต่พอมาวันก่อนที่จะลงทะเบียนสอบGATPAT นางทักมาบอกว่าพรุ่งนี้เช้าพาไปส่งของด้วยเราก็โอเครอกูสมัครสอบก่อนเสร็จแล้วเดี๋ยวไปหานางแล้วก็คุยกันสองสามประโยคแล้วนางก็ไม่ตอบเราก็ไม่คิดอ่ะไรพอตอนเช้าเราทำอะไรเสร็จหมดแล้วเลยไปหานางนางก็ไม่รับคือโทรไปหลายสายมากเลยรู้เลยว่านางโกรธเพราะทั้งโทรไปทักเฟสนางก็อ่านไม่ตอบ พอเราเข้าไปดูในเฟสนางก็เห็นว่าโพสด่าคคน พอเห็นโพสเรารู้เลยว่าต้องใช่เราแน่ๆ เราก็เก็บมาคิดว่าทำอะไรว่ะถึงโดนโกรธแล้วต้องง้อมั้ยคือการที่ไม่เียนด้วยนี่ถึงต้องโพสด่าเลยหรอ ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไร