สวัสดีค่ะเราชื่อหมวย ตอนนี้ก็ศึกษาอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 4
ขอเริ่มเล่าเลยละกันนะคะสมัยช่วงม.1เราเป็นคนที่ค่อนข้างดื้อกับไม่ค่อยฟังพ่อแม่เป็นคนหัวดื้อมากแต่เรื่องเรียนเราไม่เคยทิ้งเลยได้เกรดเฉลี่ย3.5-3.6ตลอด แม่เป็นคนโมโหง่ายมากตั้งแต่เล็กจนโตเราจะได้ยินแต่เสียงโวยวายแม่ตลอด แม่เป็นคนที่ฟังแต่ความคิดเห็นตัวเอง จนบางครั้งเราเองก็ไม่กล้าที่จะปรึกษาแม่เลย เวลาเรามีเรื่องอะไรสักอย่างที่ไปคุยกับเค้าเค้ามักจะขุดอดีตของเรามาพูดตอกย้ำเสมอเราเองก็ดื้อมากพอสมควรตอนม.ต้นยอมรับว่าเป็นเด็กที่ทำตัวไม่น่า รักเลยตอนนี้อยู่ม.4แล้วเราเปลี่ยนตัวเอง เป็นจริงเป็นจังกับชีวิตม.ปลายที่จะส่งผลไปถึงอนาคตในมหาลัยเรามาก วันนึง-แม่เราถามว่าจบม.6อยากเรียนที่ไหน ตอนแรกเราดีใจมากที่แม่ถามแบบนั้นแต่พอเราตอบไปเค้ากลับบอกว่าเรียนใกล้บ้านก็พอไม่มีเงินจะส่งอย่าเป็นภาระเพิ่มขึ้นเลยเราเสียใจมาก เราตอบไปทั้งน้ำตาถ้าแม่ไม่มีก็บอกหนูเลยหนูจะไดทำงานพาร์ตไทม์ส่งตัวเองเรียนเพราะหนูเองก็อยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตหนูอยู่แล้ว เค้าก็บอกมาว่าสิ่งที่ดีที่สุดอะไรของกูจะอ้วกโอเคเรารีบเดินหนีออกจากตรงนั้นเราไม่อยากต่อสนทนาต่อกลัวว่าจะมีปัญหากันอีก ม.4เราขยันอ่านหนังสือมากขึ้นเกรดเฉลี่ย3.7-3.8 เรามีแฟนใช่เรากับแฟนคนนี้เคยคบกันเมื่อ3ปีที่แล้วแล้วกลับมาคบกันแม่เริ่มมีปัญหาขุดอดีตเรามาพูดเราเป็นคนที่ติดโซเชียลมากในขณะเดียวกันเราก็ต้องทำการบ้านไม่ก็อ่านหนังสือไปควบคู่ด้วย ของแบบนี้เราชอบทำเวลาอยู่ตัวคนเดียวเงียบๆไม่มีใครเห็นเรารักความเป็นส่วนตัวมาก ชอบอ่านหนังสือหรือเว็บเกี่ยวกับความรักมาก แม่มักจะด่าเราว่าเราติดโทรศัพท์เอาแต่คุยกับแฟน ถ้าไม่อยากเรียนก็บอกเราเองอธิบายอะไรไม่ได้เลยเพราะอธิบายไปเค้าก็คงไม่เชื่อว่าจริงๆเราก็ไม่ได้ไร้สาระกับโซเชียลขนาดนั้น แม่ไม่เคยภูมิใจในตัวเราเลย หาว่าเราไม่อยากเรียนตลอด ทั้งที่จริงเรารักเรียนและอยากเรียนอยู่ตลอด เราเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันอะไรที่ทำให้แม่รู้สึกว่าเราไม่รักเรียนทั้งที่เกรดเฉลี่ยก็ดีไม่ได้ถือว่าสำหรับเด็กม.4สอบก็ติดท็อป1-3ของห้อง เราเองกดดันมากตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงให้เค้าภูมิใจ
ทำยังไงให้แม่ภูมิใจในตัวเรา
ขอเริ่มเล่าเลยละกันนะคะสมัยช่วงม.1เราเป็นคนที่ค่อนข้างดื้อกับไม่ค่อยฟังพ่อแม่เป็นคนหัวดื้อมากแต่เรื่องเรียนเราไม่เคยทิ้งเลยได้เกรดเฉลี่ย3.5-3.6ตลอด แม่เป็นคนโมโหง่ายมากตั้งแต่เล็กจนโตเราจะได้ยินแต่เสียงโวยวายแม่ตลอด แม่เป็นคนที่ฟังแต่ความคิดเห็นตัวเอง จนบางครั้งเราเองก็ไม่กล้าที่จะปรึกษาแม่เลย เวลาเรามีเรื่องอะไรสักอย่างที่ไปคุยกับเค้าเค้ามักจะขุดอดีตของเรามาพูดตอกย้ำเสมอเราเองก็ดื้อมากพอสมควรตอนม.ต้นยอมรับว่าเป็นเด็กที่ทำตัวไม่น่า รักเลยตอนนี้อยู่ม.4แล้วเราเปลี่ยนตัวเอง เป็นจริงเป็นจังกับชีวิตม.ปลายที่จะส่งผลไปถึงอนาคตในมหาลัยเรามาก วันนึง-แม่เราถามว่าจบม.6อยากเรียนที่ไหน ตอนแรกเราดีใจมากที่แม่ถามแบบนั้นแต่พอเราตอบไปเค้ากลับบอกว่าเรียนใกล้บ้านก็พอไม่มีเงินจะส่งอย่าเป็นภาระเพิ่มขึ้นเลยเราเสียใจมาก เราตอบไปทั้งน้ำตาถ้าแม่ไม่มีก็บอกหนูเลยหนูจะไดทำงานพาร์ตไทม์ส่งตัวเองเรียนเพราะหนูเองก็อยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตหนูอยู่แล้ว เค้าก็บอกมาว่าสิ่งที่ดีที่สุดอะไรของกูจะอ้วกโอเคเรารีบเดินหนีออกจากตรงนั้นเราไม่อยากต่อสนทนาต่อกลัวว่าจะมีปัญหากันอีก ม.4เราขยันอ่านหนังสือมากขึ้นเกรดเฉลี่ย3.7-3.8 เรามีแฟนใช่เรากับแฟนคนนี้เคยคบกันเมื่อ3ปีที่แล้วแล้วกลับมาคบกันแม่เริ่มมีปัญหาขุดอดีตเรามาพูดเราเป็นคนที่ติดโซเชียลมากในขณะเดียวกันเราก็ต้องทำการบ้านไม่ก็อ่านหนังสือไปควบคู่ด้วย ของแบบนี้เราชอบทำเวลาอยู่ตัวคนเดียวเงียบๆไม่มีใครเห็นเรารักความเป็นส่วนตัวมาก ชอบอ่านหนังสือหรือเว็บเกี่ยวกับความรักมาก แม่มักจะด่าเราว่าเราติดโทรศัพท์เอาแต่คุยกับแฟน ถ้าไม่อยากเรียนก็บอกเราเองอธิบายอะไรไม่ได้เลยเพราะอธิบายไปเค้าก็คงไม่เชื่อว่าจริงๆเราก็ไม่ได้ไร้สาระกับโซเชียลขนาดนั้น แม่ไม่เคยภูมิใจในตัวเราเลย หาว่าเราไม่อยากเรียนตลอด ทั้งที่จริงเรารักเรียนและอยากเรียนอยู่ตลอด เราเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันอะไรที่ทำให้แม่รู้สึกว่าเราไม่รักเรียนทั้งที่เกรดเฉลี่ยก็ดีไม่ได้ถือว่าสำหรับเด็กม.4สอบก็ติดท็อป1-3ของห้อง เราเองกดดันมากตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงให้เค้าภูมิใจ